Ray Lema / Laurent de Wilde – Wheels

R

Gazebo

Een cd gebaseerd op vriendschap, vertrouwen en gemeenschappelijke interesses. Het heeft zo zijn voordelen maar ook soms enkele nadelen.

In 2016 brachten pianisten Ray Lema en Laurent de Wilde hun eerste duoplaat uit onder de titel ‘Riddles’. Hiermee trokken ze vier jaar rond. En toen werd het tijd voor een nieuwe opname, ‘Wheels’ dus. Inspiratie genoeg na die dagen en weken samen “on the road”.

Met een uiterst verfijnde techniek en volledig op elkaar ingespeeld, zetten ze hun opgedane ideeën om in acht muzikale verhalen die live nog verder uitgediept kunnen worden. We denken dan aan ‘Abyssinight’ waarvoor ze zich baseerden op Ethiopische ritmepatronen. Heel vlot maar het klinkt op cd ergens te bekend in de oren en te gefilterd. Hetzelfde geldt voor de titeltrack (die veelbelovend en spannend begint) en ‘Lulablue’, dat gebaseerd is op elementen uit de Luba-cultuur waarmee Lema uiterst vertrouwd is door zijn verblijf bij dit Centraal-Afrikaans volk gekend om zijn gegeerde kunstobjecten. Uiteindelijk leidt het eerder tot de echo van een geraffineerde soundtrack bij een uiterst interessante documentaire dan een verdiepen in dit gegeven.

De mogelijkheden zijn legio maar het duo presenteert eerder een gepolijste versie die ze hopelijk op een podium meer punch inblazen. Het scherpst komt dit alles tot uiting met ‘Human Come First’ waarvoor ze putten uit de traditie van Fela Kuti. Geen vuurwerk maar eerder een ode aan diens filosofische visie, vandaar de titel. Verrassend is wel ‘Chains’ met een titel die refereert naar de claustrofobie van de lockdown en uitgetekend wordt met film noir-accenten en zelfs een lichte knipoog naar old school New Orleans blues. Hierbij nauw aansluitend is er het vrolijke ‘Poulet Bicyclette’, een fietsroute uitgestippeld in de wijk van ‘Les Triplettes De Belleville’. Het meest uitbundige stuk is de afsluiter ‘Saka Salsa’ waar ze dan toch wat uit de bocht gaan.

Spelplezier en inzet ontbreken zeker niet bij Lema en de Wilde. Maar met dergelijke thema’s en ritmische taal hadden we toch net iets meer verwacht, zeker wanneer je de Wilde zijn ‘Spoon-a-rhythm’ (her)beluistert. Geef dit materiaal in handen van iemand als Monty Alexander en je krijgt een totaal ander repertoire.

© Georges Tonla Briquet

Musici:

Ray Lema: piano
Laurent de Wilde: piano

www.raylema.com
www.laurentdewilde.com