Dinant Jazz Festival 2021

© Dinant Jazz

In 2020 kon het festival niet doorgaan, en in 2021 was er twijfel vanwege de Covid-maatregelen. Toch schudden de twee bezielers, Jean-Claude Laloux en Patrick Bivort er eentje uit hun mouw. Het evenement werd gespreid over vier weekends met telkens een thema.


Weekend 1 Dag 1 - thema: Belgische Jazz

Wajdi Riahi Trio

De eerste dag van het eerste weekend startte onder een droge hemel met de wedstrijd voor jonge talenten. Drie beloftevolle groepen: Yonathan Hes Trio (Yonathan Hes - sax, Basile Rahola - contrabas, Oscar Georges - drums), Minla (Nina Kortekaas - piano, Marthe Van Droogenbroeck - trompet/bugel, Mirte Lecomte - zang/electronics) en Wajdi Riahi Trio (Wajdi Riahi - piano, Basile Rahola - contrabas, Pierre Hurty - drums).

Steve Houben & Sal La Rocca

Maar dan was er de (zware) regenval als spelbreker. Het optreden van Igor Gehenot Trio en van David Linx/Gregory Privat Duo met als gast Steve Houben moest wegens omstandigheden dan ook uitgesteld worden. Toch lieten sommige muzikanten dit niet aan hun hart komen: Sal La Rocca (contrabas), Igor Gehenot (piano), Noam Israeli (drums) en zelfs Steve Houben haalde zijn sax boven. Wajdi Riahi zou later de plaats van Igor Gehenot aan de piano overnemen.

Wajdi Riahi

Weekend 1 Dag 2 - thema: Belgische Jazz

Op de tweede dag werd de wedstrijd voor jonge talenten verder afgewerkt met het Eliott Knuets/Simon Comté Quartet met Eliott Knuets (gitaar),  Simon Comté (sax), Basile Rahola (contrabas) en Umberto Odone (drums).

Yonathan Hes

De winnaar van de wedstrijd werd uiteindelijk het Wajdir Riahi Trio en Yonathan Hes (sax) werd uitgeroepen tot beste solist. Yonathan Hes kreeg een “carte blanche” van Jazz Station.

Dan volgden drie concerten. Het trio Pascal Mohy (piano), Quentin Liégeois (guitar) en Sam Gerstmans (contrabas) mocht starten. Daarna trad het Stephane Mercier Quartet op met Stephane Mercier (altsax), Nicola Andrioli (piano), Nic Thys (contrabas) en Dré Pallemaerts (drums). Philip Catherine Group mocht de avond afsluiten met Philippe Catherine en Paulo Morello, guitar en Angelo Mustapha aan de drums.

Zo werd het eerste weekend ondanks het wispelturig weer mooi afgesloten.


Weekend 2 Dag 1 - thema: Braziliaanse muziek

De eerste dag van het weekend van de Braziliaanse muziek werd gestart door het kwartet Goiabada. Deze bestond uit Claudio Rocha sax, Vincent Bruyninckx aan piano, Everton Firmeza contrabas en Augusto Rego aan de drums.

Goiabada

Daarna kwam de Osman Martins Band. Een kleurrijke band waarbij de muziek het publiek zelfs kon aanzetten om enkele danspasjes te maken.

Weekend 2 Dag 2 - thema: Braziliaanse muziek

Deze dag werd ingezet door Maxime Blésin “Paraiso entropico” met Maxime Blésin aan guitar, Fil Caporali speelt contrabas en Daniel Jonkers aan de drums.

Daarna de kwam Agathe Iracema Brazilian Music Band. Deze bestond uit de jonge zangeres Agathe Iracema, Rubens Santana aan bas, Eneas Jesus speelt gitaar en Pierre-Alain Tocanier aan de drums. Ook zij kreeg het publiek zover dat er ondanks de gure weersomstandigheden toch een dansje geplaatst werd.

Alleszins, het publiek kon dit Braziliaans weekend zeker smaken.


Weekend 3 dag 2 - thema: Modern jazz/soul

Dit weekend startte voor mij op zondag (dag 2). Het werd ingezet met The Gallands: Elvin Galland aan de keyboards en Stephane Galland aan de drums. Dit was zeker sterk en stevig werk.

De avond werd afgesloten met Reinel Bakole, een jonge zangeres, die tijdens haar concert ook choreografie niet schuwde en tevens gebruik maakte van elektronische muziek. Haar begeleidingsgroep bestond Louis Shungu (keyboards), beats TR909 MPC werden bespeeld door Chris Ferreira, aan de bas Sam Van Binsbergen en Pierre Spataro op sax.

Weekend 4 dag 1 - thema: Big Bands

Het laatste weekend van het festival startte met de kleurrijke fanfare Jour de Fête. Dit ensemble zou een optocht houden, vertrekkend vanaf de kiosk Le Tour de monsieur Sax en over de esplanade, om zo terug te keren naar de kiosk. Onderweg werd verschillende malen gestopt om een klein concertje te geven wat door het publiek gesmaakt werd. Maar ook tijdens hun optocht werd de regen een spelbreker en konden ze gelukkig op La Croisette onder de brug een droog concert geven.

De avond werd ingezet door Morning Call Jazz Band. Een vierkoppige band met Andrew Bolton aan contrabas, Guillaume Gillain gitaar, Timothé Lemaire aan trombone en Mathieu Najean sax, en waarbij ook de zang niet werd gemeden.

Na Morning Call Jazz Band was het de beurt aan Jazz Station Big Band o.l.v. Stephane Mercier. Een Big Band avant la lettre, die zich helemaal gaf én dat toch één vrouwelijke muzikant in de rangen telde (Pauline Leblond trompet), die absoluut niet moest onderdoen voor haar mannelijke collega’s. De muziekkeuze was ook opvallend, elke muzikant kreeg de kans om een solo te spelen. Wat weer bewijst dat deze Big Band uit talentvolle muzikanten gevormd is.

Weekend 4 dag 2 - thema: Big Bands

De laatste dag van het festival. Ook die dag stond in het teken van Big Bands en de eerste formatie die mocht optreden was Eleven for Ten. Maar eigenaardig genoeg waren ze met twaalf ! De band bestond uit aan de piano en klavieren: Jéremy Dumont, Dorian Dumont en Igor Gehenot, de saxofonen: Vincent Thékal en Maayan Smith, trompet: Jean-Paul Estiévenart, gitaar: Lior Tzemach, Boris Schmidt contrabas en Frederico Pecorato aan bas, en aan de drums en percussie: Armando Luongo, Fabio Zamagni en Noam Israeli.

De afsluiter van deze laatste dag was voor het Dinant Jazz Orchestra o.l.v. Maxime Blésin, een band vol met jonge talentvolle muzikanten. Naast gitarist Maxime Blésin bestond de band uit Stephane Mercier sax, Nicolas Kummert alt sax, Grégoire Tirtiaux bariton sax, Timothé Lemaire trombone, Boris Schmidt contrabas, Mimi Verderame drums, Vincent Bruyninckx piano, en de enige vrouwelijke muzikant in de band Pauline Leblond trompet.

Als ik de vier weekends overloop, dan mogen de weersomstandigheden en de covid-maatregelen een rol gespeeld hebben, maar dit heeft absoluut geen invloed gehad op de hoge kwaliteit van dit festival. Prachtig werk van Jean-Claude Laloux, Patrick Bivort en hun team.

Dan is het nu aftellen naar volgend jaar, hopelijk terug in de Abdij van Leffe zodat dit festival haar 20-jaar bestaan kan vieren zoals het hoort.

Tekst/foto’s © Hugo Lefèvre