Orchestra Nazionale Della Luna (D. De Bock)

O

Jazz Avatar

Manuel Hermia, saxen, fluit en bansuri; Kari Ikonen, piano en moog; Sébastien Boisseau, bas; Teun Verbruggen, drums

Wat te verwachten van een band die opereert onder de naam van Nationaal Orkest van de Maan en ervoor kiest om dat dan in het Italiaans te formuleren? Op zijn minst kunnen we zeggen dat dit een groepsnaam is die het verdient om nieuwsgierig te maken. Op papier alleen al omdat de muzikanten die er achter zitten elk al ruimschoots hun strepen verdiend hebben. Als samenwerking is Orchestra Nazionale Della Luna de aandacht waard, omdat de muziek enorm veel speelplezier uitstraalt en de chemie tussen de leden duidelijk goed zit.

Saxofonist en fluitist Manuel Hermia is al jaren een vaste waarde in de Belgische jazz. Op meerdere vlakken kijkt en werkt hij graag in verschillende (wind)richtingen. Zijn brede belangstelling voor culturen vertaalt zich ook in een website in meerdere talen. Ter wille van enige name droppig vernoemen we graag zijn trio met Manolo Cabras en Joâo Lobo.

De Finse pianist Kari Ikonen kan een mooi parcours voorleggen met zeer verscheidene samenwerkingen, oa in eigen land met het UMO Jazz Orchestra, maar ook ver over de landsgrenzen. Hij kan voor april een cd aankondigen samen met de Franse topper Louis Sclavis.

Bassist Sébastien Boisseau heeft zich geïnstalleerd in Nantes en zit oa in J.A.S.S. met Samuel Blaser, John Hollenbeck en Alban Darche. Hij speelde ook al met Louis Sclavis en met Mâäk’s Spirit.

Teun Verbruggen verwierf zoals bekend roem met het Jef Neve trio, maar is ook al jaren in uiteenlopende projecten actief, zowel Belgische als internationale, met als uitschieter The B.O.A.T. (voluit The Bureau Of Atomic Tourism) waarbij Jozef Dumoulin betrokken is en oa Jon Irabagon en Magnus Broo.
 
Wat deze vier er samen van bakken is natuurlijk wel waar het echt om gaat. Want, jawel, Orchestra Nazionale Della Luna is niet meer dan een kwartet. Ondergetekende verwachtte dan ook een flinke dosis humor op hun cd. En ja hoor, openen doet de cd best grappig, met een spacey aankondiging en een  heel kwieke intro. In de verwachting van een speels en geestig vervolg stelt “Karibou” dan allerminst teleur, met elektronische geluidjes die we bij buitenaards leven op de maan mogen verwachten. Grotesk of absurd wordt het niet, maar leuk en soepel is deze eerste instrumentale vertelling wel. De levendige aanpak houdt ook aan in “The Truth”, waar de rol van de moog toeneemt en ook de piano heel overtuigend klinkt, waar tempowissels en overgangen worden gemaakt die aan The B.O.A.T. doen denken en sax en drums er stevig tegenaan gaan. Eigenlijk toont  Orchestra Nazionale Della Luna daarin al aan dat je bij hen niet moet zijn voor breed lachende absurditeit.

Als je hier muziek verwacht die voluit de kaart trekt van gekke lunatics, dan kom je bedrogen uit. Wou je een groep die graag dolt met conventies, de luisteraar op het verkeerde been wil zetten en regelmatig met een komische noot uitpakt, zoals een Trio Grande, dan ben je aan het verkeerde adres. Met zijn vieren kunnen zij natuurlijk ook niet overkomen als een orkest. Eerder hoor je dat ze alle vier ook perfect kunnen functioneren in een trio-opstelling. Verwijzingen naar psychedelische muziek en gedurfde combinaties vind je hier wel. Daarbij kan je soms aan meditatie denken, aan een bergachtig Zuid-Amerikaans landschap of kraters op de maan. Hier schuiven ernstige ballades en rustige composities die een heuse spanningsboog opbouwen tussen stukken vol actie. Teun Verbruggen zorgt daarbij voor een continue ideeënstroom op slagwerk, wat maakt dat de fantasie van de andere muzikanten voortdurend versterkt lijkt te raken.

Bij momenten lijken zij alle vier bereid om hemel en aarde te bewegen. Hun toewijding en passie stellen hen in staat om puzzels te leggen met onwaarschijnlijke stukjes en verrassende schakeringen. “Begemot” is in dat opzicht de uitschieter en tour de force op deze cd, waarop Hermia en Ikonen hun bijdragen aan composities netjes onder hen beiden verdelen. De ruimte die zij voorzien voor improvisatie maakt benieuwd naar de live optredens van dit kwartet.

© Danny De Bock