Kari Ikonen Trio – Wind, Frost & Radiation

K

Ozella

Sinds hij deel uitmaakt van het Orchestra Nazionale Della Luna geraakt de Finse pianist Kari Ikonen al wat bekender in onze contreien. Met ‘Wind, Frost & Radiation’ verrijkt hij zijn eigen discografie met een nieuwe trio-cd.

Daar waar ‘Ikonostasis’ (2017) vooral bol stond van knipogen naar fusion en spacy taferelen, keert hij met ‘Wind, Frost & Radiation’ eerder terug naar de moderne jazz die hij ook al op ‘Bright’ (2013) etaleerde.

De speelse opener getuigt al meteen van inventiviteit. Een repetitieve loop bepaalt aanvankelijk het tempo. Hierover fantaseren de drie een tijdje tot ze buiten het oorspronkelijke kader breken, vervolgens alles opdrijven om er nadien bruusk mee te stoppen en met de nodige dramatische bravoure dit hoofdstuk afronden. Deze introductie met tegenpolen leidt naar een ander aspect van het trio. Dat van drie muzikanten die op een trager toerental eveneens voor wat vreemde combinaties kunnen zorgen. Met deze keer eerst de contrabassist en dan de pianist in een voortrekkersrol. Dit met een vederlichte Cubaanse ondertoon hier en daar.

‘Levoton’ is dan weer van een ander vaatje getapt. Hyper intense en plastische triojazz met wat “zang” die nogal fel naar progfusion neigt. Niet echt een meerwaarde, die vocalen. Misschien is de impact live wat overtuigender, hier is het net te gedogen want voor de rest staat alles als een huis. Nog meer zang is er in ‘The Roaring Frost’. Dit maal komt deze combinatie overtuigender over en klinkt het geheel als gezongen poëzie. Heel broos en bijna van een andere wereld.

Aan de hand van het zacht fladderende ‘Kuru’ illustreert het trio nog verder zijn kunst van fijngevoeligheid. Met als afsluiter een eigen kijk op ‘Waltz’ uit Khachaturian zijn ‘The Masquerade Suite’.

Goed verzorgde sollicitatie voor een tournee.

Orchestra Nazionale Della Luna op 24.06 in L’Archiduc (Brussel)

https://kariikonen.com/

© Georges Tonla Briquet


MUSICI:

Kari Ikonen – piano
Olli Rantala – bas
Markku Ounaskari – drums