The Artie Roth Quartet – Resonants
T
TPR Records
Met zijn derde album onder eigen naam levert de Canadese bassist Artie Roth een van de sterke releases van de laatste maanden af mede dankzij drummer Anthony Michelli, saxofonist en fluitist Mike Filice en gitarist Sam Dickinson.
Artie Roth heeft ondertussen een heel parcours afgelegd en werkte mee aan zo een zestig albums. Wie deze rubriek regelmatig leest, heeft zijn naam trouwens al zien verschijnen bij releases van TuneTown. Zijn kwartet bestaat ondertussen tien jaar. Met ‘’Currently Experiencing’ (2015) en ‘Discern’ (2017) bouwde het een naam op, ‘Resonants’ is de bevestiging. Hiervoor trokken de vier samen met Grammy genomineerde producer Roman Klun (Jimmy Cobb, Ornette Coleman, Harold Mabern) de vroegere studio’s van Daniel Lanois in.
De combinatie van wat achtergrondklankeffecten, sitar, gitaar en kurkdroge basnoten vormt een korte maar meteen intrigerende intro. De vier katapulteren vervolgens dit gegeven onverbloemd naar een John Coltrane-universum door een helse saxofoonuitval van Mike Filice. De schroeiende gitaarsolo van Sam Dickinson zorgt voor een extra bop-infusie. In vijf minuten maken ze een jazzsprong van een halve eeuw. Indrukwekkend.
Vanaf hier passeren diverse schakeringen de revue. Het licht transcendentale ‘Circle Maker’ is daar een van. Een trip in nevelen waar gitaarriedels, lichte zwevende saxofoonklanken, neuriënde elektrische bas en fluisterende cymbalen een spirituele sfeer oproepen. ‘Second Moment’ is uitgewerkt rond verrassende wendingen die contrasten genereren met in de hoofdrol Dickinson die de fusion-toer opgaat met sterke Pat Metheny-accenten terwijl drummer Michelli onophoudelijk een sjamanistische beat aanreikt. Filice moet echter niet onderdoen en levert opnieuw een Coltrane-getinte invulling. Het daaropvolgende ‘Flies With Butterflies’ sluit naadloos aan maar helt tevens meer over naar een etherische Alice Coltrane vibe.
Waarna de toboganrit de luisteraar meevoert naar verdere exploraties van ritmen en combinaties. Continu duiken nieuwe invallen op waarbij vooral opvalt hoe knap deze vier muzikanten elkaar aanvoelen en aanvullen. Een van de hoogtepunten op dat gebied is de titeltrack die begint met Brian Eno ambient, verder glijdt naar een saxofoonballade met de nodige kanttekeningen terwijl de overige drie leden een aangepast geluidsdecor uittekenen. Aansluitend is er ‘Held’ waarin fusion en swing knap samensmelten. We vermelden graag nog het crescendo opgebouwde ‘Held’ met trashy climax waarna alles gedempt uitdeint (‘Resound And Ground’) en de cirkel rond is.
© Georges Tonla Briquet
Bezetting:
Mike Filice: tenor- & sopraansaxofoon, (alt)fluit
Sam Dickinson: elektrische & akoestische gitaar, sitar gitaar
Anthony Michelli: drums, percussie
Artie Roth: akoestische & elektrische bas
www.artieroth.com
BANDCAMP
