Available Jelly back to he roots

Plus Etage, Baarle-Nassau, 11 maart 2017

Plus Etage is een podium in Baarle-Nassau. Dit dorp in Brabant is onoverzichtelijk verstrengeld met Baarle-Hertog waarbij eigenlijk niemand weet waar België stopt en Nederland begint. Bij een pak huizen ligt de woonkamer in Nassau en de slaapkamer in Hertog. Ideaal terrein voor een band als Available Jelly die formele grenzen alle betekenis laat verliezen.

Ze klinken als een prettig gestoord orkest bij een surrealistische  theaterrevue. Available Jelly ontstond dan ook als begeleidingsband van een rondreizende mimegroep.  Maar mispak je niet. Net als je denkt dat het te veel camp lijkt te worden –één van hun cd’s kreeg als tittel ‘Happy Camp’ mee– gaan ze zich te buiten aan een waanzinnige improvisatie of wordt zoals tijdens dit concert een ode aan Mengelberg gebracht waarbij je een krop in de keel krijgt.

Meer dan dertig jaar bestaan ze. De bezetting wijzigde een aantal keren en voor deze tour kwam Gregg Moore over vanuit het land van McDonald waar hij 15 jaar geleden terug naartoe trok. Samen met zijn broer Michael Moore en zijn Amerikaanse landgenoot Michael Vatcher vormt hij de kern van originele groep, die Nederlandse versterking kreeg toen ze zich in Amsterdam vestigden. Trompettist Erik Boeren en trombonist Wolter Wierbos maken dan ook al geruime tijd deel uit van dit gezelschap.

Hoogtepunten waren er voldoende tijdens de twee weelderige sets.’ Fables Of Faubus van Mingus’ bijvoorbeeld of een dronkemans houthakkerslied waarbij een zingende Vatcher het publiek behoorlijk opjutte. De indianenkreetjes van de groepsleden bij ‘Wigwam’ met die hypnotiserende drums klonken ook niet mis, evenmin het instrumentale koeiengeloei en varkensgeknor om Erik Boeren op het podium ter roepen voor de tweede set. ‘Fuck De Boere, Free Mandela’ riep Michael Moore en meteen werd een link gemaakt naar dagen die niet meer terugkomen, dagen van Broeziemann en Sean Bergin van wie twee nummers op de setlist stonden. Dagen toen muziek een statement kon maken.

Met Gregg Moore terug in de lage landen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om te grasduinen in ouder repertoire. Met ‘Gwidza’ van Abdullah Ibrahim als bisnummer werd een betoverende trip in de tijd magistraal besloten. En die trip klonk niet melig nostalgisch omdat Available Jelly toen hun tijd ver vooruit was en omdat schoonheid een rafelig randje heeft.

Available Jelly slaagt er in een ruim publiek te bekoren door vooral zichzelf te blijven. Ze wisselen bloedstollend melodieën met vier blazers af met de gekste impropassages en vergeten niet te kijken/luisteren of het publiek nog bij de les is. Serious fun, die circusmuziek van een hogere orde.

Tekst © Iwein van Malderen  -  Foto’s © Cedric Craps
Dit artikel verschijnt ook op draaiomjeoren.com

Meer foto's van Cedric Craps:
https://www.flickr.com/photos/cedriccraps/sets/72157677904439254