The sound of the summer 2018 - deel 1
Various
diverse
Nog op zoek naar de juiste jazzsoundtrack voor deze zomer? Hierbij een aantal tips voor elke gelegenheid, opgelijst in shuffle-versie. Servus beste lezers.
Aruán Ortiz Trio– Live In Zurich
Intakt
Een pure verademing hoe Aruán Ortiz samen met bassist Brad Jones en drummer Chad Taylor de clichés van improvisatie in de context van een klassiek pianotrio nieuw leven inblaast. Drie nummers (van respectievelijk 34, 17 en 8 minuten) live opgenomen aan het einde van een tournee. Er worden links gelegd naar zowel Chopin als Ornette Coleman en Muhal Richard Abrams. Momenteel zowat het beste op het gebied van Afro-Cubaanse jazz.
Chris Platt Trio – Sky Glow
Eigen beheer
Liefhebbers van akoestische jazzgitaar moeten zeker eens luisteren naar het debuut van de Canadees Chris Platt. Melodie, harmonie en een warme klank primeren over de ganse lijn. Ergens tussen Jim Hall, de Braziliaan Guinga en diens grote fan Philip Catherine.
https://chrisplatt.bandcamp.com/
Peripheral Vision – More Songs About Error And Shame
Step3
Vierde release van dit Canadees kwartet dat in eigen land heel wat erkenning krijgt. Michael Herring (bas), Don Scott (gitaar), Nick Fraser (drums) en Trevor Hogg (tenorsaxofoon) leunen aan bij de huidige moderne neurotische stijl. De cd-titel is een knipoog naar Talking Heads (‘More Songs About Buildings And Food’). Laag na laag wordt subtiel een complex geheel opgebouwd. De speelse hoes met striptekeningen past perfect bij de soms cryptische inhoud. Een zoveelste bewijs ook dat de gitaar in de jazz weer meer en meer aandacht opeist.
Enrico Pieranunzi – Monsieur Claude
Bonsaï
De ondertitel luidt ‘A Travel With Claude Debussy’. ‘Monsieur Claude’ lijkt dan ook wel opgevat als de soundtrack voor een wandeling die de Italiaanse pianist maakt langs een promenade waar op de terrassen de meest diverse deuntjes weerklinken, van Dave Brubeck tot filmmuziek van Michel Legrand en zangeressen die in de voetsporen willen treden van Lisa Ekdahl en Stacey Kent. Enrico Pieranunzi dook daarbij nog eens extra in het oeuvre van de Franse componist Debussy, voegde er wat impressies aan toe en verwerkte alles samen met André Ceccarelli (drums) en Diego Imbert (contrabas) tot een vlot concept waarbij hij gelukkig zijn eigen persoonlijkheid voorop plaatste. Ideale aanleiding om Jean-Jacques Rousseau zijn ‘Les Rêveries Du Promeneur Solitaire’ nog eens te herlezen.
Arthur Possing Quartet – Four Years
Hypnote Records
De Luxemburgse pianist Arthur Possing verblijft al vier jaar in Brussel. Vandaar de cd-titel. Met zijn kompanen Pierre Cocq-Amann (saxofoon), Sebastian Flach (contrabas) en Pit Huberty (drums) laveert hij voortdurend tussen verleden en heden. Lees, de klassieke sound van de jaren zestig gekoppeld aan moderne invloeden. Dat levert een kettingreactie op tussen soulbop en New Orleans enerzijds en Brad Mehldau, Bud Powell en The Bad Plus anderzijds. Live wordt daar een snuifje Wayne Shorter en wat Kenny Garrett aan toegevoegd. Heel sterk concert recent nog in de Sounds (waar ze trouwens regelmatig te gast zijn).
Alexander von Schlippenbach Globe Unity Orchestra – 50 Years
Intakt
Het begon in 1966 met een “compositie-opdracht” voor een orkest met enkel improvisators in de rangen. Vijftig jaar later werd dit gegeven herhaald tijdens Jazzfest Berlin met dit maal in de rangen o.a. Evan Parker, Wolter Wierbos, Paul Lytton en von Schlippenbach zelf natuurlijk achter zijn piano. Een enkele take van drie kwartier met alle gekende ingrediënten die het orkest beroemd/berucht maakten. Extreme en intense spanningsvelden van begin tot einde. Horen is geloven.
Silvan Schmid Quintet – At Gamut
hatOLOGY
De Zwitserse trompettist Silvan Schmid beweegt zich blijkbaar in dezelfde kringen als Rêve D’Élephant, Trio Grande en Mâäk. De samenstelling van zijn kwintet is al even onorthodox (trompet, altsaxofoon, cello, tuba, drums). De groep heeft daarenboven een eigen codetaal waarin plotse breekpunten afwisselen met dystopische klankvlakken die over elkaar heen schuiven. ‘At Gamut’ klinkt niet echt verwonderlijk als het verslag van een hectische citytrip.
Gunda Gottschalk/Xu Feng Xia/Peter Jacquemyn - In Memoriam Global Village
el NEGOCITO
Voor wie zich eens wil wagen in de Bermuda driehoek gevormd door hedendaags klassiek, Chinese avant-garde en improvisatie met een punkrandje, tippen we op deze opname. Drie snarenspelers elk met hun instrument (viool, ghuzeng, contrabas) zoeken toenadering vanuit verschillende invalshoeken. Er ontspint zich een wirwar van denkpistes maar als echte sjamanen weten de drie steeds een remedie te vinden. Onwillekeurig duiken beelden op uit de film ‘Die Blechtrommel’. Om maar te zeggen dat dit zeker niet de soundtrack is van een onderhoudende gezinskomedie.
Phil Abraham – For 4 Brothers + 1
Hypnote Records
Trombonist Phil Abraham nodigde vorig jaar op 1 en 2 juni vier pianisten uit om dit kleinood in te blikken. Bas Bulteel, Johan Clement, Christoph Mudrich en Ivan Paduart waren de “invités”. Vaste sidekick tijdens de twee opnamedagen was drummer-percussionist Luc Vanden Bosch. Een generatie muzikanten voor wie melodie en harmonie maar ook swing en blues nog steeds de belangrijkste ankerpunten zijn. Met een heel eigen versie van Billy Strayhorns ‘Lush Life’. Degelijk vakwerk voor in de latere uurtjes met een Phil Abraham in topvorm, zeker wanneer hij met sourdine speelt.
Ben Markley Quartet – Basic Economy
OA2 Records
Met zijn vorige cd ‘Clockwise: The Music Of Cedar Walton’ leverde pianist en componist Ben Markley een imponerend werkstuk af met bigband. Deze keer beperkt hij zich tot een kwartet met bassist Evan Gregor, drummer Dru Heller en saxofonist Greg Osby. Vooral deze laatste zorgt voor ijzingwekkend sterke momenten, ook al horen we hier wel degelijk een hecht spelende groep met een uitzonderlijke veerkracht. Een “modern jazz quartet” om op het verlanglijstje te zetten van elke programmator.
Begin augustus deel 2.
© Georges Tonla Briquet