ECM special (1e trimester 2025)
Various
ECM
Vijf nieuwe releases helemaal in de atmosferische stijl van het label.
Yuval Cohen Quartet – Winter Poems
Met zijn sopraansaxofoon en melodica bij de hand en in gezelschap van pianist Tom Oren, contrabassist Alon Near en drummer Alon Benjamini kuiert Yuval Cohen in de openingstrack door een winters landschap de cd-titel waardig. Een misleidende stilte overheerst want al snel wordt dit poëtisch canvas door elkaar geschud in het gedreven ‘The Dance Of The Nightingale’.
Postbop of free wordt het natuurlijk nooit maar dit kwartet exploreert op berekende wijze de grensgebieden van de ECM-weefsels. Afwisselend vitaal en intens geconcentreerd oftewel voortdurend schipperend tussen dromerig (‘For Charlie’!) en net wat vitaler.
François Couturier/Dominique Pifarély
Preludes and Songs
Pianist François Couturier en violist Dominique Pifarély drijven het minimalisme door tot het extreme aan de hand van eigen werk dat ze aanvullen met versies van ‘La Chanson Des Vieux Amants’ (Brel), ‘A Nightingale Sang In Berkeley Square’ (Maschwitz-Sherwin), ‘Lament’ (J.J. Johnson), ‘Solitude’ (Duke Ellington) en ‘I Loves You Porgy’ (George Gershwin).
De ideale cd voor een muziekquiz aangezien het duo de standards haast obsessief dissecteert en terug samenstelt met enkel de meest primaire basiselementen. Hedendaagse kamermuziek die laveert tussen gestileerd melodieus en uiterst somber.
Mathias Eick - Lullaby
Hoe dikwijls kan een muzikant zichzelf heruitvinden en toch niet afwijken van een persoonlijk format? De vraag stellen is ze meteen beantwoorden in het geval van trompettist Mathias Eick. Gedurende net geen drie kwartier verfijnt hij zijn glissando stijl zonder extreem af te wijken. Enkel in ‘May’ en ‘Vejle’ kleurt hij even buiten de lijnen. Hij voegt er wel her en der ijle woordeloze klaagzang aan toe.
Het is vooral het trio van pianist Kristjan Randalu, contrabassist Ole Morten Vågan en dummer Hans Hulbækmo dat een structuur met spanningsbogen opbouwt waartussen Eick uiterst gestileerd en bijna ritueel laveert. Op die manier blijft de luisteraar toch nog betrokken.
Julia Hülsmann Quartet – Under The Surface
Eenzelfde instrumentarium als op de recente cd van Benjamin Lackner maar met een verschillende aanpak. De pianiste en haar medemuzikanten (tenorsaxofonist Uli Kempendorff, contrabassist Marc Muellbauer, drummer Heinrich Köbberling, gasttrompettist Hildegunn Oiseth) gaan eerder op zoek naar nieuwe onderlinge uitwisselingsmogelijkheden.
Niet toevallig leveren de vier vaste leden elk bijdragen. Dat alles mondt uit in een aantal uiterst pittige passages met een subversief randje zoals ‘Anti Fragile’, ‘Trick’ en ‘Milkweed Monarch’. De gracieuze inbedding in het DNA van het label blijft wel over heel de lijn gegarandeerd.
Benjamin Lackner – Spindrift
Pianist Benjamin Lackner in actie met een heus dreamteam gevormd door trompettist Mathias Eick, tenorsaxofonist Mark Turner, contrabassist Linda May Han Oh en drummer Matthieu Chazarenc. Deze laatste mocht een nummer bijdragen, de overige zijn van Lackner zelf. Ze openen met de titeltrack, niet echt turbulent zoals je zou verwachten maar langzaam voorbij schuivend.
Naargelang de cd vordert, valt vooral de wisselwerking op tussen trompet en tenorsaxofoon. Uiteindelijk blijven de vijf verankerd in eenzelfde melodieuze vibe waar ze slechts terloops subtiel van afwijken. Van een echte ontsporing is nooit sprake.
© Georges Tonla Briquet
