Eric Thielemans & Karen Willems op Leuven Jazz 2018

Het Narrenschip (Wilsele-Leuven), 20 maart 2018

Een concert voor “quatre mains & four feet” in een vintagewinkel. Geen Belgisch surrealisme maar een van de verrassende aanbiedingen op de affiche van Leuven Jazz.

Het Narrenschip is een ware grot van Ali Baba voor retro- en vintage aficionados, gelegen aan de vaart in Wilsele. Gezeten in fifties zeteltjes en omringd door meubeltjes en sierstukken uit de periode 1950-1975 kan je hier af en toe een live evenement bijwonen in het unieke decor van de winkelruimte. De organisators van Leuven Jazz kozen deze plek voor een duo-performance van Eric Thielemans en Karen Willems.

Kort door de bocht worden ze allebei meestal aangekondigd als drummer. Een te beperkte omschrijving, slagwerker is een veel ruimere en betere definitie voor deze twee percussie- en klankengoochelaars. Twee zeer verscheiden muzikanten ook. Thielemans komt uit de jazz en de improvisatie maar kijkt de laatste jaren meer dan regelmatig over het muurtje bij de popburen. Karen doet net het omgekeerde. Zij voelt zich meer en meer aangetrokken door de wereld waarin Eric begon maar blijft haar origine trouw door bijdragen bij o.a. Yuko, Silver Junkie en Inwolves.

Beiden hebben een belangrijk gemeenschappelijk punt: de niet te stillen honger naar originele ritmepatronen en klankeffecten zonder dat het “art for art’s sake” wordt. Vandaar dat ze al een aantal keren in deze combinatie het podium deelden. Hun set per nummer beschrijven is onmogelijk, gewoonweg omdat het om een lange improvisatie ging van het eerste geroffel tot de laatste slag. Wel kon je vaststellen dat ze elk een zeer persoonlijke taal hanteren. Eric kwam het meest beredeneerd en bedachtzaam uit de hoek terwijl Karen diegene was die meer inkleurde met een arsenaal aan kleine speeltjes maar ook regelmatig het vuur aan de lont stak. Door zijn jarenlang métier wist Thielemans de uithalen van zijn sparring partner telkens mooi in te kaderen zonder expliciete tegenspraak. Op die manier ontstond een boeiende dialoog met voortdurend andere thema’s en invalshoeken waarbij ze argumenten en tegenargumenten aanbrachten zonder dat het een bitsige woordenwisseling werd.

Niet dat alles sereen verliep op huiskamerniveau. Tijdens enkele passages was het zelfs best dat hier geen buren waren. De aanwezigen waren bovendien getuige van een heuse “première”. Midden de set brak het resonantievel van Thielemans zijn snaredrum. Een euvel dat hij snel oploste met zijn typerend gevoel voor humor, waarna alles doodleuk verdergezet werd.

Leuven Jazz kon op die manier weer een nieuwe parel aan de succeskroon rijgen. Volgende zondag staat nog een reeks verrassende huiskamerconcerten op het programma. Er blijven echter slechts enkele zeldzame tickets beschikbaar. U weet wat te doen.

Tekst © Georges Tonla Briquet  -  foto’s © Geert Vandepoele

www.hetnarrenschipvaart.be
www.leuvenjazz.be