The sound of the summer 2018 - deel 2

Various

diverse

Dit is Belgisch

Hierbij een kleine greep uit het ruime aanbod van recente Belgische releases.

DelVita – Abyss
Eigen beheer

Kleine groepswijziging tegenover ‘Yip & Yang’ (2013). Nog steeds het basiskwartet van Toni Vitacolonna, Steven en Peter Delannoye en Janos Bruneel maar nu ook met David Thomaere op toetsen die Bart Van Caenegem vervangt.

Meteen een heel ander palet. Het begint met een atmosferische klankschepping, een Deense thriller waardig. Stilaan tekenen de contouren van de blazers zich scherper af in de nevelen. Maar dit beeld wordt een paar keer plots aan flarden gereten door vlijmscherpe ritmische stijlbreuken. Om dan even geruisloos over te gaan in het volgende tafereel, opnieuw met heel wat inbreng van Thomaere. Zijn invloed heeft de groep duidelijk een verfrissend elan gegeven. Niet toevallig stond hij de laatste tijd op het podium met zowel Netsky als Placenta (de tributegroep rond Marc Moulin’s Placebo).

Ook de inbreng van Steven Van Gelder (electronics, producing, mixing) weegt door, zeker in het onderkoelde ‘Hill Peak’ dat helemaal richting Hans Zimmer zijn ‘Blade Runner 2049’ afglijdt. DJ Grazzhoppa bezorgde hen een laidback remix van ‘Principal Skinner’.

Allemaal veelbelovend voor een nieuwe doorstart.

Don Kapot – Don Kapot
MN

Donkere powerjazz van baritonsaxofonist Viktor Perdieus, Giotis Damianidis (voor de gelegenheid niet als gitarist maar als bassist) en drummer Jakob Warmenbol. Deze laatste twee vinden we ook samen terug in Abschattungen, de bigband van Giovanni Di Domenico. In andere combinaties kruisen de drie elkaar afzonderlijk bij onder meer Nest en Punk Kong.

Kort door de bocht noteren we vooral parallellen met Morphine in hoogste versnelling. Dit klinkt vooral als een ongepolijste mix van Dans Dans en MDCIII met terloops een verdoken verwijzing naar Afro-beat en Albert Ayler. “Groovy, baby!”.

Slechts zes tracks in zesentwintig minuten maar wat een impact.

Michel Mainil - Vincent Romain Quintet – Soul Voyage
IGLOO

Met deze ‘Soul Voyage’ brengen Michel Mainil (tenorsaxofoon, sopraansaxofoon) en Vincent Romain (gitaar) samen met Maxime Moyaerts (Hammond), Olivier Poumay (mondharmonica) en Antoine Cirri (drums) hulde aan de gouden jaren van de souljazz via eigen composities aangevuld met covers uit het songbook van Freddie Hubbard en Grover Washington Jr..

Geen vrijblijvende stijloefening maar souljazz met een grote insteek vanuit blues en gospel gelardeerd met sterke solomomenten. Zoals in ‘First Light’, ‘Lime And Chili’ en ‘Povo’ waarin sopraansax en harmonica continu naadloos met elkaar versmelten. Via gulle uithalen van gitaar en Hammond wordt de focus meer dan regelmatig op het scherpst gesteld. Onweerstaanbare uitschieters voor de playlist van exquisiete nachtclubs zijn ‘Sunshine Alley’ en ‘No Blues No More’.

Zeker voor de nostalgicus die zweert bij de klassieke werken van Grant Green, Richard ‘Groove’ Homes en Lonnie Liston Smith. Dit zou een perfecte double bill kunnen zijn samen met Eric Legnini.

Oriol Roca Trio – Mar
el NEGOCITO

De concertactiviteiten in de Brusselse Studio Grez mogen dan op een laag pitje branden, af en toe worden er gelukkig nog opnamen gemaakt zoals deze ‘Mar’ van een trio rond de Spaanse (Catalonië) drummer Oriol Roca (drums) en twee vaste Italiaanse waarden met vaste stek in Brussel, Giovanni Di Domenico (piano) en Manolo Cabras (contrabas). Meteen drie protagonisten uit de Europese improvisatiescene.

Roca schreef vijf nummers terwijl zijn twee medemuzikanten eveneens elk een inbreng leverden. Je luistert naar een aaneenschakeling van mijmeringen waarbij de drie heel ingetogen en poëtisch te werk gaan. De magnetiserende en uiterst minimalistische werkwijze leidt tot een haast mystieke luisterbeleving waarbij elk gevoel van tijd en ruimte verdwijnt.

Verrassende luistertrip.

Augusto Pirodda – Kosmima
el NEGOCITO

De Brussels-Italiaanse pianist bracht al een eerste soloplaat uit in 2007 (‘Moving’). Voor de tweede keer trok hij een studio in om zonder begeleiders een opname te maken. Daartussen waren er wel een aantal releases in kwartet evenals de trio-cd met Gary Peacock en Paul Motian (‘No Comment’).

‘Kosmima’ bevat veertien muzikale polaroids, hoofdzakelijk badend in vale tinten. Opvallend hoe hij soms heel beredeneerd en haast in slow motion de linkerhand aanwendt om subtiele accenten te leggen zonder uit te monden in ritmisch geweld. In schril contrast met al de rest is er ‘Thrilling’, meteen de gepaste titel bij het meest spannende moment.

Soundtrack voor een poging tot onthaasting.

© Georges Tonla Briquet