Veronika Harcsa, Anastasia Razvalyaeva, Bálint Bolcsó – Schubert NOW!
V
NOW!/BMC
Schubert liederen gebracht met harp, electronics en zang. Een ogenschijnlijk onmogelijke combinatie maar het gaat hier wel om Anastasia Razvalyaeva, Bálint Bolcsó en Veronika Harcsa, drie artiesten die voortdurend uitdagingen en confrontaties opzoeken.
Veronika Harcsa en Anastasia Razvalyaeva startten in 2021 een reeks onder de verzamelnaam NOW! met als eerste release ‘Debussy NOW!’. Deze keer is Franz Schubert aan de beurt. Uitvoerders zijn harpiste Anastasia Razvalyaeva die vooral met grotere orkestbezettingen werkte, componist Bálint Bolcsó die meer dan regelmatig gebruik maakt van electronics en zangeres Veronika Harcsa die we hier kennen van haar samenwerking met Antoine Pierre in diens Next.Ape. De drie legden tot nu toe sowieso afzonderlijk een sterk gevarieerd parcours af.
Wie van ‘Schubert NOW!’ wil genieten, moet in de eerste plaats alle vooroordelen over crossover opzijzetten, net als de associaties van harp en electronics die tegenwoordig goed in de markt liggen. Deze opname valt buiten alle gekende referenties. Elk nummer verschilt bovendien van wat voorafging of nadien volgt.
De korte openingstrack ‘Wanderers Nachtlied’ is zo gedrenkt in de nostalgische sfeer van een oude radio-opname uit het interbellum, gekoppeld aan wat electro-geruis. Meteen hierop is er het meer actievolle ‘Aufenthalt’ getekend door percussieve motieven in juxtapositie met zang die typerend is voor het repertoire. ‘Die Stadt’ is gebaseerd op een soort “industrial” soundscape met als tegenpool de fijnzinnige harpklanken en de zang die aanvankelijk beide verbindt maar hier uiteindelijk bovenuit stijgt. ‘Auf Dem Flusse’ klinkt initieel als kamermuziek maar helt tenslotte over naar een donkerder decor. ‘Die Krähe’ begint als de muziek bij een poppenspel waarbij Harcsa vervolgens volop experimenteert met haar stem. De introductie van ‘In Der Ferne’ is dan weer twee minuten genieten van het zuivere harpspel door Razvalyaeva terwijl in het benauwende ‘Der Leiermann’ parallellen opduiken met werk van de groep Japan. En dan hebben we nog niet de synthpop vernoemd die opduikt in het aanzwellende ‘Der Doppelgänger’.
Elke verbuiging, accolade of hybride tussenvorm opsommen is onmogelijk omdat bij iedere beluistering weer nieuwe details ontdekt worden. Ondanks deze grote verscheidenheid en vele kennelijke paradoxen blijven deze versies altijd ergens ingebed in het oorspronkelijk repertoire. ‘Meeres Stille’ is het beste instapmoment.
© Georges Tonla Briquet
Musici:
Veronika Harcsa: zang
Anastasia Razvalyaeva: harp
Bálint Bolcsó: electronics
