Thomas Champagne’s Random House - Tide
T
IGLOO Records
Het quartet van altosaxofonist Thomas Champagne bewandelde al een lang parcours: in 2014 verscheen een plaat met drie tracks, en twee jaar later, in januari, zag een maxi met 6 titels het daglicht.
Deze nieuwe cd, opgenomen in de Jet Studio in Brussel, kan beschouwd worden als de geboorteakte van een volledig gerodeerde band. Het is een pianoloos quartet waarbij de harmonische stem overgelaten wordt aan Guillaume Vierset, gitarist met steeds formidabeler spel en sterke rockinvloeden. Ruben Lamon is de contrabassist van dienst. Hij verdiende zijn sporen bij diverse ensembles (ook buiten de jazz) en was indertijd lid van de Bravo Big Band. De drummer is de uitstekende Alain Deval van het mooie "Collapse", die het begin van het decennium markeerde door zijn explosiviteit. Van bij hun start (op het album “Sweet Day” uit 2017) vormen zij de ritmesectie van “Random House”.
Dus, waarom zou je een formule veranderen die zichzelf heeft bewezen en die in de loop van de tijd voor een onberispelijke samenhang heeft gezorgd ? En hoe kan je verder gaan met de ontwikkeling van het project ? Door een Amerikaanse jazzpersoonlijkheid uit te nodigen, trompettist Adam O'Farrill, die Thomas Champagne in New York ontmoette en vroeg voor een Belgische tournee ... En het was een perfecte match. Daarvan is deze plaat het bewijs, ze is zowel jazz als hedendaags, maar onder invloed van beide blazers met respect voor de traditie en doordrenkt met een eigentijdse visie waar de invloed van gitarist Guillaume Vierset van begin tot einde verantwoordelijk voor is. Er is uiteraard ook de creatieve speelwijze van O’Farrill (die zijn sporen verdiende bij saxofonist Rudresh Mahanthappa en gitarist Mary Halvorson).
De muziek is intens, levendig, teder ook, en spontaan alsof de vijf muzikanten al jaren samenspelen. Twee composities van de trompettist, twee van de gitarist en vier van de saxofonist, wat een mooi evenwicht brengt, een fijn gevoel van delen vanaf het begin, en we zijn vertrokken voor achtendertig minuten - ik had het over densiteit - een inventieve jazz van "Bad Date” waarop Adam O'Farrill de muziek zijn kracht en vastberadenheid biedt, gevolgd door het rustigere spel van Guillaume Vierset, geschokt door het staccato van de trompettist.
De gitarist toont zijn folky, zelfs "grungy" kant op zijn compositie "BreathBreath", waarbij je tijdens de solo van O'Farrill moet luisteren naar de begeleiding van Ruben Lamon.
"Tide" is een ballad waarin de drie solisten met impressionistische invloeden, zonder enige echte solo - het stuk duurt slechts drie minuten - een intiem universum creëren dat in het "Interlude I" van amper honderd seconden wordt voortgezet.
“Muse” is een ander moment waarop de subtiliteiten van het quintet dit betoverende moment van muzikale spanning doorkruisen.
"Looking Forward", een compositie van Guillaume Vierset, is met "Bad Date" het enige nummer dat rond de zeven minuten duurt. Het opent meer ruimte voor de solisten. Geniet van de prachtige solo van Ruben Lamon op een onverstoorbaar tempo van Alain Deval.
Een nieuw "Interlude" en de toepasselijke naam "Gentle Breeze" introduceren de luchtgeluiden van de gitaar op de tonen van toms, gewreven of delicaat gestreelde cimbalen, gevolgd door een contrabas die doet denken aan de warme houtklank van Charlie Haden. Ook de blazers zijn een ware delicatesse, een zeer geslaagd moment van gratie en finesse. Ik kan niet wachten om alles op het podium te horen!
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling : Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo
