Nicolas Chkifi: 2 nieuwe cd’s
N
Eigen beheer / El Negocito Records
Drummer en percussionist Nicolas Chkifi brengt haast tegelijkertijd twee releases uit. Het verschil tussen beide is extreem met weliswaar een gemeenschappelijk kenmerk: het zoeken naar nieuwe mogelijkheden om zijn ideeën te verklanken. En dat kan al eens experimenteel en uiterst assertief zijn.
Edi Olvitt – Old Heaven
Eigen beheer
Het vervolg op ‘Lolo’ (2016) klinkt heel wat transparanter. Mathieu Robert (sopraansaxofoon), Quentin Stokart (gitaar) en Nicolas Chkifi (drums) outen zich als romantische impressionisten. Op vederlichte manier hanteren ze hun instrumenten. Subtiele verschuivingen zorgen telkens voor andere invalshoeken waardoor de focus verscherpt wordt of net niet en er zo een “flou artistique” ontstaat. De schijnbare naïviteit is echter regelmatig getekend door een impliciete precaire ondertoon. Absoluut culminatiepunt op dat gebied is de apocalyptische chaos van ‘Expansion’ die het idyllische kader volledig verstoort.
Aanrader voor fans van groepen als Philémon, Le Chien Qui Ne Voulait Pas Grandir en Les Chroniques de l’inutile en het Aspen-label.
Musici:
Mathieu Robert: sopraansaxofoon
Quentin Stokart: gitaar
Nicolas Chkifi: drums
www.ediolvitt.wordpress.com
www.nicochkifi.com
DOKO – Ikebana
El Negocito Records
Blijkbaar is Chkifi ook een plantkundige en heeft multi-instrumentalist Gregor Siedl een even vreemde obsessie. Met ‘Ikebana’ brachten ze een zeer aparte catalogus uit. Alle nummers dragen de naam van een plant.
Verwacht je echter niet aan een lieflijke voorstelling want het gaat hier om een rariteitenkabinet met enkel gemuteerde soorten. Er zitten duidelijk een aantal gevaarlijke soorten bij. Zoals de ‘Cattail I’, door het duo uitgebeeld met een agressieve opeenstapeling van glitch, bleeps en hevige drums. ‘Cattail II’ is het huiveringwekkend vervolg. ‘Sweet Violet’ klinkt eveneens minder innemend dan doet vermoeden. Van ‘Rattlesnake Master’ kan je verwachten dat het er vinnig aan toe gaat. Perfecte soundtrack voor een scène uit een western waarbij een ratelslang in een glazen bokaal zit en de uitdager zijn hand niet mag wegtrekken aan de buitenkant wanneer het dier naar voor sist. Een zenuwslopend stukje.
‘Wild Indigo’ doet vooral het eerste deel van de titel eer aan. Denk aan een Z-film van de jaren vijftig met dolgedraaide wilde indigoplanten die een aanval uitvoeren op de bewoners van een rustig nietsvermoedend dorpje. ‘Switchwort’ staat synoniem voor een dissectie. Je hoort enkel wat gemompel en vlijmscherpe instrumenten die robotmatmatig hun werk uitvoeren. En natuurlijk loopt het hier ook verkeerd af.
Zelfs bij ietwat geruststellende passages is er sprake van onderliggend onheil (‘Blue Violet’). Er zijn nog enkele exemplaren die we de luisteraar op eigen risico laten ontdekken. Rare botanici deze Siedl en Chkifi. Of wetenschapper Carolus Linnaeus akkoord zou zijn met deze auditieve omschrijvingen betwijfelen we.
Benieuwd of ze ook een postzegelverzameling hebben.
Musici:
Gregor Siedl: saxofoon, clarinet, synthesizer, drum sequencer
Nicolas Chkifi: drums, percussie
http://elnegocitorecords.com/releases/eNR094+.html
Tekst © Georges Tonla Briquet - foto's © Roger Vantilt