Gent Jazz 2019 - fotoverslagen Cyndi & Jeanschoubs

Zondag 30.06.2019 - Foto's © Cindy De Kuyper

DELV!S / 13u45-14u45 / Main Stage

Delv!s, de grootste funk soul brother van het land, komt Gent Jazz Festival al vroeg op de dag op kooktemperatuur brengen met zijn ultrastrakke funkpop én fenomenale stem. Zijn songs werden door De Morgen al geregeld vergeleken met wat Quincy Jones deed voor Michael Jackson, en dezelfde krant roemde ook al verschillende keren de liveband van de soulprins, “wiens smooth jazzfunksoul vol sierlijke gitaarlijntjes, kekke trompetjes en donzige keyboards zich altijd knus onder zijn impressionante gospelstijltje nestelt”. Of nog net iets korter samengevat: “He got the funk, he got the funk, yeah.”

JUDI JACKSON / 15u30-16u45 / Main Stage

“Nina Simone was heftig”, aldus Judi Jackson. “Ze ging naar plaatsen in haar muziek waar de meeste artiesten alleen maar van kunnen dromen.” De nu 26-jarige jazzvocalist en multi-instrumentalist werd voor het eerst geïntroduceerd aan Simone, Billie Holiday en Ella Fitzgerald op veertienjarige leeftijd, toen de wereldvermaarde trompettist Wynton Marsalis, die Jackson tijdens een concert had ontmoet (waar ze hem vertelde dat ze een artiest wilde worden die grenzen verlegt), haar een hoop cd’s toestuurde met opnames van de grootste jazzdiva’s uit de geschiedenis. Vandaag is Jackson zelf goed op weg om zo’n – we bedoelen het écht niet slecht – diva te worden.

JASPER STEVERLINCK / 17u30-18u45 / Main Stage

Precies twintig jaar nadat hij met Arid de fel bejubelde Belpopklassieker Little Things of Venom in de winkel legde, gaat het Jasper Steverlinck ook weer solo flink voor de wind. Zijn tweede soloplaat Night Prayer kreeg vorig jaar niet alleen een hoop lovende kritieken, Steverlinck verkocht ver elke stop van de aansluitende tournee volledig uit. Nochtans was hij er aanvankelijk niet gerust in: “Ik dacht dat de muziekindustrie mij vergeten was”, gaf hij bij de release van het album toe. Maar de muziekindustrie was de singer-songwriter met de engelenstem láng niet vergeten, en muziekliefhebbers nog veel minder. En het moet sowieso ook gezegd: Night Prayer is een dijk van een plaat waarvoor Steverlinck, met de hulp van Jean Blaute, alle nummers in één take opnam. Eerlijk, en heerlijk.

JAMIE CULLUM / 19u30-21u00 / Main Stage

De Britse jazzmuzikant Jamie Cullum is een graag geziene gast op Gent Jazz Festival. Na zijn passages in 2009 en 2013, staat hij er op 30 juni alweer voor de derde keer mét een nieuwe plaat. De rasperformer legt er momenteel de laatste hand aan, waarna een wereldwijde tournee volgt met Gent als enige Belgische stop. Tot die tijd hoort u hem nog steeds elke week op BBC Radio 2 – luisteren! – en kan u zich troosten met het feit dat de pianist nog nooit een concert heeft gegeven dat niet spectaculair was (en dat dat dit jaar op Gent Jazz Festival niet anders zal zijn).

Donderdag 04.07.2019 - Foto's © Jeanschoubs


TINY LEGS TIM / 21u50-22u50, 19u50-20u50 & 17u50-18u50 / Garden Stage

“Bluesmuzikanten zijn er met hopen,” klonk het ooit op Radio 1, “maar het is maar weinigen gegeven om de blues op zo’n eigen, geloofwaardige en authentieke manier te brengen als Tiny Legs Tim.” Dát kan tellen, net als Tims recente album Elsewhere Bound. Ja, weer een bluesplaat, maar wel één met verschillende jazzinvloeden. “De laatste jaren ben ik meer naar jazz beginnen luisteren”, zei Tim De Graeve (de Tiny Legs in kwestie) daarover in Humo. En hij voegde eraan toe dat hij er zelfs voor naar New Orleans is gereisd. “Dat heb ik mij niet beklaagd, want de brassbands waren er fantastisch. De kracht en passie waarmee de blazers daar hun instrumenten bespelen, hoor je hier bijna nooit.” Bijna nooit, dus. Want op Gent Jazz Festival doet De Graeve met zijn troepen een verwoede poging!

GEIKE / 16u45-17u30 / Main Stage

Geike, speelde het afgelopen weekend “de moedigste set van Rock Werchter”, aldus Serge Simonart in Humo. Hij voegde er gelijk aan toe dat Geike “één van de beste zangeressen van de Benelux” is, en dat er in oktober een nieuw album aankomt waarop ze samenwerkt met Joost ‘Novastar’ Zweegers. Avant-première op Gent Jazz Festival!

COWBOY JUNKIES / 18u30-19u45 / Main Stage

Zonder Cowboy Junkies geen Cigarettes After Sex, geen Phoebe Bridgers en uiteraard ook geen beste Lou Reed-cover aller tijden. (Oké, technisch gezien zou dan een andere cover de plaats innemen van wat Cowboy Junkies deed met ‘Sweet Jane’ van The Velvet Underground, maar los van het feit dat wij niet technisch aangelegd zijn, vond de notoir arrogante Lou Reed zélf dat er “geen betere en authentiekere versie van het nummer bestaat”.) Vorig jaar vierde het viertal de dertigste verjaardag van zijn invloedrijke doorbraakalbum The Trinity Session, maar 2018 was tegelijk het jaar waarin ze hun verrukkelijk melancholische mix van alt-country en roots naar nieuwe hoogten tilden met het album All That Reckoning.

JULIA HOLTER / 20u30-21u45 / Main Stage

Julia Holter rijgt al enkele jaren de overdreven opgewonden albumrecensies aan elkaar, wat haar in hipstermiddens intussen een heuse cultstatus opleverde. Terecht, als u het ons vraagt. Met haar zonovergoten art-pop – ze woont in Los Angeles en wordt geregeld in één adem genoemd met iedereen van Laurie Anderson tot Laurel Halo – haalde ze liefst vier keer op rij de eindejaarslijstjes van onder meer Pitchfork, The Wire, Mojo en The Guardian, en als u één cover van Roxy Music mag meenemen naar een verlaten eiland, laat het dan Holters tijdloze versie van ‘2HB’ zijn. Schrijf op: dit wordt een van de hoogtepunten van Gent Jazz Festival.

JOAN BAEZ / 22u30-00u00 / Main Stage

Sinds de inmiddels 78-jarige folklegende én mensenrechtenactivist Joan Baez twee jaar geleden ‘Nasty Man’ aan Donald Trump opdroeg – haar eerste eigen nummer in meer dan twintig jaar – lijkt er weer geen houden meer aan. Ze werd (eindelijk) opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame en bracht met americana-producer Joe Henry haar 25ste plaat uit: Whistle Down the Wind. De Britse krant The Guardian noemde het “een gracieus afscheid” en een zowaar nog enthousiaster Pitchfork sprak van “een even dwingend als intiem album dat op geen enkel moment klinkt alsof ze werkelijk van plan is om er de brui aan te geven”. Maar dat is Baez dus wel degelijk: na de Fare Thee Well Tour en haar passage op Gent Jazz Festival zit haar zestigjarige carrière erop.

Vrijdag 05.07.2019 - Foto's © Jeanschoubs


YURI HONING ACOUSTIC QUARTET / 21u50-22u50, 19u50-20u50 & 17u50-18u50 / Garden Stage

Yuri Honing (tenor saxophone) – Wolfert Brederode (piano) – Gulli Gudmundsson (double bass) – Joost Lijbaart (drums, percussion)

De reacties logen er niet om, toen de Nederlandse jazzsaxofonist Yuri Honing in 2015 op de Garden Stage van Gent Jazz Festival stond. “Dit smaakt naar meer”, stond na afloop op het voorhoofd van menig festivalbezoeker geschreven. En omdat sommigen sindsdien hun voorhoofd weigeren te wassen, staat het Yuri Honing Acoustic Quartet ook dit jaar op die Garden Stage. Drie keer zelfs. In het verleden lieten de vier zich al eens inspireren door David Bowie en Goldfrapp, maar op hun vorige album Goldbrun gingen ze graven in het werk van Richard Wagner en Richard Strauss. “Op Goldbrun gaat het Honing minder om melodie en meer om harmonie,” schreef De Volkskrant, “en zo komt hij met zijn kwartet tot een nieuw, warm en empathisch geluid.”

