Ewout Pierreux Rhodes Trio

The Black Cat Torhout, 9 mei 2023

De Fender Rhodes ! Deze elektrische piano werd in de jaren '60 erg populair (Ray Charles, The Doors, The Beatles...) tot ze eind jaren '70 werd ingehaald door de steeds veelzijdigere elektronische synthesizers. Maar dit vintage instrument is nu aan een ware revival toe en Ewout Pierreux demonstreerde virtuoos met zijn trio de akoestische reden waarom.

Het repertoire die avond was vooral een tribute aan door hem bewonderde jazz artiesten. Hij deed dat met vooral eigen composities en enkele covers.

De nummers "Tones For Joan's Bones" van Chick Corea en "The Old Country" van Cannonball Adderley startten met erg subtiele, lyrische intro's solo op piano. En meteen kon men  volop genieten van het bijzondere klankspectrum van dit instrument, de warme diepe basklanken en de heldere, tinkelende tonen in het hogere register.

In "Umzingeli" , een compositie opgedragen aan zijn zoon, en ook "Giant Steps" van Coltrane, ging Ewout Pierreux in ware hardbopstijl gedreven uit de bol.

Een absoluut hoogtepunt van de avond was het pakkende "K.J. Groove" een eerbetoon aan Keith Jarrett. Een repetitieve basriff werd overspoeld met bluesy akkoordenreeksen en lyrische solo's waarbij het obligate geneurie niet mocht ontbreken. In "Enyaw" een rustige ballad opgedragen aan het onlangs overleden jazz icoon Wayne Shorter, mocht de Rhodes nogmaals zijn warme klankkwaliteiten etaleren. Met het ritmisch complex opgebouwde nummer  "Seven Steps To Heaven" kon Jesse Dockx zich als gedreven drummer volledig uitleven.

In het romantisch, intieme "A Nightingale Sang In Berkeley Square" werd volop genoten van de subtiele melodische solo's op Jef Manderveld's elektrische bas.

Met het "Blue Like Sco" en het groovy, funky "Why Don't You" dreef een ontketende Ewout het concert op naar een absolute climax.

Een bijzonder concert met een boeiend, eigenzinnig repertoire.

Tekst © Jan Van Stichel  -  foto's © Geert Vanoverschelde