ECM duo
Various
ECM
Twee artiesten uit de ECM-stal elk afzonderlijk met nieuw materiaal en een recente passage bij ons als gastmuzikant.
Kit Downes/Petter Eldh/James Maddren
Vermillion
De nieuwe “wonderboy” uit de Britse jazzscene in een uiterst klassieke context van het pianotrio begeleid door de twee muzikanten die hij al jarenlang kent, contrabassist Petter Eldh en drummer James Maddren. Een hoofdzakelijk lyrisch relaas met composities van Downes en Eldh, aangevuld met een cover van Jimi Hendrix zijn ‘Castles Made Of Sand’. Ze nemen telkens de tijd om een verhaal uit te rollen. Regelmatig “triggeren” ze de aandacht van de luisteraar zonder echte breekpunten in te lassen. Het is eerder een elegante en esthetische stroom met sluimerende spanningsbogen die nooit beklemmend worden. Ingebouwde stiltes maken daarbij een essentieel deel uit van deze fragmentarische puzzel. Muziek die klinkt als de ochtenddauw op vensters die geleidelijk aan transformeert tot druppels die langzaam naar beneden sijpelen.
In Bozar (10.03.2022) werd Downes uitgenodigd door de Zwitserse vocaliste Lucia Cadotsch om haar trio (contrabassist Petter Eldh, tenorsaxofonist Otis Sandsjö) te vervoegen. Deze laatste moest afhaken zodat het eigenlijk voor twee derden het Kit Downes trio werd met een vocaliste. Een teleurstellende vertoning. De bassist bleef alsmaar dezelfde geritmeerde formule herhalen en Cadotsch haar zang was ontdaan van elk gevoel en nuance. Downes wist zich gelukkig beter te profileren. Niet met swingende grooves maar door heel spacy en bijna psychedelische golven de zaal in te sturen. Allemaal heel beheerst en afwijkend van elke Hammond-norm. Ook achter de Steinway kon hij overtuigen. Toch een lichtpunt die avond.
Avishai Cohen – Naked Truth
Een nieuwe haar- en baardsnit voor de trompettist terwijl zijn sound meer en meer de etherische sferen van het ECM-label benadrukt. ‘Naked Truth’ is een suite in negen delen (‘Part I-VIII’ + ‘Departure’) gebaseerd op een Hebreeuwse tekst (een gedicht van Zelda Schneurson Mishkovsky) die door een paragraaf als “Part from reflections about life, from reflections about human nature, from reflections about the nature of the universe” wijst op de zeer persoonlijke introspectie die Cohen doormaakte. Het is meteen een universeel gegeven dat hier op meditatieve toon aangereikt wordt. Niet toevallig is het laatste beeld in het cd-boekje dat van een mijmerende Manfred Eicher die alleen in een tuin zit, de blik afgewend van de camera. De improflow van ijle en spaarzame noten met slechts een paar kleine oprispingen, vormen bij dit alles de gedroomde soundtrack. Echte actie ontbreekt. Een album rond de hamvraag “Welke noten spelen we niet?” in plaats van “wat spelen we wel?”. Met Yonathan Avishai (piano), Barak Mori (contrabas) en Ziv Ravitz (drums).
Ook Avishai Cohen was in het land. Hij verving Enrico Rava voor een duo met Fred Hersch tijdens Leuven Jazz. Een broeiende aanvang leidde uiteindelijk tot een concert van hoogtepunten waarbij beide artiesten er duidelijk helemaal voor gingen. Een Fred Hersch die in optimale doen verkeerde (ook na het concert aan de bar) en Cohen die voor de gelegenheid zijn introverte kant van ‘Naked Truth’ terzijde liet en voor een vuurwerk van flitsende uitvallen zorgde.
© Georges Tonla Briquet