FRANK WOESTE & BAPTISTE TROTIGNON / 16u30-17u45 / Main Stage

De Duitse jazzpianist én Fender Rhodes-liefhebber Frank Woeste deelde de voorbije vijftien jaar het podium met vooraanstaande trompettisten als Ibrahim Maalouf, Dave Douglas en Wynton Marsalis. Op zijn recente album Libretto Dialogues Vol. 1 dacht hij het over een andere boeg te gooien door een rist bevriende jazzmuzikanten, onder wie saxofonist Mark Turner en collega-pianist Baptiste Trotignon, uit te nodigen voor een ‘dialoog’. Woeste schreef voor elk een compositie, liet die pas horen op de dag dat ze samen in de studio doken en gaf zichzelf hooguit drie takes om alles op te nemen. De overduidelijke goesting waarmee de plaat is opgenomen, wil Woeste op Gent Jazz Festival nog eens doen opflakkeren met Trotignon, twee piano’s en – jawel – een Fender Rhodes.

CHRISTIAN SANDS TRIO / 18u30-19u45 / Main Stage

Christian Sands (piano) – Yasushi Nakamura (contrabass) – Clarence Penn (drums)

“Op Facing Dragons, zijn knisperend zelfverzekerde nieuwe worp, zet Christian Sands in op soulvol eclecticisme dat nieuwe wegen inslaat, zonder per se de oude te verlaten.” NPR was – op zijn zachtst gezegd – enthousiast toen Sands, geprezen als de grootste jazzpianist van zijn generatie, vorig jaar nieuw werk uitbracht. “Het is een verscheiden mix van old skool gospel, state-of-the-art jazzballades en de vreemde-eend-in-de-bijt-popstandard.” Voor wie zich nu afvraagt van wie die popstandard is: wat denk je van Lennon-McCartney?

VINCENT PEIRANI ‘LIVING BEING’ / 20u30-21u45 / Main Stage

Vincent Peirani (accordion) – Emile Parisien (saxophone) – Julie Herné (bass) – Tony Paeleman (keyboards) – Yoann Serra (drums)

Vrijdag 5 juli, de dag van Diana Krall, wordt nog heerlijker dankzij het accordeonspel van Vincent Peirani, die er zijn Living Beings-albums op de mogelijk argwanende festivalbezoeker zal loslaten. Argwanend? Welja, dat was wat De Standaard in eerste instantie dacht over een jazzband die Led Zeppelin onder handen neemt. “Ten onrechte, want Vincent Peirani en de zijnen maken echte pareltjes van ‘Kashmir’ en ‘Stairway to Heaven’, en zijn eigen stukken bekoren misschien nog het meest.”

DIANA KRALL FT. ROBERT HURST, JOE LOVANO, MARC RIBOT & KARRIEM RIGGINS / 22u30-00u00 / Main Stage

Diana Krall (piano/vocal) – Robert Hurst (bas) – Karriem Riggins (drums) - Very special guest Joe Lovano (saxofoon)

Met haar pre-bop pianostijl en sensuele zang veroverde Diana Krall eind jaren 90 de jazzwereld en werkte zichzelf op tot een van de meest toonaangevende pianisten van de hedendaagse jazz. Sinds ze in 1999 wereldwijd doorbrak met het album When I Look In Your Eyes, mag ze zichzelf rekenen tot de best verkopende muzikanten in de jazz. De ene keer zet ze standards van Nat King Cole naar haar hand, dan weer duikt ze onder in de Braziliaanse bossanova. Maar net zo goed gaat ze de nostalgische toer op met een kerstplaat, of tast ze de grenzen van New Orleans en Americana af – zoals op het album Glad Rag Doll. Hiermee heeft Krall een oeuvre bij elkaar gespeeld dat even succesvol als veelzijdig is.

Zaterdag 06.07.2019 - Foto's © Cindy De Kuyper

GONZALO RUBALCABA TRIO / 18u30-19u45 / Main Stage

Gonzalo Rubalcaba (piano) – Armando Gola (bass) – Ludwig Afonso (drums)

Al in 1980 vertelde wijlen Dizzy Gillespie uitzinnige verhalen over een jonge Cubaan Gonzalo Rubalcaba: een pianist met een verbluffend technisch meesterschap, en een typisch Cubaanse sensibiliteit voor ritme en melodie. Toen was hij in jazzkringen nog onbekend, maar eind jaren 80 zou hij onder de vleugels van contrabassist Charlie Haden aan een opmerkelijke carrière beginnen die hem dit jaar alweer voor de vierde keer naar Gent Jazz Festival voert.

A/B SQUARED :: TERENCE BLANCHARD FT. THE E-COLLECTIVE W/ SPECIAL GUESTS / 20u30-21u45 / Main Stage

Terence Blanchard (trumpet) – Charles Altura (guitar) – Fabian Almazan (piano) – David Ginyard (bass)
Special guests: Benny Green (piano) – Jeff ‘Tain’ Watts (drums) – Jean Toussaint (sax)

In een rechtvaardige wereld kreeg de Amerikaanse trompettist Terence Blanchard begin dit jaar een Oscar voor zijn score voor BlacKkKlansman (en in een nóg rechtvaardigere wereld had hij er ook één gekregen voor elke andere film van Spike Lee). Nu ja, zolang we maar in een wereld leven waarin hij deze zomer met zijn Art Blakey-project neerstrijkt op Gent Jazz Festival, zeker? A/B Squared is een hommage aan de legendarische jazzdrummer, met wie Blanchard in het begin van zijn carrière verschillende keren heeft samengespeeld. “Al mijn helden heb ik via Art leren kennen”, aldus Blanchard, die op negentienjarige leeftijd aan Blakey werd geïntroduceerd door Wynton Marsalis. “De kansen die hij mij heeft gegeven om mijn eigen stem te vinden, wil ik nu ook geven aan de muzikanten met wie ik speel.” Zoals The E-Collective, dus.

FRED HERSCH & WDR BIG BAND CONDUCTED BY VINCE MENDOZA / 22u30-00u00 / Main Stage

Het New Yorks pianogenie Fred Hersch en de Duitse WDR Big Band onder leiding van Vince Mendoza, samen kunnen die niet anders dan voor intrigerend vuurwerk zorgen. Jason Moran noemt Hersch de LeBron James van de pianowereld, terwijl anderen hem zonder verpinken bestempelen als lid van het pantheon van de jazzpiano. Wie er ook het meest gelijk heeft, Fred Hersch leidde een nieuwe generatie jazzmuzikanten op, en hij stond daarmee aan de wieg van verschillende creatieve stromingen binnen het genre. Een concert van Hersch is dan ook steevast een stukje jazzgeschiedenis.

Zondag 07.07.2019 - Foto's © Cindy De Kuyper


MAISHA / 15u30-16u45 / Main Stage

Jake Long (drums) – Binker Golding (saxophone) – Shirley Tetteh (guitar) – Al Macsween (piano) – Tomos Dylan (bass) – Tim Doyle (percussion)

Hun debuutalbum There Is a Place werd vorig jaar op de Worldwide Awards van Gilles Peterson genomineerd als jazzplaat van het jaar, ze zijn een van de zeldzame live-acts die door het übercoole elektronicaplatform Boiler Room werd uitgenodigd voor een sessie, en er is stilaan geen hipsterboîte in Londen meer die ze niet hebben platgespeeld. Anders gezegd: Maisha is hot! Het sextet is een van de paradepaardjes van het toonaangevende jazzlabel Brownswood Recordings en daarmee gelijk ook een van de smaakmakers van de nieuwe Londense jazzscene. Denk aan een kruising tussen Pharoah Sanders en Shabaka Hutchings met een flinke scheut afrobeat.

JOSÉ JAMES PRESENTS: ‘LEAN ON ME’ / 17u30-18u45 / Main Stage

José James (vocals/guitar) – Marcus Machado (guitar) – Aneesa Almusawwir (bass/vocals) – Aaron Steele (drums)

Wie José James al eens eerder aan het werk zag, hoorde ongetwijfeld zijn doorleefde interpretaties van Bill Withers’ songs als ‘Ain’t No Sunshine’, ‘Grandma’s Hands’, ‘Use Me’ en ‘Just the Two of Us’. De reacties van het publiek bleven hem bij: “People would just go crazy!” Enter José James’ meest ambitieuze project tot nog toe: de man trok in 2017 op tournee om het Bill Withers songbook te herinterpreteren. De tournee culmineerde in het album Lean On Me, en die plaat levert nu opnieuw een bijzonder beklijvende tournee op.

GREGORY PORTER / 19u30-21u00 / Main Stage

Gregory Porter (vocals) – Chip Crawford (piano) – Jahmal Nichols (bass) – Emanuel Harrold (drums) – Tivon Pennicott (sax)

Hét hoogtepunt van Gent Jazz in 2015? Vraag het gerust na, maar de kans is groot dat u het ook van een ander hoort: Gregory Porter! Op onnavolgbare wijze sloot de man met de erg kenmerkende pots op zijn hoofd het festival toen af in Stijl. Zijn album Liquid Spirit blijft intussen één van de succesvolste jazzplaten van het decennium, en vorig jaar gooide hij nog eens bijzonder hoge ogen door liefst drie keer The Royal Albert Hall in Londen uit te verkopen met zijn hommage aan Nat King Cole. Begrijpelijk: een concert van Gregory Porter is één brok magie, passie en … jazz-ie.

Teksten © Gent Jazz Festival 2019