Tricycle live in The Black Cat

Club de B Torhout, 3 december 2019

In zijn tienerjaren volgde Tuur Florizoone met veel enthousiasme de circusschool, vooral op de monocycle was hij een geduchte waaghals! Maar muziek werd wel zijn grootste passie en hij ging piano studeren aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Toen hij een last minute aanbod kreeg om gedurende 3 weken in Duitsland een circus van de nodige muziekbegeleiding te voorzien, stelde hij prompt met een paar medestudenten een trio samen dat "Tricycle" werd gedoopt. En nu ontelbare concerten over de hele wereld en 4 prachtige cd’s later, vieren ze hun 20 jarig bestaan met een tournee doorheen de Benelux langsheen kleinschalige , gezellige locaties.

Op dinsdag 3 december jl. deden ze The Black Cat te Torhout aan. Een verslag:


Hun eerste nummer "But Bout bought a boat" wordt swingend vingerknippend ingezet, gevolgd door een groovy baslijn waarna accordeon en altsax een rustig kabbelende dialoog aangaan. Meteen smijt het trio dan ook zijn artistieke troeven op het podium: een heel spontane muzikale interactie, opvallend speelplezier en een optimistische eclectische stijl!

Met "Sherbourg" wordt alweer uptempo gestart waarbij de twee solo-instrumenten in vinnige dialoog gaan tot het geheel organisch uitdeint in een etherische accordeon-monoloog.

Dit nummer gaat over in "Zoom", titeltrack van hun laatste cd. Een monotone bolero basriff  houdt vele maten lang aan tot de basfluit er korte stuwende Andesklanken overheen strooit. Wanneer Tuur dan in de hoge registers het thema aanslaat, gaat het hele nummer opzwepend crescendo!

Na al dit moois krijgen we de frontman voor het eerst aan de micro. Tuurs bindteksten en commentaren zijn uiterst grappig, ontwapenend maar steeds met een kritische ondertoon.

Met "Photographer" blaast Laloy een wilde, ongestructureerde intro de zaal in waarna accordeon en contrabas daar overheen gaan zweven met een heerlijk walsritme. Het aanstekelijk geheel valt langzaam stil tot enkel nog de contrabas wezenloos blijft verder dreunen.

Met "Craft" gaan sax en accordeon een wild Balkan-duel aan waarbij een stuwende Vincent Noiret extra pit geeft aan het muzikaal geweld.

Tuur haalt brede, repetitieve akkoordenreeksen uit zijn instrument bij "Ugo" waartegen Laloy erg weemoedige sopraansax plaatst die ons deed denken aan Jan Garbarek.

Omdat Tricycle regelmatig "oneerbare" voorstellen kreeg om te spelen op barbecues en pensenkermissen heeft Florizoone een toepasbaar nummer gecomponeerd "Glüpsül". Met als basis een vogeltjesdans-ritme, een Eddy Wally trekzakklank en de bijpassende clowneske pasjes... maar de superieure altsaxsolo tilt het geheel ver boven het Vlaams potpourri-gehalte.

Bij het daaropvolgend nummer worden alle instrumenten op hun percussieve mogelijkheden getest en krijgt het geheel een ware aanstekelijke Klezmer-drive waarbij Tuur afsluit met een uitbundige solo.

Nogmaals aan het woord wijst Tuur op hun tricolore T-shirt combinatie. Zijn trio is een perfecte samenwerking tussen Vlaanderen, Brussel en Wallonië! Ook hun muziek is typisch Belgisch, een ongedwongen mix van stijlen en genres. Jazz vol raakpunten met wereld-, film- en klassieke muziek. Zelf noemt hij het "verbeeldende" muziek.

Met "Oakland" waagt Florizoone zich aan een barokcompositie waarbij de contrabas met strijkstok de basis legt om de accordeon en de sopraansax contrapuntisch met elkaar in de clinch te laten gaan.

Ook in het volgende nummer geeft Noirets strijkstok de toon aan. Zijn Turks-Arabische intro met daarna dan de accordeon en altsax tweestemmig, glijden af naar een barokthema.

Bij het laatste nummer duikt Florizoone volop in de wals-musette stijl. De solo op sopraansax klinkt geweldig meeslepend tot er plots een surrealistisch abrupt einde volgt!

Als bisnummer vraagt Tuur om de spots te dimmen omdat er een romantische wals zal volgen. Hij blijft het publiek jennen en vraagt hen om te komen dansen maar iedereen blijft op zijn stoel genieten van de laatste klanken van Tricycle met nog een sensuele solo van de altsax.

Tekst © Jan Van Stichel  -  foto’s © Paul De Cloedt