Markus Strothmann - Emerald
M
Digitale release (fysieke release volgt later)
De in Hamburg gevestigde drummer Markus Strothmann (°1985) grijpt in dit debuutalbum ‘Emerald’ terug naar zijn Ierse roots en de geboorteplaats van zijn moeder (Westport, graafschap Mayo). De titel verwijst duidelijk naar het groene landschap en de grillig ruige Ierse kust.
Markus Strothmann voelt zich even sterk thuis in folk- als jazzrock en zelfs metal. Hij liet zich opmerken op de WDR Jazz Night en het metalfestival Wacken.
Met het Transition Organ Duo bracht hij samen met de Nederlandse Hammond orgelist John Hondrop ‘No Idea’ (2014) uit (zie hier).
‘Emerald’ is geïnspireerd op Ierse rootsmuziek en daarvoor nodigde hij de Ierse zangeres Suzanne Savage uit. Die brak als soliste door met Riverdance, werkte samen met Van Morrison en Jimmy Cobb, en vormt de Savage Five met cellist Hugo Smit.
Het openingsnummer ‘Old Head’ is meteen een voltreffer en nu al een hit. Markus’ broer Andreas schreef de tekst. De daaropvolgende ‘Irish Suite’ (circa 8 minuten) opent met ‘Granualle’s Jig’ waarin een vleugje Jethro Tull en een herinnering aan The Chieftains, wat niet verwonderlijk is als je weet dat in Westport fluitist Matt Molloy ooit een pub openhield. Fluitist Fiete Felsch steelt hier de show. Deirdre Quinn, een tante van Markus, schreef de Ierse lyrics van het melancholische ‘Gan Eagla. Met ‘Reel For Life’ ronden ze de suite uptempo af met fluitsolo over drums en bas. Ook in het enige niet door Markus geschreven ‘Swaying Gently Sideways’, een compositie van de Deense saxofonist Fredrik Lundin, laat Fiete Felsch zich niet onbetuigd als fluitist.
Het rockjazz gehalte ontwikkelt zich helemaal met de krachtige wending van gitarist Julian Elsesser en bassist Jonathan Ihlenfeld Cuñado in ‘Obsidian Crash’ en de indringende sax van Felsh, overigens eerste saxspeler van de NDR Big Band. In de ballad ‘Rusty Sea’ etaleert hij nog eens zijn prachtige saxtoon. Hoewel heel pertinent aanwezig doorheen het album ontvouwt zich nu helemaal het meesterlijk pianospel van Gary Husband. (John McLaughlin’s 4th dimension, Allan Holdsworth, Level 42, Gary Moore).
Drummer/componist Markus Strothmann dringt zich nooit op en geeft ruimte aan zijn zorgvuldig uitgekozen muzikanten. In Hamburg ontmoette hij gitarist Julian Elsesser die nog in Istanboel verbleef en er als nieuwkomer werd gelauwerd in de Genç Caz Gitarist competitie en ook bassist Jonathan Ihlenfeld Cuñado die nog samen met hem studeerde in Enschede. Die heeft half Spaans bloed en een bijzondere interesse in Flamenco. Hij is internationaal bekend van bij Trilok Gurtu en ook Nils Peter Molvaer, Paolo Fresu, Kiki Manders.
Met het titelstuk ‘Emerald’ drijft de Ierse spirit nogmaals boven, draagt zangeres Suzanne Savage bij voor de tekst en onderlijnt Markus Strothmann de kleurrijke invulling gedreven vanuit lyrische piano, groovy bas en subtiele drums.
Afsluitend als trio toont Markus Strothmann zijn ware jazzkant in ‘Slán go fóill’ en het instrumentale ‘Old Head’ waarin hij zichzelf eigen ruimte gunt als uitstekend drummer.
Markus Strothmann koppelt in dit debuut ‘Emerald’ zijn compositorische talent (alle nummers op één na zijn van zijn hand) aan een krachtig beeldrijk gemengd muzikaal verhaal vol eigenzinnige ingrediënten van folk, jazz en rock.
© Bernard Lefèvre
Bezetting:
Markus Strothmann (drums)
Gary Husband (piano)
Suzanne Savage (zang)
Fiete Felsch (sax, fluit)
Julian Elsesser (gitaar)
Jonathan Ihlenfeld Cuñado (bas)