Sakata/Yermenoglou/Di Domenico/Damianidis – Hōryū-ji

S

Mr.Nakayasi/el NEGOCITO/S7

Een internationaal kwartet dat al improviserend een uur lang uit de bol gaat in Thessaloniki onder het Japanse credo “lucht lezen”.

Thessaloniki is al eeuwen een culturele draaischijf. Alternatieve stromingen gedijen er op elk gebied en in elk genre. De Duende Jazz Club, gelegen in een zijstraatje vlakbij de centrale Aristotelous Square, is een van de verplichte stopplaatsen wanneer je ginder verblijft. De Griekse gitarist Giotis Damianidis heeft er de juiste connecties. Niet verwonderlijk, hij groeide op in de stad. Ondertussen is Brussel al jaren zijn uitvalsbasis en staat hij in de kijker met onder meer Punk Kong en Don Kapot.

Op 5 mei 2018 nodigde hij drie andere bevriende muzikanten uit om samen in de Duende Jazz Club te musiceren. Zijn landgenoot Christos Yermenoglou zat achter het drumstel. Saxofonist en klarinettist van dienst was de ondertussen vierenzeventigjarige Japanse cultfiguur Akira Sakata. Tenslotte was er nog de Italiaanse pianist Giovanni Di Domenico die reeds verschillende jaren op onregelmatige tijdstippen met Sakata werkt en zelf ook al jaren in Brussel vertoeft. Hij stond trouwens in voor de finale mix en mastering van deze opname.

Twee plaatkanten van zowat een half uur (24’57 en 26’02) boordevol exuberante uitspattingen. Op kant A geeft de saxofonist het startsein en blaast meteen alles en iedereen omver. De drie anderen reageren ogenblikkelijk en counteren met eenzelfde inzet. Een heel temperamentvolle ontlading waarbij niemand ook maar een seconde aflaat, met Sakata als katalysator. Enkel de laatste twee minuten gunnen ze zich wat respijt en laten het geheel zachtjes uitdoven.

Op kant B benaderden de vier hun publiek heel wat omzichtiger. Wat saxofooncapriolen, gitaareffecten, trillende pianosnaren en cymbaalklanken lijken een nieuwe numerieke taal te ontwikkelen. Zoals te verwachten, wordt deze blauwdruk steeds drukker en gelaagder. Tot sjamanistisch oergeschreeuw en gutturaal gezang van Sakata aanleiding geven tot een heuse woede-uitbarsting. Bijzonder is dat er een heel mystiek aura zweeft boven dit alles. Wanneer de saxofonist naar het einde toe nog eens extra accenten legt, is de link naar Albert Ayler en Sun Ra niet ver meer. Als kers op de taart is er een laatste uithaal van Damianidis. Adembenemend.

De vier passen het Picasso-principe toe: “ik zoek niet, ik vind”. De krachtige taal van improvisatie gehanteerd door protagonisten die de basisprincipes alsmaar verder uitwerken volgens eigen principes en rituelen.

De titel Hōryū-ji verwijst naar een boeddhistisch tempelcomplex in Japan. De bijzondere architectuur en vooral het begrip entasis (lichte bolling onderaan een zuil, terug te vinden in Griekse tempels maar ook in het complex van Hōryū-ji) intrigeerden hen. Dat het Sakata zijn eerste verblijf in Griekenland was, gaf dit concert in deze context een bijzondere meerwaarde.

Het aangepaste artwork is van Ioannis Koukotzilas. Uitgebracht op vinyl in beperkte oplage van 300 exemplaren.

© Georges Tonla Briquet

Musici:

Akira Sakata: altsaxofoon, clarinet, stem
Christos Yermenoglou: drums, percussie
Giovanni Di Domenico: piano
Giotis Damianidis: gitaar