Wheels – Souletude (D. De Bock)

W

el Negocito Records

Mathias Van de Wiele is vooral bekend van Moker, maar de laatste tijd graag actief met de trio-formaties Wheels, Yelemani Trio en Jomasan Trio. Die laatste twee kan je interculturele samenwerkingen noemen, terwijl Wheels een cross-over maakt tussen en zich uitstrekt voorbij progressieve rock en jazz. Met Manolo Cabras op bas en Jakob Warmenbol op drums heeft gitarist Van de Wiele een gevestigde waarde naast zich en een jongeling die zich geleidelijk meer en meer manifesteert. 

Bij Cabras denkt de jazz-aficionado bijv. aan Marek Patrman, Ben Sluijs en Lynn Cassiers en Warmenbol wordt gemakkelijk geassocieerd met Nest en Bolhaerd. Met de cd Souletude hebben zij een schijfje samengeperst dat nieuwsgierig maakt wat zij met zijn drieën live overbrengen.

Moker werd bekend met een eclectische aanpak en ook deze cd tapt uit meerdere vaatjes. Opener “Keep On Rollin’” komt springerig binnenrollen alsof dit trio van jazzmuzikanten een uitstapje maakt naar progressief rockterrein – zoals goeie jazz geënt op oude waarden, maar met de blik vooruit. Invloeden lijken zij hier uit de donkere new e.a. wave-sferen van de jaren tachtig te pikken.

Daarop volgt al het titelnummer “Souletude” en meteen slaat de stemming om. Een warme vorm van gitaarblues dringt zich op, waarbij de drums de drang vooruit laat marcheren en de bas de tristesse warm houdt - tot ook die voluit voor de weg voorwaarts gaat.

Met “The Air Is Thin Around Here”, als een van drie improvisaties – de overige nummers zijn op een van Cabras na composities van Van de Wiele – slaat het trio dan weer een andere richting in. Op zich is dit een beklijvend stuk, dat perfect op een artistieke herdenking kan voor de Grote Oorlog, de slagvelden, de loopgraven, om eer te betonen aan het lijden van de duizenden en duizenden gesneuvelde soldaten in de gronden rond Ieper.

En dan is het gehakketak van “Krik-Krak” dat overgaat in melodische kracht een sterk vervolg, met een belangrijke rol voor de bassist,  die een loper uitrolt voor een begeesterd gitaarstukje.

Dat daarop weer een bluesgitaar volgt, klinkt ook logisch. Dat is dan nota bene op “Crepuscule With Nellie” van Thelonious Monk, kort en prachtig gebracht als een Jimi Hendrix meets Monk.

Vandaar gaat het opnieuw naar een improvisatie, “Bailed Out”, die in de keuze van de volgorde eerst logisch lijkt en dan haar belofte niet waarmaakt.

In donkere sferen draait dit schijfje dan verder in nummers die deels intrigeren en toch niet helemaal overtuigen, terwijl wat voorafging meer deed verhopen. Zo klinkt Wheels als een hecht trio en tegelijk nog op zoek, maar de eerste grote vondsten zijn er.

Mathias Van de Wiele, gitaar en althoorn
Manolo Cabras, basgitaar en elektronica
Jakob Warmenbol, drums en percussie

© Danny De Bock