Veertien "Paradis Improvisé" juweeltjes
Various
Paradis Improvisé / L’Autre Distribution
De reeks is compleet: veertien albums van solopianisten - met een paar gasten voor sommige duetten - allemaal opgenomen in de rue du Paradis in Marseille. Het was een droom voor Hélène Dumez, en die is veertien keer uitgekomen op de Steinway Grand Piano in haar flat.
Ik had elke schijf kunnen recenseren... maar die keuze heb ik niet heb gemaakt. Ik verkoos om één track per pianist te kiezen, een track die lang na de eerste beluistering in mijn hoofd is blijven zitten. Dit is echter geen 'best of', maar het zijn eerder instant favorieten die morgen kunnen veranderen na een nieuwe beluistering, in een andere sfeer...
RODE KOFFER
Laurent Coulondre - A Trip in Marseille
Er moest een keuze worden gemaakt, want het zou zeker een prominente plaats hebben ingenomen in deze twee boxed sets: Michel Petrucciani's 'Petite Louise' is een gevoelig uitgevoerd klein wonder dat Laurent Coulondre uitbreidt met het ontroerende 'Michel on my mind'.
Alain Jean-Marie - Creole Promenade
Alain Jean-Marie neemt ons mee op een zachte, warme wandeling, met karakteristieke ritmes die je doen deinen, zelfs op "Morena's Reverie".
Carl-Henri Morisset - Individual Dispersion
Tussen Haïtiaanse roots - 'Fenomen Tabou' -, invloeden van Amerikaanse pianisten - Fats Waller en het rustgevende 'Lulu's Back in Town', Mal Waldron - en het stuk met hoog 'crooner-gehalte’ 'A Nightingale Sang in Berkeley Square', een melodieuze en poëtische waaier die ons laat kennismaken met een pianist die in ons land niet of nauwelijks bekend is.
Simon Chivallon - Esquisses
Van Sète naar Marseille, is niet zo ver. « Les Passantes » met een vleugje Satie, is helemaal thuis tussen Chopin, Gershwin et Sonny Rollins.
Bojan Zulfikarpasic - As Is
Er zijn de prachtige composities van Bojan Z, maar ook Charlie Mingus' 'Self-portrait in three colours', waar de piano ademt en trilt tot in de kern, een vertolking die het hart verovert.
Jean-Pierre Como - Com ô Paradis
Je smelt vanaf de eerste noten van "Song for Stéphanie", een van de zeven composities van Jean-Pierre Como, allemaal introspectief, impressionistisch, stijlvol. "Over the Rainbow" en "Les Siciliennes" ronden een plaat af die je keer op keer wilt horen.
Leonardo Montana - A Flor da Pele
Van de pianisten die een of twee stukken kozen voor een duo, koos Leonardo Montana voor gitarist Nelson Veras. Beiden meesters van de delicate touch brengen een compositie van Chico Buarque om almaar opnieuw te spelen: « O Que Sera »
BLAUWE KOFFER
Pierre de Bethmann - Chaud-Froid
Een muzikale inspiratie rond warm en koud, een bijna Monk-achtige opening op het gelijknamige thema en een al even geïnspireerd einde op een thema van Bill Evans. Sinds het 'Prysm'-trio heeft Pierre de Bethmann me altijd aangesproken, en deze hemelse fantasievluchten zullen me niet van gedachten doen veranderen.
Baptiste Trotignon - Body and Soul
Het thema van een saxofonist - Coleman Hawkins schiet me natuurlijk te binnen - maar Baptiste Trotignon bewerkt het tot een versie met enorm veel poëtische diepgang.
Eric Legnini - Doo We Doo
Van het album "Six Strings Under" met het gitaarduo Rocky Gresset en Hugo Lippi, weerspiegelt deze compositie van Eric Legnini volledig zijn smaak voor groove en de pianisten Les McCann en Ray Bryant.
Thierry Maillard - Asgard
De pianist verrast ons met een originele keuze, het thema uit de film 'Le Gendarme de St Tropez'! Zo zie je maar dat wanneer jazz in handen is van een pianist waarvan de vingers verankerd zijn in zijn geheugen, het uit alle soorten muziek kan putten.
Yonathan Avishaï - Retrouvailles
« Moment’s Notice » wordt hier uitgesponnen over meer dan tien minuten. Het is een van Coltrane's nummers die door mijn hoofd blijft spoken. Het is levendig en verfijnd tegelijk.
Grégory Privat - Nuit & Jour
Drie nummers getiteld "Nuit" van 1 tot 3 gespeeld op de buffetpiano Steinway van de flat. Grégory Privat had het vorig jaar al mogen spelen. Daarna vijf improvisaties uit "Jour" op de Steinway Grand. Luister goed en ontdek het onderscheid tussen de twee instrumenten.
Yessaï Karapetian - Ker u Sus
De keuze viel op weinig of minder bekende standards: geniet van Joanne Brackeen's "Egyptian Dune Dance", raak enthousiast over John Patitucci's "Chick Monk", en smelt weg bij "Guess I'll Hang My Tears Out To Dry".
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo
