Tien te ontdekken 2023
Various
Alfa Music / Cristal Records / Effendi records / Parco Della Musica/Musica Per Roma / Heptone / TPR Records / ECM / One Trick Dog Records
Een aantal recente releases die niet meteen volop in de kijker stonden maar wel degelijk aandacht verdienen.
Foto © Annie Boedt
Daniel Besthorn – Emotions
Alfa Music
Jong Europees octet (D, CH, PL) van vijf blazers en een traditioneel ritmetrio (piano, contrabas, drums) dat kordaat swingt en scheurt (‘Hyperactive Mole’!) maar zich ook net verder waagt dan de afgetekende contouren van wat voorspelbaar is in deze context.
Boeiende composities van de leider en drummer Daniel Besthorn. Ideaal startpunt om kennis te maken is ‘Growing And Changing’. Met de goedkeuring van niemand minder dan Jorge Rossy, Jeff Ballard en Rosario Giuliani.
Céline Bonacina – Jump!
Cristal Records
Hoes en cd-titel spreken boekdelen. De Franse baritonsaxofoniste springt onverschrokken naar voor, instrument in de hand. Rachel Eckroti (piano, Rhodes), Chris Jennings (contrabas) en John Hadfield (drums) volgen haar blindelings. Een toboganrit door een hedendaags en groovy bopland nu en dan verwant aan dat van Sylvain Rifflet.
Zelf citeert ze graag de discografie van Michael Brecker, Chick Corea en Dave Grusin uit de jaren tachtig. Krachtige uitroep.
François Bourassa Quartet – Swirl
Live At Piccolo
Effendi records
Het elfde album van deze Canadese pianist wiens ‘L’Impact Du Silence’ en ‘Number 9’ we in deze rubriek reeds belichtten. Een live opname nu met een gloednieuw kwartet (saxofonist en fluitist André Leroux, bassist Guy Boisvert, drummer Guillaume Pilote).
Nerveuze omzwervingen gedurende een uur lang aan de hand van zes kronieken (allemaal van Bourassa) in lengte variërend van zes tot dertien minuten. Stuk voor stuk uitgesponnen verhaallijnen boordevol actie en tempowissels. Ingenieuze staaltjes van zenuwslopende crescendo opbouw zijn ‘Prologue’ en ‘Room 58’.
Free-adepten raden we aan bij voorkeur te luisteren naar het spervuur van Leroux in ‘Costard’.
Mario Corvini & New Talents Jazz Orchestra
Entropy
Parco Della Musica/Musica Per Roma
Voluit luidt de titel ‘Play Enrico Pieranunzi’. Het gaat om een zestienkoppige bigband en een zangeres (Simona Severini) die onder leiding van trombonist Mario Corvini negen composities brengen van pianist Enrico Pieranunzi.
De arrangementen van Corvini en Pieranunzi plaatsen deze composities in een ander kader. Uitstekend orkest bovendien met waardevolle solisten. Interessante aanvulling bij het recent verschenen ‘Enrico Pieranunzi/Bert Joris/Frankfurt Radio Big Band – Chet Remembered’.
https://www.marcosilvimusic.com/en/new-talents-jazz-orchestra/ 
Heptone Colours – Heptone Colours
Heptone
Gepast visitekaartje voor deze club zuidwest van Brussel (Rue Haute 7, Ittre) waar een aantal jazzmuzikanten vaste gast aan huis is. Onder hen pianist Olivier Collette, bassist Sal LaRocca, drummer Bilou Doneux, rietblazers Toine Thys, Philippe Laloy, Maayan Smith plus de jongste van de bende gitarist Eliott Knuets. Ze tekenen allemaal present op deze cd.
Een heel gevarieerde setlist met werk van Jaco Pastorius, Paul McCartney, Lenny Kravitz en Jimi Hendrix. Nooit revolutionair maar met de nodige links naar swing, bop, funk, pop en zelfs latin.
Te beluisteren bij voorbaat: ‘Let Love Rule’ (Lenny Kravitz) en ‘Twister’ (Olivier Collette).
https://heptone.wordpress.com/
Duncan Hopkins – Who Are You?
TPR Records
De ondertitel, ‘The Music Of Kenny Wheeler’, wijst aan waar de focus ligt.
Een origineel initiatief van Duncan Hopkins (Norma Winstone, Bobo Stenson, Jeremy Pelt) gezien de samenstelling van het kwartet: twee gitaristen (Reg Schwager, Ted Quinlan), een drummer (Michel Lambert) en Hopkins zelf als contrabassist. Geen trompet dus.
De vier werkten weliswaar ooit met Wheeler (1930-2014), zij het elk afzonderlijk. Op de setlist vijf nummers van hun groot idool (‘Foxy Trot’, ‘We Salute The Night’, ‘Nicolette’, ‘Mark Time’ en de titeltrack). Ze ronden af met ‘The St. Catherines Suite’ waarvan de kern terug te vinden is bij een suite voor zes gitaren die Wheeler nooit afwerkte.
Over heel de lijn wordt veel aandacht besteed aan een onderliggende swing evenals aan de melodielijnen en dit op een manier die aansluit bij de stijl van Philip Catherine. In de triptiek van de suite komen alle elementen uitvergroot aan bod. De intense groepsdynamiek is een extra meerwaarde.
www.duncanhopkins.com
www.tprrecords.ca 
Keith Jarrett – Carl Philipp Emanuel Bach
ECM
Deze keer niets van Johan Sebastian maar van een zoon wiens ‘Württemberg Sonatas Wq49’ Jarrett hier herneemt. Het essay is van de Britse muziekcriticus Paul Griffiths.
Een dubbel-cd van een concert uit 1994. Jarrett laat zijn piano haast klinken als een klavecimbel. Wie hem trouwens op dit instrument wil horen, schaft zich een andere recente uitgave aan, ‘Book Of Ways’ opgenomen in 1986.
Hila Kulik – More Than A Change
One Trick Dog Records
Aantrekkelijk debuut van deze pianiste die New York als uitvalsbasis heeft. De “urban vibe” van de jazzhoofdstad borrelt regelmatig op.
Zelf neemt ze af en toe plaats achter een Fender Rhodes maar het zijn de interventies van onder meer trompettist Wayne Tucker, altsaxofonist Antonio Hart, trombonist Corey A.Wallace en tenorsaxofonist Alexander Levin die het geheel mee naar een hoger niveau stuwen. Aanraders bij voorkeur zijn ‘Yalla’ en ‘Kulikvium’.
Q-Some Big Band – Consoulin’
Eigen beheer
Nieuw album van deze Belgische jonge bigband onder leiding van Manten Van Gils met in de rangen Marjan Van Rompay en Dieter Vaganée.
Opvallende solo’s perfect ingebed in het materiaal toegelicht door de componisten. Ze laveren vakkundig tussen traditie, brassband en experiment (het Snarky Puppy-verwante ‘Aux Martyrs Ignorés’).
Stefania Tallini/Franco Piana – E Se Domani
Alfa Music
De combinatie van piano en trompet verzandt al eens te makkelijk in een post-impressionistisch tableau. Niet bij pianiste Stefania Tallini en trompettist Franco Piana.
Begin te luisteren naar de tweede track, ‘CDJ blues’ waarin ze een hele jazzgeschiedenis assimileren. Gedurende een uur lang laten ze stuk voor stuk eigen composities de revue passeren met om te eindigen versies van ‘Gingerbread Boy’ (Jimmy Heath) en Gershwins ‘Embraceable You’. Daartussen een korte knipoog naar Carlos Jobim (‘Inutil Paisagem’) en de onverslijtbare Italiaanse klassieker ‘Estate’.
Muziek voor de “morning after” maar ook genietbaar op andere dagen.
© Georges Tonla Briquet
