Kabas & Vicente – Negen // Kabas & Vicente & Godinho – Live at Smup (ddb)
K
FMR-records 2017, dubbel-cd
Luis Vicente, trompet; Jan Daelman, fluit; Thijs Troch, piano; Nils Vermeulen, contrabas; Elias Devoldere, drums, Carlos Godinho, percussie
Sinds Jan Daelman en Thijs Troch met dwarsfluit en piano als het duo Keenroh in 2014 de Prijs Jong Jazztalent wonnen bij het Gent Jazz Festival, vallen hun namen in steeds meer groepen op. In Kabas zitten zij samen met goede vrienden Nils Vermeulen en Elias Devoldere, met wie de een en de ander ook weer lid uitmaakt van andere projecten. Alle vier verstaan zij, wellicht mede door een goede verstandhouding met degenen met wie zij in zee gaan, opmerkelijk goed de kunst van spontaan samen improviseren. Terwijl zij zich net zo goed kunnen inpassen in liedjes en structuren, zijn zij ook in staat om te boeien op vrije wandelingen en met hun instrumenten heerlijke paden te schilderen.
Abel, de eerste cd van Kabas, deed al watertanden om dit viertal live mee te maken en voor wie daar nog altijd niet toe kwam zowel als voor wie dat opnieuw wil horen is er nu een dubbel-cd.
De ene, Negen, laat hen horen in een Portugese studio met de trompettist Luis Vicente. Het andere schijfje is Live At Smup, in een Portugese club, waar behalve Vicente ook percussionist Carlos Godinho kwam meedoen. In beide omstandigheden werd zo te horen opgenomen met bescheiden middelen, die de natuurlijke sound van de groep weergeven, als een organisch geheel dat geen dure wellness-woorden nodig heeft.
De studio-setting was blijkbaar opnieuw, zoals op Abel, een omgeving om in de improvisaties niet echt lang uit te wijden. Alle stukken komen wel over als gehelen die de tijd hebben om te groeien en met een beperkt aantal bewegingen tot een mooi resultaat te komen, in zekere zin als een kortverhaal dat met een passend slot afrondt. Het is muziek die ademt vanuit een vijfkoppig wezen dat meerdere kanten tegelijk kan uitkijken en zonder haast, zonder twijfel, zonder te struikelen een eigen gang gaat.
De vijf muzikanten zijn specialisten in het luisteren en het rustig aangeven van een eigen inbreng die er toe doet en iets toevoegt aan de magische samenhang. Onrust of opwinding zijn hierbij niet uitgesloten, maar die bewegingen werken zo goed als de knedende en drukkende handen tijdens een deugddoende massage.
Dat zij er ook voor een levend publiek en met een zesde man in slagen om zoiets te bewerkstelligen, bewijst Live At Smup. Het recept blijft er een van een minimum aan spelregels, in een eigen zone waar vanuit eenvoudige beginselen levend schoons mag groeien. Misschien komt hierbij nog sterker tot uiting dat het vooral de fluit is die bijdraagt aan indrukken van een sprookjesachtig evenwicht dat lang kan aanhouden, maar onvermijdelijk obstakels op haar weg vindt.
De magie in schoonheid kunnen vatten is een zaak, een andere is het om ook met rommelen en rammelen een toverachtige onderwereld prachtig te laten weerklinken. Trompetgeschal gaat hier samen met heldere, hemelse passages en met de donkere schaduwzijden van onrustige elementen die zich opdringen. Kabas en hun gasten weten er weg mee.
© Danny De Bock
Recensie verschijnt eveneens op draaiomjeoren.com
