Dit is Belgisch #1
Various
Mogno / El Fish Records / OutNote / Zephyrus
De Belgische jazz en alle verbuigingen en afgeleiden hiervan floreren. Het aanbod was nog nooit zo groot en vooral zo verscheiden. Een greep uit de recente releases. Voldoende keuze en kwaliteit voor een volwaardige plaats op de affiche van elke zaal en elk festival waar jazz een elastisch begrip is.
Gaëtan Casteels Ozaín 4tet
The Missing One(s)
Mogno
Hij maakte deel uit van diverse groepen en componeerde voor theater maar nu zet Gaëtan Casteels de stap naar een eigen project met een aparte bezetting van saxofoon (Bruno Grollet), trombone (Nathan Surquin), drums (Pierre Hurty) en hijzelf op contrabas. Alle vier krijgen ze ruimte genoeg zonder dat het een aaneenrijgen van solo’s wordt. Improvisatie blijkt de rode draad want Casteels leverde telkens enkel een basisstructuur waarrond gewerkt werd. Dat er geen harmonisch instrument tussen zit, levert de nodige grooves en een gekartelde sound op. Koortsachtig ook, met een aantal onverwachte avant-gardistische uitschieters ”made in New York” (waar Grollet studeerde) en een knipoog naar Bach. Ergens tussen Linda May Han Oh en GingerBlackGinger.
Steven De bruyn & Jasper Hautekiet
Aanhou Geraas Maak
El Fish Records
Geen zen, yoga of een cursus aquarel schilderen voor Steven De bruyn om het Covid-spook te verbannen. Hij dook dagelijks zijn muziekkamer in en mijmerde al improviserend op zijn collectie mondharmonica’s over wat rondom hem gebeurde. Op een bepaald moment kwam hij zichzelf toch teveel tegen en nam hij contact op met spitsbroeder Jasper Hautekiet. De twee trokken de studio in en gingen aan de slag met contrabas, mondharmonica’s en elektronische hulpmiddelen. Blijven lawaai maken of ‘Aanhou Geraas Maak’ zoals dat in het Zuid-Afrikaans klinkt was het motto. Bij deze heren staat dit synoniem voor fascinerende combinaties van effecten en loops met hun respectievelijke instrumenten. Aan de hand van verstilling en melancholie zoomen ze in op hun innerlijke gevoelens. Zo creëerden ze hun fantasmagorische ‘Terra Incognita’. Het werd tevens een zoektocht door het weidse niemandsland tussen Ennio Morricone en Toots Thielemans. Wat zou het geven mocht dit duo een studio binnenstappen in gezelschap van Daniel Lanois?
Geoffrey Fiorese – Terpsichore
OutNote
Pianist Geoffrey Fiorese (Toots Thielemans Jazz Award 2017) is gefascineerd door de mythische muze van de dans (Terpsichore) en bedacht er dit album bij. Sylvain Debaisieux (tenorsaxofoon), Jordi Cassagne (contrabas) en Theo Lanau (drums) stapten mee in het avontuur. Een pingpongspelletje van pianosnaren, wat tromgeroffel en een stapvoets voortschrijdende tenorsaxofoon leiden de luisteraar omzichtig naar een intrigerend labyrint waar je elk ogenblik Bo Van der Werf om de hoek verwacht. Fiorese kiest duidelijk niet voor hapklare structuren maar opteert voor een eclectische en veelzijdige aanpak. Het melodieuze en bedachtzame ‘Danse 4’ staat zo in schril contrast met de akoestische geluidseffecten van ‘Interlude (Genèse)’ dat perfect zou passen in de catalogus van het label New Wave Of Jazz. Voor de meest driftige uitlaten (‘Danse 2’, ‘Danse 6’) haalden ze altsaxofonist Antonin Tri-Hoang binnen. Een pendelen tussen minimalisme en “more is more” enerzijds en tussen fonkelend en duister anderzijds. Het zou mooi zijn om dit kwartet met dergelijk programma live te horen en te zien samen met dansers en hoe beide partijen improviserend op elkaar reageren.
www.geoffreyfiorese.com
Hands In Motion – Dawn
Zephyrus
Een trio percussionisten dat veertig minuten lang blijft boeien, het kan. Dat bewijzen Simon Leleux (Fabrizio Cassol, Refugees For Refugees), Robbe Kieckens (Myrddin De Cauter) en Falk Schrauwen (Trance Plantations, Compro Oro, Echoes Of Zoo) met darbuka, duhulla, bendir, riq, pandeiro, duimpiano en celempung. Drie nomaden die de luisteraar door een ongelooflijk rijke wereld van cadansen en maatvallen gidsen. Vergis u niet, dit is meer dan trance en tribal drumming. Sterk hoe ze ritmen en grooves omtoveren tot verhalende melodielijnen en harmonische golfbewegingen. Hoofdzakelijk akoestisch met hier en daar wat electronics om een soundscapegehalte in te lassen. Niet onbelangrijk was de aanpak van geluidstechnieker Frederik Segers en de mastering van Thomas De Pauw. Voor wanneer de remixen en dubversies op maxi vinylsingle?
Jatoba 4tet – Jatoba 4tet
Mogno
Het wordt tegenwoordig nogal eens vergeten maar enkele decennia geleden was er de toenmalige “nieuwe lichting”. Van die generatie zijn de meesten nog steeds actief. Onder hen rietblazer Daniel Stokart, pianist Charles Loos, bassist en gitarist Henri Greindl en drummer Jan de Haas. Samen vormen ze tegenwoordig het Jatoba 4tet. De gemeenschappelijke link in het verleden was hun liefde voor het brede palet van latinjazz en Braziliaanse ritmen en een meer klassieke maar stijlvolle benadering van wat voorafging in jazz. Aspecten die op afgemeten wijze hier doorschemeren. Het afwisselen tussen zuiver akoestisch en versterkt instrumentarium levert de nodige schakeringen op. Melodie en vederlicht exotisme vormen ontegensprekelijk de ankerpunten. Ideaal voor een (vernieuwde) kennismaking met het vroegere werk van groepen als Cheiro de Choro en Parfum Latin waarvan de houdbaarheidsdatum zeker nog niet verstreken is.
www.mognomusic.com
© Georges Tonla Briquet
Foto © https://pixabay.com/
