Gautier Garrigue - La Traversée
G
PeeWee !
Niet ik heb het gezegd, maar Henri Texier in zijn interview voorafgaand aan het Flagey-concert in januari 2023: Gautier is “een van die muzikanten die onderscheiden zouden moeten worden omdat hij de Franse jazz heeft verfraaid”.
Gautier Garrigue, die niet tevreden is met naam maken naast de contrabassist, is een hyperaanwezige muzikant in de hedendaagse jazzscene. We bespraken al het live-album 'Work in Progress' met Eric Barret, gevolgd door het prachtige 'Flash Pig', waarop we zijn vrienden en partners Maxime Sanchez en Florent Nisse terugvinden. Hij heeft ook gewerkt als partner van Seamus Blake, Yaron Herman, Emile Parisien en Kyle Eastwood.
“La Traversée” is het eerste soloalbum van de drummer. Hij componeerde het hele repertoire op gitaar. Naast de bovengenoemde pianist en contrabassist van 'Flash Pig' maakt gitarist Federico Casagrande het kwartet compleet.
Tien nummers, waaronder een openingssuite in drie delen: 'Lueur', 'Présage' en 'La Traversée' vormen een sfeervol drieluik, zowel intiem in de opener als dynamisch in de afsluiter. Vanaf het begin is het duidelijk dat de invloeden elders liggen dan achter de drums en bekkens: zoek niet naar Kenny Clarke achter “Kenny, are you in this room?”, maar naar Kenny Wheeler, wiens gevoel voor melodie en harmonie Gautier Garrigue heeft geërfd.
Op “Forest Forgive Me” nodigt Gautier Garrigue Henri Texier uit, die dit eerbetoon aan de drummer al had gecoverd op “Heteroklit Lockdown”.
Er is een duidelijk gevoel van muzikale enscenering in de opzet van het album, met zijn hoogtepunten en dieptepunten, zijn 'Interlude' die de luisteraar ontziet voor 'Plage du Troc', waar het quartet prachtig zweeft met de twee gastsaxofonisten: Vincent Lê Quang en Emile Parisien. Dan volgt de meer etherische finale, 'Laniakea'.
Dankzij de rijkdom van het repertoire en de perfecte samenhang van het ensemble dat is samengesteld door Gautier Garrigue, is dit een album dat zeker de boeken in zal gaan als een van de belangrijkste releases van het jaar.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
In samenwerking met JazzMania
