Gary Brunton - GWAWR

G

Juste Une Trace

Een Engelse contrabassist die in 1988 naar Frankrijk verhuisde, waar hij zich in de Parijse jazzscene nestelde en speelde met Michel Graillier, Noël Akchoté, Stéphane Belmondo en Jeanfrançois Théberge. Met de laatste twee vormde hij de Upper Space Group, die later een kwintet werd met Edouard Ferlet en Mark Murphy. Hierna vormde hij een trio met Bojan Z en Simon Goubert voor het album “Night Bus”. De lijst van samenwerkingen is lang en zeker de moeite waard om te bekijken.

"GWAWR", een Welsh woord dat dageraad betekent, is zijn nieuwe album na "TRÊN DIDD" en, volgens de contrabassist, de vrucht van een diepe beleving van Wales en de stad Swansea waar hij vroeger woonde: "Ik heb altijd van het geluid en het ritme van het Welsh gehouden.”

Hij wordt bijgestaan door François Jeanneau op sopraansax, Paul Lay op piano en de Italiaanse drummer en voormalige partner van wijlen Michel Graillier, Andrea Michelutti.

Veertien nummers, waarvan elf geschreven door Brunton, vormen het 55’ durende repertoire van het album, waaronder twee van Sydney Bechet en één van Steve Kuhn. Vijfenvijftig minuten voor veertien nummers betekent dat de muziek gecondenseerd is en dat het kwartet direct ter zake komt zonder small talk.

Verschillende nummers roepen jeugdherinneringen op en, het zeer pijnlijke verlies van een zoon ('Tim's Tune'). Het spel van François Jeanneau is bijzonder - de prachtige sopraanintro op 'Ramsbottom CC', een track waarin de uitstekende Paul Lay het klavier overdraagt aan Emil Spanyi. De composities zijn smaakvol en draaien om fast-tempo swing ('Energy Master Loc'), blues en chanson, waarbij het album wordt afgesloten met een prachtige compositie voor zijn vrouw, 'Song for BWB'.

Over een leider hoeven we het niet te hebben, want het kwartet gaat elegant op in de composities van Gary Brunton, die twee korte solostukken in het programma opneemt. "GWAWR" is een plaat die je zonder aarzelen moet ontdekken, vooral omdat de contrabassist in ons land onterecht onderbelicht is.

Een ware aanrader!

© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo