Ingar Zach – Strumento Di Etimo Incerto
I
Aspen Edities VINYL
Nieuwe solo-aflevering in de zoektocht van de Noorse percussionist Ingar Zack (Dans Les Arbres, Huntsville, Arve Henriksen) naar geluidsgolven, resonanties en een fantasiewereld van klanken aan de hand van zijn instrumentarium (percussie, vibrerende luidsprekers in combinatie met een snare drum, pauken, basdrum).
Van bij de oprichting heeft hij een sterke band met het label Aspen Edities. Zo was hij reeds te horen op twee opnamen met Linus + Økland/Van Heertum/Zach. Een samenwerking die verder gaat met deze release.
Op kant A van ‘Strumento Di Etimo Incerto’ staat slechts een enkel nummer, ‘Cicchitaredu’. In tweeëntwintig minuten presenteert Zach een staal van zijn project. Een duistere sfeer getekend door percussiedreunen en meer subtiele trillingen. Stilaan wordt het allemaal net wat grimmiger en gewelddadiger. Diverse effecten duiken op als splijtzwammen en zaaien verwarring waardoor een kettingreactie ontstaat van koppelen en ontkoppelen. Repetitieve clusters leiden daarbij tot een trancegevoel. Als objectieve waarnemer is het onmogelijk om in deze wriemelende massa de precieze instrumenten te duiden die hier gebruikt worden. Enig alternatief is alle geluiden te absorberen en zich te laten meevoeren zonder de details te willen ontrafelen. Met de juiste remix kan dit zelfs gedraaid worden in alternatieve danceclubs.
Kant B wordt in eerste instantie gevuld met een elf minuten durende suite in zes delen (‘Le Finestre I-VI’). Aan het scenario werd niet veel gesleuteld. Wel ontdekken we andere schakeringen, en wegen de invloeden van ruimte en stilte meer door, wat sterke breuklijnen genereert.
Het finale tien minutenlange sluitstuk kreeg de titel ‘Davoli’ en sluit aan bij het voorgaande maar dan toch weer met onderscheiden variaties en verder in de kosmos gesitueerd. De overkoepelende beangstigende indruk blijft gehandhaafd.
Electro-ambient waarbij de wetenschap van (akoestisch) geluid omgebogen wordt tot een luisterspel. De opnamen hadden plaats op twee bijzondere plekken die mee het eindresultaat bepaalden. Het overgrote deel gebeurde in een echovrije ruimte aan de universiteit in Oslo (2 maart en 27 april 2022), het afsluitingsnummer werd ingeblikt aan de Norwegian Academy of Music (20 mei 2022).
Het gebruikelijke citaat werd deze keer geplukt bij de Italiaanse auteur Italo Calvino, “Non e la voce che comanda la storia: sono le orecchie” (wat vrij vertaald kan worden als “De betekenis van een verhaal wordt niet gevormd door de stem maar door de manier van luisteren”).
Het album is gehuld in een hoes die lijkt op de afbeelding van een houten plank waarvan de vezels duidelijk zichtbaar zijn met daarin de vage contouren van een of ander verschijnsel of natuurfenomeen. Het ontwerp is van Ives Maes.
Wederom een unieke kunstuitgave over heel de lijn en beperkt tot 300 genummerde exemplaren.
© Georges Tonla Briquet
Bezetting:
Ingar Zach: percussie, luidsprekers, snare drum, pauken, basdrum