Mark Lotz - Freshta

M

Zennez Records

De gerenommeerde jazzfluitist Mark Alban Lotz (Tübingen, °1963) groeide op in Berlijn, Thailand en Oeganda maar woont al geruime tijd in Amsterdam.

Hij studeerde eerst etnologie en musicologie in Berlijn en later fluit bij Ferdinand Povel aan het Hilversums Conservatorium tot 1991. Toen richtte hij zijn ensemble Lotz of Music op. Sinds 1997 heeft Lotz zich op cross-over toegelegd en ging hij Cubaanse, West-Afrikaanse, Turkse en Indiase muziek absorberen in zijn projecten. Hij gaat heel origineel en veelzijdig om met zijn concert-, alt- en basfluiten. In zijn muziek integreert hij evengoed jazz, klassiek als wereldmuziek. 

Zijn album ‘Freshta’ wijdt hij aan de Afghaanse vrouwenrechtenactiviste Freshta Kohistani (°1991), koelbloedig vermoord nabij haar woning op 24 december 2020. Hij draagt het gelijknamige titelstuk aan haar op. En gaat vervolgens verder met door hem geschreven en aan een activiste gewijd nummer. Na ‘Freshta’ waarin Mark Lotz uitgesproken helder en indringend jazz fluit over een gedreven ritmesectie, volgt ‘Malalai’ (Joya °1978, Afghaanse politica en mensenrechtenactiviste), met fraaie accenten van klarinet over piano en fluit. Een volgende ‘Malala’ Yousafzai (°1997) betreft een Pakistaanse activiste die op 17-jarige leeftijd in 2014 de Nobelprijs kreeg. Jeroen van Vliet voert de hoofdtoon met een melodische en enigszins nerveuze aanslag waarna Lotz schitterend soleert en Dirk-Peter Kölsch ritmisch bijstuurt.

‘Durga’ slaat op Durga Gawde, een Indische artiest/activist. Jeroen Van Vliet soleert naast Lotz, die Indische klankeffecten toevoegt, onderbouwd door een strakke beat van Dirk-Peter Kölsch en de klarinet van Claudio Puntin. In ‘Nasrin’ (voor Nasrin Sotoudeh, Teheran, °1963, een Iraans advocate en mensenrechtenverdediger) schitteren tegelijk Jeroen Van Vliet en Mark Lotz hoogst melodieus improviserend. ‘Isabel’ (voor de Mexicaanse activiste Isabel Cabanillas de la Torre vermoord op 26-jarige leeftijd aan de grens van Juárez) ademt de Latin sfeer.

‘Wangari’ is een meditatief Afrikaans geïnspireerd sfeervol muzikaal hoogtepunt. Lotz draagt het op aan de Keniaanse milieu- en politiek activiste Dr. Wangari Muta Maathai (°1940 – overleden Nairobi, 25 september 2011). In 2004 kreeg ze als eerste Afrikaanse vrouw de Nobelprijs voor de Vrede voor haar bijdrage aan duurzame ontwikkeling, democratie en vrede.

Andere Afghaanse activisten worden door Lotz geëerd: ‘Frouzan’ (Safi, slachtoffer van schietincident), ‘Mahbouba’ (Seraj, Kaboul °1948) en ‘Hasina (Saifi Rastgaar). Lotz verenigt nogmaals voorbeeldig wereldmuziek en jazz en elk van de muzikanten draagt met de nodige effecten toe aan het sfeervol integer en kleurrijk klankpatroon. 

Het album sluit af met ‘Viji’, de Indiaanse activiste Viji Penkoottu, waarin Brinkmann, Van Vliet en Lotz spiritueel soleren. Mooi hoe Kölsch subtiel onderlijnt.

Mark Lotz wil met zijn muziek streven naar het verenigen van mensen en een boodschap van vrijheid en liefde brengen. ‘Freshta’ is de muzikale draagkracht over het lot van vrouwen in hun strijd om mensenrechten. Een indringend en even schrijnend als verstild muzikaal eerbetoon van het Mark Lotz top ensemble.

© Bernard Lefèvre

Musici:

Mark Lotz (fluiten, effects)
Claudio Puntin (klarinet)
Jeroen van Vliet (piano)
Jörg Brinkmann (cello)
Dirk-Peter Kölsch (drums)

BANDCAMP