NXN special
Various
NXN Recordings
NXN is een Noors label opgericht in 2019 dat zich specialiseert in projecten van eigen bodem waarbij het accent ligt op originaliteit, inventiviteit en diversiteit. De catalogus omvat ondertussen een heel gamma van stijlen variërend van hedendaags en neoklassiek tot ambient en jazz.
Ze schermen bij NXN bovendien graag met het etiket “cool nordic sound”. De foto op de startpagina is een duidelijke knipoog. Niet onbelangrijk detail, NXN Recordings is een sublabel van de Naxos Music Group. Een gesprek met oprichter en artistiek leider Tomas Linnes.
© Tomas Linnes
Welke is uw muzikale achtergrond ?
Oorspronkelijk ben ik een rockgitarist maar ik heb vele watertjes doorzwommen en uiteenlopende beroepen uitgeoefend, van werken in een platenwinkel tot kinderen muziek aanleren. De laatste twee decennia zat ik in de distributie tot ik vijf jaar geleden benoemd werd tot “general manager” voor Naxos Noorwegen. Van daaruit heb ik NXN opgestart.
Een label beginnen in 2019 net voor het uitbreken van de pandemie, was dat een ongelukkige zet of een gelukkig toeval ?
Beide eigenlijk. Om het label in de focus te plaatsen waren er drie releases voorzien: ‘Northern Lullabies’, een pianosolo met Noorse en Zweedse slaapliedjes, ‘Memorabilia’, de samenwerking tussen een experimenteel jazztrio en een middeleeuwse vocale groep en ‘Circles’, een ambient getinte opname. Een heel divers aanbod om zo aan te kondigen welke de visie was. Het eerste album kwam uit de dag dat Noorwegen op slot ging, wat uiteindelijk een gouden zet bleek. De mensen hadden nood aan rustgevende muziek in die periode van isolement. De andere twee releases volgden zoals voorzien want niemand wist hoelang de pandemie en de lockdown zouden duren. De timing was dus een vloek en een zegen.
Hoe groot is uw inspraak bij de keuze van de opnamestudio en streefde u van het begin naar een welbepaalde lijn in de klank ?
Er zijn verschillende scenario’s mogelijk die evenwaardig zijn. Hoofdzaak is een uitstekend geluid. Of ze mij vragen als producer of zelf aankomen met een totaal afgewerkt eindproduct maakt me niets uit.
Beperken jullie de releases tot cd’s en digitale vorm of is er tevens sprake van vinyl, desnoods in beperkte oplage als collector’s items ?
Aangezien Naxos een zeer goed distributienetwerk heeft, concentreren we ons op cd’s maar ook op digitale platforms zoals Bandcamp zijn we aanwezig. Wat vinyl betreft, bleef het tot nu toe beperkt tot een vijftal albums. We brengen tevens singles uit. Dat is een manier om in playlists op internet te geraken en zo de aandacht te vestigen op een “full album”. Helaas kunnen we daar niet tussenuit. Persoonlijk verkies ik nog steeds te luisteren naar fysieke geluidsdragers via een kwaliteitsvolle geluidsinstallatie. Gelukkig ben ik daar niet alleen in.
Er is duidelijk geen beperking van stijl of genre zoals op de website vermeld staat, “No Limits, Any Shape, All Music”. In hoeverre geldt dit ?
Ergens is dat natuurlijk een slogan om de aandacht te trekken. In se bedoel ik daarmee hoofdzakelijk dat het kan gaan van een soloalbum tot een opname met groot orkest.
Wie beslist over de artistieke keuze van de hoesillustraties ?
De muzikanten. Diegenen die de inhoud leveren, mogen zelf beslissen over de cover. De artistieke vrijheid geldt bij NXN voor alle aspecten, ook het visuele. Ik wil wel raad geven of de nodige contacten aanbieden indien gevraagd. Een eenvormige lijn is er dus niet maar dat weerspiegelt net de catalogus die heel verscheiden is.
Jullie hebben ook een NXN Playground via de website. Wat is dit precies ?
Het idee was om a-typische muziek voor kinderen te brengen en hen te stimuleren om zelf aan de slag te gaan. Door omstandigheden is dit niet gerealiseerd zoals voorzien.
Zijn er plannen om concerten te organiseren ?
