Round up 2017 (Deel 1)
Various
diverse labels
Eenentwintig releases van de afgelopen maanden die onder de radar bleven maar toch de nodige aandacht verdienen, gerangschikt in alfabetische volgorde. Hier volgen de eerste tien.
John Beasly – presents Monk’estra vol.2
Mack Avenue
Onder de talrijke tributes in het jaar dat de honderdste geboortedag van Monk gevierd werd, was er ook deze van componist/producer/arrangeur/pianist John Beasly. Vuriger en dynamischer dan deel 1 met een funky hiphop versie van ‘Brake’s Sake’ maar vooral bigband uitwerkingen die het midden houden tussen Duke Ellington, David Axelrod en Flat Earth Society. Met gastrollen voor Regina Carter, Kamasi Washington en Dianne Reeves.
Dada Bölüm – Pre Sentiment
Eigen beheer
Achter de wat bizarre naam Dada Bölüm gaat een kwartet schuil met een instrumentarium van trombone (Tim Daemen), altsaxofoon (Daniel Daemen), bas (Justin van Uum) en drums (Achim Bill). Tim Daemen leverde al de composities voor dit repertoire waarbij de focus ligt op de contrasterende combinatie van de twee blazers, telkens vakkundig omkaderd door de ritmesectie. Zelf omschrijven ze het als hedendaagse jazz met verwijzingen naar soul, filmsoundtracks, swing en postbop. Muziek die al even intrigerend klinkt als de naam en zo te horen kan dit live zelfs nog vele andere (dans)richtingen uitgaan. (www.timdaemen.com)
BRZZVLL – Waiho
Sdban Ultra
De ethio-jazz van de vorige platen maakt meer en meer plaats voor spacy en psychedelische invloeden die rechtstreeks verwijzen naar de fusionjazz van de jaren zeventig en tachtig. Toch blijft het dansgehalte hoog dankzij hitsige overlappingen van funk en drumbeats. Wie zapt van de rustige intro (die geleidelijk overgaat in een meer dansbaar tempo à la STUFF.) naar het complexe ‘Mighty Mylou’ krijgt meteen een idee tussen welke eindstations hier continu gependeld wordt. De ideale overstap na het beluisteren van de dubbele verzamelaar ‘Funky Chimes: Belgian Grooves From The 70’s’, verschenen op hetzelfde label.
Close Up 5tet – Instants
Mogno
De intro met basklarinet die klinkt als de roep van een muezzin gevolgd door langzame trompetklanken met sourdine scheppen een eerste sfeerbeeld. ‘Instants’ is dan ook heel filmisch opgebouwd met referenties die reiken van Jacques Tati en Nino Rota tot ECM maar ook met een paar onverwachte funky intermezzo’s. Claude Evence Janssens schreef al het materiaal en speelt zelf basklarinet en trombone. Hij is omringd door Michel Paré (trompet), Jean-Philippe Collard-Neven (piano), Félix Zurstrassen (contrabas) en Jérôme Baudart (drums). Hopelijk blijven ze niet even onbekend als Eric Kloss, de Amerikaanse saxofonist en componist aan wie de cd opgedragen is.
Dan Costa – Suite Três Rios
Hypnote Records
Pianist en componist Dan Costa heeft een kosmopolitische achtergrond. ‘Suite Três Rios’ werd opgenomen in Brazilië, het land waar hij tevens zijn inspiratie haalde. Van daaruit legt hij links met klassiek en jazz, steeds op een heel melodieuze en akoestische manier. Zijn sextet van piano, gitaar, saxofoon, trombone, contrabas en drums wordt in sommige stukken uitgebreid met gastmuzikanten waaronder Jaques Morelenbaum (cello). In de basisgroep zit niemand minder dan drummer Rafael Barata (Eliane Elias, Kenny Barron, Herbie Hancock). Muziek die de tijd licht deinend laat voorbijglijden.
