Italiaanse improvisatie ten top
Various
Setola Di Maiale
Af en toe sijpelt een release door van het Italiaanse improvisatielabel bij uitstek, Setola Di Maiale. Hierbij twee recente en vooral heel aparte nieuwigheden.
Nonono Percussion Ensemble
Excantatious
Een live opname van een concert op 27 februari 2019 door Gino Robair, Cristiano Calcagnile en Stefano Giust (de man achter het label). Plaats van het delict was het Teatro San Leonardo in Bologna. Centraal staat het thema “vrijheid herwinnen door verwondering”.
De aangepaste titels verwijzen (onrechtstreeks) naar witte magie, religieuze concepten en afgebeelde genitaliën (‘Sette Cimarute’, ‘Excantesimi’, ‘Su Sinzale’, ‘Rowan And Red Thread’, ‘Brebusu’, ‘Apotropaia In Anasyrma’, ‘Sheela-Na-Gig’). Of er ook beeldmateriaal bij was tijdens het concert konden we niet achterhalen. Feit is dat de gebrachte muziek minder schrikwekkend klinkt dan te vermoeden was. Het betreft wel een bezwerende luisterervaring. Met uiteenlopende percussie-instrumenten, “prepared” piano, drums, glockenspiel, “electrified metal sheet”, cymbalen en electronics ging het trio gedurende vijfenzeventig minuten aan de slag. We horen een aaneenrijgen van subtiele verschuivingen, bizarre klankencombinaties, ijzingwekkend geschraap en soms al eens een “echte” piano.
Vaste structuren en afgelijnde vormen zijn totaal zoek en toch gaat het niet om een onbeluisterbaar experiment. De drie heren hebben duidelijk hun codes en rituelen waardoor je als luisteraar stilaan gefascineerd in trance geraakt. Op geen enkel moment doorbreekt een aarzeling de betovering. Om beter te kunnen onderscheiden wie speelt, staat op de hoes vermeld dat Stefano te horen is aan de linkerzijde, Gino in het midden en Cristiano aan de rechterkant. Best dus beluisteren op de juiste manier en dat is via een goede muziekinstallatie.
https://www.setoladimaiale.net/catalogue/view/SM4350
Tristan Honsinger – Small Talk
Wanneer de naam Tristan Honsinger op de radar verschijnt, gaat het improvisatielampje flikkeren. De man kruiste in het verleden het pad van onder meer Derek Bailey, ICP, Peter Kowald, Cecil Taylor en Evan Parker.
Op ‘Small Talk’ bevindt hij zich in het gezelschap van Italiaanse gelijkgestemden als daar zijn Cristina Vetrone (stem, accordeon), Vincenzo Vasi (stem, theremin), Luigi “Lullo” Mosso (stem, contrabas), Enrico Sartori klarinet), Edoardo Marraffa (saxofoons), Antonio Borghini (contrabas) en Cristiano De Fabritiis (drums).
Omschrijven wat hier allemaal door de luidsprekers klinkt, is niet zo evident. We houden het bij ontregeld muziektheater en burleske chaos. Denk vooral aan een kruising van Frank Zappa, Flat Earth Society, Spike Jones en de wondere wereld van ‘Hellzapoppin’’ (de cultklassieker uit 1941).
Kennis van het Italiaans is een meerwaarde aangezien de (geïmproviseerde) teksten (van Honsinger) in de taal van Fellini en Dario Fo gezongen, gesproken en geschreeuwd worden. Het gaat weliswaar om een opname uit 2007 maar het geheel blijft tijdloos en universeel, zij het dat deze muziek niet meteen in uw Italiaans lievelingsrestaurant gedraaid zal worden.
Helaas betreft het geen dvd-opname want gezien de fysieke speelstijl van Honsinger zal dit wel een buitenmaats spektakel geweest zijn. De hoes is trouwens van Gianluca Varone die ooit een stripverhaal tekende op de surrealistische teksten van Honsinger (‘Wild Rice’, JBP-002).
© Georges Tonla Briquet