Verschillende clubs in Oslo hebben interesse. NXN is echter nog een jong label. Belangrijk is eerst een identiteit en profiel op te bouwen en dan gaan we zeker initiatieven nemen op dat gebied.
Hieronder een (alfabetische) greep uit de catalogus om een idee te geven van hoe verscheiden het aanbod wel is.
Bangkok Lingo – Tomorrow’s Finally Here
Een explosie van “tribal” drums, Oosterse funkritmen, Balkan exotica en trance spielereien met als voornaamste raakpunten Black Flower, Echoes Of Zoo, Blurt en Tommy Guerrero. Ze katapulteren de luisteraar als heuse “pinball wizards” van de ene uithoek naar de andere.
De geschikte soundtrack voor “all tomorrow’s parties”.
Ingi Bjarni – Farfuglar
Een kwintet rond piano, trompet, gitaar, bas en drums onder leiding van Ingi Bjarni Skulason.
Hij geraakte gefascineerd door de migratiebewegingen van vogels (farfuglar betekent trekvogels) en componeerde er de negen nummers bij terug te vinden op deze cd. Door de (omzichtige) interactie tussen de verschillende muzikanten neigt het geheel naar jazz maar dan wel met een etherisch aura.
Eenzelfde instrumentarium (plus wat spaarzame electronics) en langzaam voortschrijdende atmosfeer vinden we terug bij het trio van Karl Strømme en de cd ‘Song Dust’.
Mats Eilertsen Trio & Trio Mediaeval
Memorabilia
Een van de ongewone combinaties waar ze bij NXN het geheim van hebben. Deze keer is het de symbiose van een traditioneel jazztrio (piano, contrabas, drums) en een vocaal trio gespecialiseerd in het Middeleeuws repertoire.
Bassist en groepsleider Mats Eilertsen leverde de composities terwijl de teksten gebaseerd zijn op de poëzie van de Noorse dichter Tor Ulven aangevuld met liturgische verwijzingen (‘Sanctus’, ‘Agnus Dei’, ‘Gloria’). Harmen Fraanje is de pianist van dienst.
Een spiritueel en haast sacraal luisterspel als weerspiegeling van een filosofisch gedachtegoed over herinneringen en vervaging met de rol van het geheugen hierbij.
Eple Trio – Ghosts
Ideale kennismaking met dit niet zo klassiek pianotrio. Het gaat om een “best of” van hun eerste vijf albums. Op een nummer na werd alles “live” opgenomen in Kulturkirken Jakob in Oslo (voordien St. James Church of Culture en tegenwoordig studio en concerthal).
Net iets meer dan een uur lang luisteren hoe de drie stiltes aftasten en spaarzaam opvullen. De korte spanningsbogen verhogen de aantrekkingskracht. Meer dan interessant inhaalmaneuver.
Marius Gjersø – Yûgen
Broeierige trompetklanken en aangepaste electronics over satijnen soundscapes waarvoor Marius Gjersø de inspiratie haalde uit een reis naar Japan en de kennismaking met de plaatselijke cultuur en natuur. Denk aan een samenwerking tussen Enrico Rava en Klaus Schulze. Inclusief een passage met een climax à la Radiohead!
Met de hulp van contrabassist Sebastian Haugen, cellist Kaja Fjellberg Pettersen en bassist (elektrisch) Jo Berger Myhre.
Anders Lønne Grønseth Multiverse
Outer view
Rietblazer Anders Lønne Grønseth is niet alleen een multi-instrumentalist (tenor- & altsaxofoon, basklarinet) maar bovenal een componist en een theoreticus die een heel repertoire uitbouwde rond het begrip “bitonal scale system”.
Na opnamen met zijn kwintet waarin verschillende benaderingen uitgetest werden, staat hijzelf hier uiterst centraal ook al zijn de begeleiders van de partij. Een zeer rustige en haast uitgepuurde uiteenzetting van zijn visie die aanleunt bij kamerjazz. Ideaal instapmoment om u dan toegang te verschaffen tot de andere dimensies van zijn “multiverse”.
Voor een grondige kennismaking verwijzen we naar www.andersgronseth.com.
Daniel Herskedal/Magnus Moksnes Myhre
Desert Lighthouse
Onmogelijk om geen omschrijvingen te gebruiken als klassiek en sacraal bij deze samenwerking tussen Daniel Herskedal (tuba) en Magnus Moksnes Myhre (kerkorgel).
Ze zijn tevens meesters in het scheppen van gitzwarte en onderkoelde poëtische sfeermomenten die uitmonden in huiveringwekkende stiltepassages. Opgenomen in de kathedraal van Bergen. Zeker voor wie ook ‘Gotland’ van Nils Landgren in huis heeft.
Kjetil Husebo – Years Of Ambiguity
Filmische ambient getekend door een sporadische donkere ondertoon.
Met medewerking op enkele tracks van Arve Henriksen en Eivind Aarset. Voor fans van The Roswell Incident (de Belgische groep), het Hubro-label en de soundtrack van ‘Twin Peaks’.
Andreas Ihlebæk – Nowhere Everything
Een doorgedreven kruisbestuiving tussen de huidige “new wave of piano” en theatrale pop met als parameters Wim Mertens, Kate Bush en Eleni Karaindrou.
Alsof er een nieuwe ‘Boulevard Of Broken Dreams’ aangelegd werd in Noorwegen. Aansluitend zijn er ook zijn solo-cd’s ‘I Will Build You A House’ en ‘Northern Lullabies’ waarin folkmuziek een bepalende factor speelt.
Helge Iberg – The Black On White Album
Pianist, auteur en humanist Helge Iberg zijn Beatles-album met elf nummers van Lennon & McCartney en eentje van George Harrison.
Een contemplatieve benadering met slechts een paar maal een heuse rockdrive. Voor de haast funky bewerking van ‘Come Together’ greep Iberg terug naar zijn eigen ingebouwde “mojo filter”. Zeker voor wie de hele beweging rond de neoklassieke pianostroming opvolgt.
Marius Klovning – Late Nights, Early Mornings
Tweede soloplaat van deze gitarist die ook al werk uitbracht bij labels als Hubro en Propeller.
Een zuiver akoestische bloemlezing tussen jazz, blues en folk met een portie fingerpicking. Ook voor fans van Anthony Phillips.
Mr Mibbler – Leave Your Thoughts Here
Zowat de meest fantasierijke groep uit de catalogus. Voor dit album nodigde het vaste trio (Jorn Raknes, Vidar Ersfjord, Tom Hell) tien muzikanten uit om een solo improvisatie door te sturen waarmee ze dan aan de slag gingen.
Onder hen Nils Petter Molvær, Anja Garbarek en Mathias Eick. Een collage als een trip in de nevelen van het hoge noorden. Alsof Pink Floyd herrezen is. Evenmin te missen: ‘The Long Journey’ waarop ze enkel met zijn drieën nog een andere dimensie creëren.
Django Novo – The Distance
Achter de naam Django Novo schuilt eigenlijk een duo polyvalente instrumentalisten, Django Novo (tevens tekstschrijver) en Tov Ramstad. Voor ‘The Distance’ nodigden ze nog een heleboel gastmuzikanten uit om subtiele accenten aan te brengen.
Ze klinken als Cowboy Junkies op ‘The Trinity Session’ met verder nog links naar Ennio Morricone en Laurie Anderson (periode ‘O Superman’).
Jonas Sjovaag - Sunday Songs
De singer-songwriter van dienst bij NXN met tien kleinmenselijke tafereeltjes over vergankelijkheid, liefde en de natuur.
Jonas Sjovaag zingt en speelt onderweg eventjes drums en synthesizer. Andreas Ulvo begeleidt hem op piano. Onder de gastmuzikanten zit eveneens trompettist Mathias Eick. Ergens tussen Leonard Cohen en Neil Young.
Thomas Torstrup Quartet – Two Brothers
Wie bij NXN op zoek is naar een hedendaags jazzgeluid komt haast automatisch terecht bij het kwartet van pianist Thomas Torstrup met verder nog trompettist Simen Kiil Halvorsen, bassist Stian Andersen en drummer Ivar Asheim.
Na de verrassende openingstrack met mondharp en “prepared” piano volgen composities in complexe telexstijl met als extra’s een ballad en een swingend melodieus ‘Item’. Een polyvalente groep om absoluut te ontdekken.
© Georges Tonla Briquet
