Jérôme Sabbagh - Heart
J
Analog Tone Factory
De Franse saxofonist Jérôme Sabbagh woont al lang in de VS, wat ongetwijfeld de reden is dat zijn naam zelden wordt genoemd in onze Europese recensies.
Toch is zijn cv indrukwekkend: op een plaat uit 2023 - 'Vintage' op Sunnyside - stond hij naast Kenny Barron, Joe Martin en Jonathan Blake. Hij was ook een van de laatste saxofonisten van Paul Motian, en wat drummers betreft kan Jérôme Sabbagh zich erop beroemen dat hij met de groten heeft gespeeld: Bill Stewart, Victor Lewis, Greg Hutchinson, Jeff Ballard, Nasheet Waits... en nu Al Foster!
De saxofonist denkt met liefde terug aan een van de beste concerten die hij ooit heeft gezien: Joe Henderson, Ron Carter en Al Foster! Ja, het trio uit 'State of the Tenor' opgenomen in de Village Vanguard in de jaren 90, en nog voordat ik de schijf in de speler had gestopt, wist ik het al: een dubbelvinyl die ook ik tot op de bodem van zijn groeven heb versleten! Ik was verkocht nog voordat ik het cellofaan van 'Heart' had verwijderd! Maar is het niet zo dat soms de hoogste verwachtingen het meest teleurstellend kunnen zijn.
“Prelude To A Kiss” opent het album met een delicaat tintje, geconcentreerd op het minimalistische spel van Foster, de lichte tikken op de toms, de cimbaalslides en het fluweelzachte geluid van de tenorsax, drie minuten intro gelukzaligheid.
Dan is er 'ESP', het openingsthema in medium tempo, gevolgd door het fantasierijke spel op de bekkens van master Foster en de contrabas van Joe Martin waarna een voorbeeldige vier/vier volgt.
“Heart”, de enige compositie van de leider, is een wiegende wals die wordt gesust door de brushes en de diepe sonoriteit van de bas.
“Gone With The Wind”, ‘When Lights Are Low’ en ‘Body And Soul’ vormen een trilogie van heerlijk dansbare standards. En de band tussen de drie muzikanten bleek zo hecht dat twee grotendeels geïmproviseerde originele stukken het repertoire compleet maken.
Dit is een album dat zijn taal ontleent aan een heerlijke traditie, er hulde aan brengt en resoneert in de harten van de drie muzikanten, evenals in degenen die het ontdekken.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling : Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo
