Quentin Dujardin – 2020
Q
AGUA music
Op naar de concertzaal…
Met 2020 markeert de uit Dinant afkomstige gitarist Quentin Dujardin een nieuwe fase in zijn traject als muzikant/componist/producer. Een pandemie dook op, de hele wereld ging plotsklaps op slot en gaandeweg ontstond er langzaam maar zeker een nieuwe Quentin Dujardin-plaat. Terug aanknopen met het essentiële, zo stelt de klassiek geschoolde, op technisch vlak uiterst begaafde componist in hoesnota’s van het album. 2020 was op vele vlakken erg hard, koud en haast onmenselijk.
Dat idee komt misschien nog het best tot uiting in “Ave Maria”, de track die het album afsluit. De compositie markeert een moment in de tijd. In het kleine dorpje Crupet besluit de overheid plotsklaps de stekker uit een erg kleinschalig concert in een kerk te trekken. Erg hard, want het betekent de doodsteek voor een zelfstandige muzikant wiens brood net bestaat uit de mogelijkheid om die concerten te kunnen spelen.
Het is een sleutelelement op een plaat die hoofdzakelijk bestaat uit delicate klanklandschapjes die iets vertellen over zijn leven en dat van anderen. Het grillige “Blues for M & N” bijvoorbeeld. Wie zij zijn blijft (voorlopig) een raadsel, wél duidelijk is dat zij een effect teweegbrachten bij de gitarist/componist. Hetzelfde kan ook gezegd van het tussen bucolische blues, exotische swing en zinderende flamencogrooves schipperende “Michèle & Philippe”. Op "2020" brengt Dujardin fraaie, dromerige en vaak erg rustgevende composities die schipperen tussen werelden van folk, roots, blues en jazz. Via een compositie als “Madagascar” (of wie verder kijkt ook op albums als “Kalaban/Coura” of de score bij “Monsieur Ibrahim”) merk je ook meer wereldse invloeden.
Dujardin omringt zich op deze plaat door muzikanten die hem al lang bijstaan, zoals accordeonist Didier Laloy, bassist Nicolas Fiszman en de ruimschoots ervaren (jazz)drummer Manu Katché. Verder dragen ook cornettist Doron David Sherwin (op het door Laloy gepende “La Balade De Nils”) en contrabassist Adrien Tyberghien bij aan het vrijwel geheel door Dujardin gecomponeerde “2020”, een project dat eigenlijk maar écht tot leven komt in een concertzaal.
© Philippe De Cleen
Deze recensie verscheen eerder op https://www.dansendeberen.be
