GAM Records – mini special
Various
GAM records
GAM records is het label opgericht in 1991 door de moeder van gitarist Jeanfrançois Prins. Onze man zelf vertoefde vijfentwintig jaar in New York en pendelde ondertussen druk heen en weer naar Berlijn. Sinds 2017 verblijft hij terug in België en besteedt hij opnieuw meer tijd aan GAM records met als motto “energie en emotie”. De catalogus bevat een heel eclectische waaier van muziek met namen als Richard Rousselet, Charles Loos, Collegium Vocale Gent (o.l.v. Philippe Herreweghe), Lee Konitz, Judy Niemack en Jeanfrançois Prins zelf. Hierbij een review van de twee meest recente releases.
Stéphane Mercier Belgian Jazz All Stars
Mixology live
Een cd als het perfecte uithangbord van GAM Records. Onder leiding van Stéphane Mercier brengt een gezelschap van dertien topmuzikanten uit verschillende generaties een programma waarin ballads en lichte swing centraal staan. Mercier stelde zelf de setlist samen met eigen werk, composities van enkele groepsleden en een standard (‘I Get Along Without You Very Well’ van Hoagy Carmichael).
Het hele idee is trouwens gebaseerd op Merciers opname ‘Duology’ waarin hij het aan boord legt in duo met een hele reeks collega’s. Van “duology” naar “mixology” dus. In de gelederen vinden we naast Stéphane Mercier (altsaxofoon, fluit) verder nog Charles Loos, Nathalie Loriers en Vincent Bruyninckx (toetsen), Jeanfrançois Prins en Paolo Loveri (gitaar), Daniel Stokart, Fabrice Alleman en Toine Thys (saxofoons), Jean-Louis Rassinfosse en Nicolas Thys (bas), Bruno Castellucci (drums) en David Linx (vocals).
Het hoeft geen betoog dat het daar een gezellige boel werd, zij het wel dat iedereen uiterst geconcentreerd speelde. Referenties en links reiken sowieso naar het verleden van de onderscheiden protagonisten maar ook veel verder. Het duet Charles Loos/Stéphane Mercier in de opener lijkt bijvoorbeeld zo uit het repertoire van Randy Newman geplukt. Nauw aansluitend volgt een trio met Mercier, Loos en Nathalie Loriers. En dan is het tijd om de volgende gasten uit te nodigen. Linx krijgt de hoofdrol in ‘Alone Together’. Meteen het sein om het tempo een eerste keer op te drijven en alles richting swing te sturen. Nicolas Thys levert daarbij een melodieuze bassolo.
‘Ma Elle’ is meer downtempo jazz boordevol originele kanttekeningen (lees solo’s) van diverse uitvoerders waaronder (opnieuw) Linx maar ook Jeanfrançois Prins (!) en Bruno Castellucci in zijn typische stijl met borsteltjes. In ‘Fifth Avenue’ geraakt het geheel terug wat meer op gang dankzij interactie tussen Mercier, Prins en Loveri. Het tien minutenlange ‘Serial Series’ is op eenzelfde wijze uitgewerkt, zij het met extra uitvoerders. Afsluiten gebeurt in een heel funky jazzsoul modus met de all star band.
Het concert in theater Marni (24.11.2022) misten we helaas maar van diverse bronnen die er wel bij waren, hoorden we dat een live vervolg zich absoluut opdringt.
Antje Rößeler – Love’s Darkness
De vierentwintigjarige Duitse pianiste Antje Rößeler koos Helsinki als uitvalsbasis waardoor haar netwerk een internationaal karakter kreeg. Op deze cd werden twee opnamesessies bij elkaar gebracht. Een met haar Berlin Trio (bassist Sidney Werner, drummer Leon Griese) en een met haar Stockholm Trio uitgebreid met extra gasten (bassist Mauritz Agnas, drummer Frederik Emil Bülow + zangeres Sanna Ruohoniemi, tenorsaxofoniste Birgitta Flick).
Voor de samenstelling van de cd zijn de opnamen niet opgesplitst maar tussen elkaar geplaatst. Door dezelfde aanpak over heel de lijn leidt dit niet tot stijlbreuken. Overheersend is een onderkoelde Scandinavische sfeer met post-impressionistische tinten. In bepaalde passages wordt een experimenteel en avant-gardistisch accent ingelast (‘Vardagsdröm’) of zorgen hoekige kanten en scherpe lijnen voor de verrassing. Stiltes en repetitieve clusters behoren eveneens tot het pakket. Ze voegt daar overal nog andere ornamenten, verhaalelementen en invloeden aan toe die ze haalde bij haar leraars en rolmodellen waaronder Julia Hülsmann, Richie Beirach en Marc Copland. Enkele keren (waaronder ‘Liinan Laulu (Lina’s Song)’) helt alles helemaal over naar meer hedendaagse jazz aangevuld met vocalen. Past in de concertreeks STIL van het Leuvense 30CC. Ook voor fans van Ale Möller en Lena Willemark.
Voor een (hernieuwde) kennismaking met Jeanfrançois Prins en zijn label raden we aan naar de gitarist zijn meest recente cd te luisteren, ‘Avant Un Rêve’. Een verzameling van tien muzikale polaroids waarbij uiterst broze passages, blues, Django-swing, melancholie, kamermuziek en vlotte melodielijnen elkaar naadloos opvolgen gekruid met diverse vormen van jazz. Aan zijn zijde pianist (en mede-componist) Charles Loos en cellist Sébastien Walniet. Het bewijs dat Prins een veelzijdig muzikant en componist is.
© Georges Tonla Briquet
