Nathalie Loriers – Le Temps Retrouvé (ra)

N

Igloo Records

Iemand die haar album de naam van het magnum opus van een van de belangrijkste schrijvers uit de Franse literatuur meegeeft moet een romantische geest zijn. Proust wordt in deze muzikale productie uit de Lage Landen vertolkt door een bijzonder trio onder leiding van de Namense pianiste Nathalie Loriers. Het vorige maand verschenen "Le Temps Retrouvé" is inmiddels het derde album sinds het ontstaan van het trio in 2016. De gelegenheidsformatie die tot stand is gebracht om het Gaume Jazz Festival luister bij te zetten, bleek al vrij snel een langer leven beschoren dan voor aanvang van het festival werd gedacht. En dat is ook niet zo vreemd voor wie het afzonderlijke werk van de drie kent.

Tezamen dragen ze bij aan de melodie, een muzikale verhaallijn, die ons meeneemt in een feeërieke wereld. Het is misschien wel een verklanking van onze eigen verborgen wereld, de idylle die zelden wordt opgemerkt. Een idylle die zo treffend wordt verklankt in het titelnummer en het daaropvolgende trotse 'Zéphirs'.

De Thelonious Monk-klassieker 'Round Midnight' heeft zelden zo onheilspellend geklonken. Het thema wordt geïntroduceerd door de donkere piano en de sobere baslijn van Thys. Postma neemt het stokje van de pianiste over, allerminst gerust op de goede afloop, terwijl ze met haar gejaagde spel de denkbeeldige spoken van zich afschudt. Tenslotte brengt Loriers ons terug bij Monk. Vreemd blijft het wel.

Loriers leert ons dat je met weinig woorden, of noten, veel kunt zeggen. Zoals in de ballad 'Jaane Do'. Het trio blijft na de introductie een tijd lang in een beperkt aantal akkoorden hangen totdat het op het eind terugkeert naar het thema. Een spanningsboog die in acht minuten niet wordt doorbroken.

Ook op het album opgenomen is het korte 'Shanti', een ode aan Rik Bevernage, de in 2018 overleden muziekpromotor uit Brugge, o.a. oprichter van het label W.E.R.F.. Het nummer is twee keer te beluisteren. Een keer in een trio-uitvoering en aan het slot van het album als piano-solonummer. Twee ontroerende muzikale monumenten, ook voor hen die Rik nooit hebben gekend.

Het lyrische, aan de klassieke muziek ontleende, pianospel in combinatie met het trefzekere, virtuoze geluid van de sopraansaxofoon van Tineke Postma doet mij denken aan de samenwerking tussen Joanne MacGregor en Andy Sheppard, zoals o.a. is te beluisteren op het iconische album "Deep River".

Maar verwacht van dit trio geen crossover, geen uitstapjes naar Boulez, Bach, Moondog of Tom Waits. Zij brengen een 24-karaats, innovatief jazz- album met vrijwel uitsluitend eigen materiaal. Op die unieke Monk-vertolking na.

© Robin Arends

Tracklist:

1. Le temps retrouvé (dedicated to Marc Maréchal)
2. Zéphirs
3. Round Midnight
4. Rebirth
5. After
6. Shanti (in memory of Rik Bevernage)
7. Alizés
8. Jaane Do
9. Rafales
10. Shanti (piano solo)

Bezetting:

Nathalie Loriers - piano
Tineke Postma - saxofoon
Nicolas Thys – contrabas

Opgenomen 20/21 juli 2020 in de Salle Philharmonique de Liège door Daniel Léon.

www.nathalieloriers.com
www.igloorecords.be