Pierrejean Gaucher - Zappe Satie

P

Absilone

De Franse progrockgitarist Pierrejean Gaucher (63 op 17 december 2021) duikt twintig jaar na zijn hommage aan Zappa (‘Zappe Zappa’) in het oeuvre van Erik Satie (1866-1925) wat voor hem een spirituele bron vormt naar het fenomeen Frank Zappa. ‘Zappe Satie’ haalt de band aan tussen beide artiesten die eigenzinnige muziek wars van regels componeerden. Gaucher noemt Satie “le grandpère spirituel du génial moustachu”. Hij vindt Satie een voorloper van alle muziekgenres van de twintigste eeuw.

Omringd door jong en ervaren talent uit de Franse actuele jazzscene (Orchestre National de Jazz, Ping Machine, PJS, Sweet Dog, Sarab…) ging Gaucher de uitdaging aan Satie’s werk op de korrel te nemen met humor, energie en passie om hem kleur- en vindingrijk heruit te vinden in liefst 18 nummers.

Op ‘Gymnopédie n°8’ na herken je niet zo direct de originele werken waarop Gaucher zich heeft geïnspireerd. Daarvoor levert hij gelukkig de nodige toelichting in het inlegboekje.

Zo slaat ‘Satie’s Blues’ op een onuitgegeven ‘Première Pensée Rose Croix’ (1891) wat Gaucher met een knipoog aan Ravels ‘Tombeau de Couperin’ koppelt tot een repetitief thema in bluesakkoorden, wat Gaucher ondertitelt ‘I Can’t Get no Satie’s faction’, misschien wel het leidmotief van het album.

‘La croisière ça use/le départ’ en ‘La croisière ça use/le retour’ hebben te maken met Satie’s ‘Yachting’ uit de suite ‘Sport et divertissements’ (1914) waarin Gaucher aan het eind van ‘Le Retour’ na de pianosolo nog wat Zappa-noten loslaat. Ook ‘Service coupé’ verwijst naar voormelde suite en het deeltje ‘Tennis’ waarmee Gaucher zich begeeft in het universum van Magma en King Crimson.

In ‘Le binocle et le moustachu’ verenigt Gaucher subtiel Satie (‘Les valses du précieux dégradé’ - 1914) met een melodie van Zappa als contrapunt uitgevoerd op zijn gitaar.

En zo mixt Gaucher op ingenieuze wijze beide werelden van Satie en Zappa in een cocktail van creatieve improvisaties, verder aangevuld met eigen werk dat ook in de betiteling een knipoog vormt (‘En forme de prune’, ‘Berceuse pudique’, ‘Circulation fluide’, ‘Circulation dense’, ‘Sad Satie’).

Dat Satie na Zappa een waardig eerbetoon vindt in impro/jazz/progrock is een bravourestuk van Pierrejean Gaucher met ‘Zappe Satie’. Hij kleurt Satie’s ‘nieuwe muziekesthetica’ in met een regenboog aan klanken, humoreske knipogen en de onvermijdelijke contrapunt.

© Bernard Lefèvre

Musici:

Pierrejean Gaucher (gitaar)
Thibault Gomez (piano, Fender Rhodes)
Alexandre Perrot (contrabas)
Ariel Tessier (drums)
Quentin Ghomari (trompet)  (2, 6, 10)
Robinson Khoury (trombone) (13, 17 )
Julien Soro (saxofoon, klarinet) (5, 12, 14, 15)
Paul Vergier (saxofoon) (2)