Jeff “Siege” Siegel Quartet: King of Xhosa

J

ARC-2710

Jeff “Siege” Siegel, drums; Erica Lindsay, tenorsax; Francesca Tanksley, piano; Rich Syracuse, contrabas
special guests: Feya Faku, bugel; Fred Berryhill, percussie

Drummer Jeff “Siege” Siegel maakte van 1994 tot 1999 deel uit van het Sir Roland Hanna Trio. Hij kan in zijn curriculum samenwerkingen aanstippen met oa Ron Carter, Frank Foster, Hellen Merrill en Benny Golson. Zijn cd met een eigen kwartet “Live in Europe” van 2008 leverde hem een nominatie op voor een Grammy Award. Een beetje zoals de Xhosa, een volk in Zuid-Afrika, blijft hij toch onder de radar van de algemene kennis. Met zijn nieuwe “King of Xhosa” levert hij een bevallige cd af.

Dit album nam Siegel op in 2016 met een licht gewijzigd kwartet, vergeleken met dat van “Live in Europe”. Pianiste Tanksley en saxofoniste Lindsay zijn nog steeds van de partij, bassist is hier Rich Syracuse - hij speelde met oa Kurt Elling en Joey Calderazzo. Deze cd wordt in de liner notes gesitueerd in een verhaal van ontmoetingen en connecties. Herhaalde ontmoetingen tussen Siegel en trompettist Feya Faku – die ook al samenspeelde met Abdullah Ibrahim – leidden tot zijn aanwezigheid op vijf nummers. Op die vijf nummers horen we ook de tweede gast, percussionist Fred Berryhill, met wie Siegel eind jaren 1970 in een groep speelde, waar ene Dave Douglas deel van uitmaakte…

Omdat “King of Xhosa” begint met een aanroeping en een gebed lijkt de cd enigszins opgevat als een rituele viering. “Totem” en “Prayer” kunnen wij als Europese luisteraar vrij associëren met een percussionist van bij ons, nl Chris Joris. Ook hij staat voor muzikale wisselwerkingen met zowel het Amerikaanse als het Afrikaanse continent. Die aanpak zet zich door op de hele cd. Naast die opzet van wederzijdse beïnvloeding klinkt verderop nog grote affiniteit met blue note platen uit de sixties. Dan ligt het voor de hand om te willen denken aan Lee Morgan (als het wat richting latin uitgaat), Art Blakey (omwille van de drums en de Afrikaanse percussie), Horace Silver (groovy),… Evenwel pakken deze muzikanten niet uit met een dusdanige kracht of glans, laat staan een drang om grenzen te verleggen.

Jeff Siegel legt zich graag toe op schone en evenwichtige stukken, die gevoelig kunnen uitpakken, zoals op “Ballad of The Innocent”. Met Erica Lindsay heeft de drummer behalve een boeiende saxofoniste ook bijkomend compositorisch talent aan boord. Pianiste Tanksley vindt schijnbaar een voorbeeld in McCoy Tyner. Zij dragen hun steentje bij om de muziek naast kabbelende of balladerende eveneens blije en feestelijke richtingen te laten inslaan. Dit leidt tot behoorlijk swingende muziek in bijv. “Gotta Get to It”. Ook zonder de gastmuzikanten slaagt het kwartet er in om zonder potten te breken te boeien. “Inner Passion”, van de hand van Feya Faku, werken zij overtuigend uit. Hier klinkt hun liefde voor hun instrumenten en voor mainstream jazz ten voeten uit. Met trompet en extra percussie erbij vinden we toch de beste momenten op dit schijfje, zoals in “Call to Spirits”, van Erica Lindsay.

Tekst © Danny De Bock
Foto's © Oscar Henn