Fred Delplancq Quartet – Horizons
Hypnote Records
Saxofonist Fred Delplancq verdween al een tijd geleden uit het gezichtsveld. Een spijtige zaak want de man kan zowel componeren als spelen, met ‘Witches Dance’ (2004) en ‘Talisman’ (2007) als evidente bewijzen. In afwachting dat hij terug volledig ingeburgerd geraakt, brengt Hypnote een opname uit van 2009 met Vincent Bruyninckx (piano), Sam Gerstmans (contrabas) en Toon Van Dionant (drums). Stevige postbop die net een stapje verder gaat dan de gewone limieten. Met een zeer geïnspireerde Delplancq, een al even avontuurlijke Bruyninckx en een vakkundige ritmetandem. Graag zo snel mogelijk een terugkeer.
Henrique Eisenmann – The Free Poetics Of Henrique Eisenmann
Red Piano Records
Braziliaanse folkmuziekjes, gedichten, stadsgeluiden, rechtstreekse referenties naar Charles Ives en Charlie Parker, kamermuziek en de meest diverse jazzriedels, pianist Henrique Eisenmann gooit het lustig op een hoopje zonder er een ordeloze bric-à-brac van te maken. Alles werd vakkundig uitgewerkt binnen een welomlijnd kader. Met een versie van Hermeto Pascoal zijn ‘Zurich’. Niet toevallig werkte Eisenmann in het verleden met Tom Zé. Virtuoos jazzexotisme met een eclectisch avant-garde kantje.
David Friesen – Structures
Origin
We horen bassist David Friesen tweemaal in duo en op elektrische Hemage bas op deze dubbel-cd. Een eerste keer gaat hij (live) de dialoog aan met saxofonist Joe Manis (tenor en sopraan). De tweede maal is het een conversatie met gitarist Larry Koonse. De twee verschillende partners leiden Friesen naar andere paden. Met Manis wordt er meer geëxperimenteerd terwijl bij Koonse een vlottere melodielijn primeert. De abstracte schilderijen op de hoes zijn van Friesen zelf en weerspiegelen perfect de inhoud die meer dan eens een meditatief karakter heeft. Zeer informatieve clip over de bassist via https://www.youtube.com/watch?v=aX7IcN5--5s.
Hal Galper and The Youngbloods – Live At The Cota Jazz Festival
Origin
In net geen uur en met vier tracks die in lengte variëren van 11 tot 17 minuten, brengt pianist Hal Galper met zijn jong kwartet (altsaxofonist Nathan Bellott, contrabassist Dean Torrey, drummer David Frazier) boeiende en intrigerende hedendaagse jazz boordevol energie en ideeën die blijven stromen zonder dat het een te overrompelende luisterervaring wordt. Er is zowel aansluiting met Ornette Coleman als met postbop. Daarbij hebben ze een eigen invulling van wat rubato is. Dat Galper tien jaar aan de zijde van Phil Woods speelde, hoor je eveneens. Ritme, melodie, lyrisme en flexibiliteit, je vindt het hier allemaal terug. Galper leverde drie van de vier composities, aangevuld met de standard ‘Goodbye’ (Gordon Jenkins). Deze pianist bracht trouwens nog al sterke cd’s uit met zijn trio op hetzelfde label (www.originarts.com).
Eden Ladin – Yequm
Contagious Music
Debuut van pianist Eden Ladin met in de groep een paar muzikanten die volop in de belangstelling staan. Onder hen tenorsaxofonist Dayna Stephens (ook een aantal keer op EWI) en gitarist Gilad Hekselman (zijn solo in ‘Safta’!). Ladin zelf heeft een verleden bij o.a. Omer Vital, Ari Hoenig en Avishai Cohen (zowel de bassist als de trompettist). Lyrische kortverhalen over relaties, de twee steden waartussen hij pendelt (New York, Tel Aviv), de scheidingslijn tussen gaming en het echte leven en zelfs een puur fantasy stukje in twee delen (‘From The Frozen Cave’, ‘The One Warm Hearted Man Living In The Kingdom Of Ice’) dat uiterst filmisch klinkt. Een heel persoonlijk universum (in het Hebreeuws ‘Yequm’) van een pianist en componist waar we nog van zullen horen.
© Georges Tonla Briquet