Kenny Garrett & Svoy - Who Killed AI?

Kenny Garrett & Svoy  - Who Killed AI?

K

Mack Avenue

Dit jaar veertig jaar geleden bracht saxofonist Kenny Garrett zijn eerste album uit onder eigen naam ("Introducing Kenny Garrett").

Vier jaar later vormde hij samen met Marcus Miller de basis van Miles Davis' band voor 'Amandla', het begin van een korte maar beslissende samenwerking met de trompettist, o.a. op de live opname in Montreux, of op de historische ontmoeting van Chick Corea's 'Five Peace Band' met Herbie Hancock en John McLaughlin voor de herbeleving van 'In A Silent Way/It's About That Time' tijdens een concert in Antwerpen.

Het is opnieuw een beslissende ontmoeting op dit bijzonder spannende nieuwe album, waar je Miles Davis' onuitwisbare touch vanaf het eerste thema kunt voelen.

"Who Killed AI?" werd opgenomen in de studio van Kenny Garrett in New Jersey met alleen Misha Tarasov, alias Svoy, de electro-pop geluidsknutselaar, als partner. Omdat het album door hen tweeën in zijn eigen studio werd gespeeld en opgenomen, zou je een ontspannen sfeer verwachten, en dat is precies wat er gebeurde: "Het was niet alsof je in de studio was, het ging allemaal om plezier maken. We maakten grapjes, dronken wat en beslisten dan: OK, laten we dit proberen!" vertelt de saxofonist in de aantekeningen in de persmap.

En dat is waar de zeven nummers over gaan, waarvan er zes door het duo zijn gecomponeerd, plus 'My Funny Valentine' dat, als het moet, een herinnering is aan de invloed van Miles Davis. Miles is net zo aanwezig in de eerste twee tracks: 'Ascendence' en de verwijzing naar 'Bitches Brew' met 'Miles Running Down AI'.

Svoy's werk met het geluid is verbluffend in dit album, hij speelt met de geluiden van de sax om soms een gitaar, bas of percussie naar voren te brengen. Maar niets klinkt voorbereid, de flow heeft constant naturel, de melodieën springen eruit, de groove nestelt zich.

Het is een album dat een plezier is om te ontdekken, en voor deze twee ongetwijfeld een plezier geweest zijn om het op te nemen.

© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo




BANDCAMP


In case you LIKE us, please click here:




Foto © Leentje Arnouts
"WAGON JAZZ"
cycle d’interviews réalisées
par Georges Tonla Briquet




our partners:

Clemens Communications


 


Silvère Mansis
(10.9.1944 - 22.4.2018)
foto © Dirck Brysse


Rik Bevernage
(19.4.1954 - 6.3.2018)
foto © Stefe Jiroflée


Philippe Schoonbrood
(24.5.1957-30.5.2020)
foto © Dominique Houcmant


Claude Loxhay
(18/02/1947 – 02/11/2023)
foto © Marie Gilon


Special thanks to our photographers:

Petra Beckers
Ron Beenen
Annie Boedt
Klaas Boelen
Henning Bolte

Serge Braem
Cedric Craps
Christian Deblanc
Philippe De Cleen
Paul De Cloedt
Cindy De Kuyper

Koen Deleu
Ferdinand Dupuis-Panther
Anne Fishburn
Federico Garcia
Robert Hansenne
Serge Heimlich
Dominique Houcmant
Stefe Jiroflée
Herman Klaassen
Philippe Klein

Jos L. Knaepen
Tom Leentjes
Hugo Lefèvre

Jacky Lepage
Olivier Lestoquoit
Eric Malfait
Simas Martinonis
Nina Contini Melis
Anne Panther
Jean-Jacques Pussiau
Arnold Reyngoudt
Jean Schoubs
Willy Schuyten

Frank Tafuri
Jean-Pierre Tillaert
Tom Vanbesien
Jef Vandebroek
Geert Vandepoele
Guy Van de Poel
Cees van de Ven
Donata van de Ven
Harry van Kesteren
Geert Vanoverschelde
Roger Vantilt
Patrick Van Vlerken
Marie-Anne Ver Eecke
Karine Vergauwen
Frank Verlinden

Jan Vernieuwe
Anders Vranken
Didier Wagner


and to our writers:

Mischa Andriessen
Robin Arends
Marleen Arnouts
Werner Barth
José Bedeur
Henning Bolte
Erik Carrette
Danny De Bock
Denis Desassis
Pierre Dulieu
Ferdinand Dupuis-Panther
Federico Garcia
Paul Godderis
Stephen Godsall
Jean-Pierre Goffin
Claudy Jalet
Bernard Lefèvre
Mathilde Löffler
Claude Loxhay
Ieva Pakalniškytė
Anne Panther
Etienne Payen
Jacques Prouvost
Yves « JB » Tassin
Herman te Loo
Eric Therer
Georges Tonla Briquet
Henri Vandenberghe
Iwein Van Malderen
Jan Van Stichel
Olivier Verhelst