Kevin Seddiki - Cenotes de Oro

K

Eigen beheer

De Franse gitarist Kevin Seddiki behoort tot het kransje polyvalente muzikanten dat maar al te graag andere horizonten verkent. Met de solo-cd ‘Cenotes de Oro’ beperkt hij zich tot een zuiver akoestische aangelegenheid.

Hij musiceerde aan de zijde van Philip Catherine, Erik Truffaz, Al Di Meola en Dino Saluzzi, om maar enkele namen te citeren. Seddiki werkte tevens aan een project rond Griekse rebetika en bracht een duo-cd uit met Jean-Louis Matinier (‘Rivages’, ECM, 2020). Voor zijn nieuwste album houdt hij het heel sober en hij beperkt zich tot een akoestische gitaar en spaarzame percussie.

Hij opent de cd met een Beatles-klassieker, ‘And I Love Her’. Akoestische gitaarpoëzie tot het uiterste. De titeltrack die hierop volgt, is een eigen compositie gebaseerd op een bolero stramien. Stijlvolle snarenexotica zonder franjes. Seddiki kleurt extra in met wat percussie. Opvallend is, net als voor het hele album, de loepzuivere klank.

Centraal in ‘Mornings’ is een licht golvende melodielijn met repetitief onderliggende structuur. Met ‘Serendipity’ toont Seddiki zich van zijn meest introverte kant. Heel wat somberder klinkt het percussief gespeelde ‘Tierra’ terwijl ‘Isfahan’, met opnieuw extra percussie van Seddiki, ritmischer opgebouwd is. Meteen een ander aspect van de gitarist.

‘Dublin’ lijkt zo geplukt uit een songbook met folkliederen uit de barok. De cd wordt afgesloten met een herziene versie van ‘And I Love Her’. Acht snapshots uit een dagboek als het ware. Absolute must voor fans van Quentin Dujardin en het album ‘Sitting In Some Café’ van Alain Pierre.

© Georges Tonla Briquet

Live
8 september 2024, 15u (!), L’Oeil Du Condroz
https://www.kevinseddiki.com/