CANDID Records heruitgaven : Barron / Brackeen / Scott
Various
CANDID Records
De heruitgaven van Candid vormen een bron van onuitputtelijke (her)ontdekkingen.
Kenny Barron Trio - Lemuria-Seascape
‘Lemuria-Seascape', opgenomen op 17 januari 1991 in de Van Gelder Studios in Englewood Cliffs, NJ, is een van die juweeltjes van de grote pianist uit Philadelphia, die vandaag zijn 80e verjaardag viert - ik schrijf dit op 9 juni 2023.
Het is ook de kunst van Kenny Barron om zich te omringen met een ritmesectie van grote klasse, in dit geval Ray Drummond en Ben Riley, zoals hij zes jaar geleden deed met 'Scratch', omringd door Dave Holland en Daniel Humair, of zoals hij binnenkort weer zal doen op Dinant Jazz, omringd door Jonathan Blake en Kiyoshi Kitagawa (op 29 juli e.k., niet te missen!).
De twee gelijknamige nummers gecomponeerd door Barron openen en sluiten een album met een aantal standards. "Ask Me Now' verwijdert zich van de Monkiaanse verschuivingen naar een zachte melodie waarbij de contrabas het thema volgt van de piano.
In calypso-vorm voert 'Fungii Mama' het tempo op met een ritmesectie waarin Ben Riley zich uitleeft, voor een bluesy break met een van zijn solocomposities, 'Slow Grind'.
De standards "Have You Met Miss Jones?" en "You Go To My Head" omlijsten een weinig bekende bossanova, "Maria Isabel". "The Magical Look In Your Eyes" herinnert ons eraan dat Barron ook de onmisbare pianist was voor Stan Getz' sessies met Victor Lewis en Rufus Reid, waarbij de laatste de componist is van deze prachtige wals.
Joanne Brackeen - Snooze
Nu we het toch over Stan Getz hebben, hier is een pianist die deelnam aan meer dan één sessie met de saxofonist: Joanne Brackeen. De ritmesectie op dit album, 'Snooze', opgenomen in 1975, moet niet onderdoen voor zijn voorganger: Cecil McBee en Billy Hart !
Onder invloed van McCoy Tyner, Chick Corea en Herbie Hancock geeft Joanne Brackeen blijk van een constante dynamiek gedurende de zeven nummers, waaronder Miles Davis' 'Circles' en Wayne Shorter's 'Nefertiti', evenals 'Old Devil Moon', dat ze hier ontwikkelt met behulp van nieuwe structuren.
Een pianiste die het verdient om herontdekt te worden.
https://joannebrackeenjazz.com/
Shirley Scott - A Walkin’ Thing
Tien jaar voor haar dood door een hartstilstand nam Shirley Scott dit album op voor Candid, eveneens in Studio Van Gelder. Op haar 57ste is de pianiste/organiste nog steeds in het volle bezit van haar krachten en levert ze een kwintetalbum af dat even dynamisch als aanstekelijk is.
De organiste opent met een latin ritme en speelt "Carnival", het nationale volkslied van Panama. "When A Man Loves A Woman' heeft een bijna religieuze inslag. Een paar standards maken het programma compleet, waaronder een mooie compositie van Benny Carter waaraan het album zijn titel ontleent, met solo's van Terell Stafford op trompet en Tim Warfield op tenor sax, de laatste componist van een eerbetoon aan Art Blakey getiteld 'Shades Of Bu'.
Er is niets om weg te gooien op dit geïnspireerde, warme album.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo
