Frédéric Loiseau – D’instant en instant
F
Gemini Rec. / Xango Music
Dat Loiseau het album opent met 'Morning Bird' en wat landelijk gefluit zou misschien een wat zwaar aangezette intro kunnen lijken...
Maar dat is het niet, want deze zachte eerste compositie zet de toon voor een project vol emotie, subtiliteit en sonische beelden, waarbij we al kunnen voelen welke rol de elegante Benoît Sourisse op het orgel zal spelen bij deze twaalf nummers.
Afgezien van Bob Dorough's swingende 'Le Duc de Charonne', opgedragen aan Claude Carrière, en Duke Ellington's prachtige 'African Flower', zijn de composities ofwel van de gitarist of de organist, met als uitzondering 'Improvisation#1' en 'Improvisation#2' van drummer André Charlier.
Er is een vleugje Joe Pass (bij wie Frédéric Loiseau studeerde in Los Angeles) en Jim Hall te horen in de elegantie, de lichte swing en zuiverheid van het geluid van de gitarist. Soms wordt het ritme een beetje wild, zoals op het korte maar indringende "Passer dans un trou de souris"; elders zet de gitarist een stapje terug om het orgel de vrije loop te laten gaan op Sourisse's compositie "La pirouette pantonale".
Het titelnummer, gecomponeerd door Loiseau, opent met een fluitende melodie en vervolgt met een gitaarsolo van pure lyriek, gevolgd door de melodieuze zang van het orgel.
"Waltz for C" en "Cuicui du soir" - opnieuw een verwijzing naar de vogels! - sluiten het album af met dezelfde tederheid die door de volledige plaat loopt.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling : Jos Demol)
