gabbro – The Moon Appears When The Water Is Still
G
gabbro records
Rietblazer Hanne De Backer zet haar zoektocht naar onbekende klankdimensies alsmaar verder. Bij elk hoofdstuk verandert ook haar entourage. Deze keer kan ze rekenen op het gezelschap van pianist Andreas Bral en drummer Raf Vertessen.
Zelfreflectie of een samenloop van omstandigheden? Het lijkt er alleszins op dat Hanne De Backer een tabula rasa periode achter zich heeft. Geen kunstzinnige hoes meer zoals bij het debuut (el NEGOCITO) of ‘granular’ (dropa disc) maar een spierwit canvas met enkel titel en groepsnaam. Dat deze laatste tweemaal op de hoes vermeld staat waarvan een keer in spiegelschrift duidt ook al op een teken van ommezwaai. Een belangrijke constante, de improvisatie.
Stilte en ruimte worden met de grootste omzichtigheid opgevuld. De continue “drone” van Bral zijn harmonium is de verbindende factor tussen pianonoten, vederlichte percussie en de ondertussen kenmerkende ijle blaasgeluiden van De Backer. Geleidelijk aan plaatsen ze minutieus explicietere tonen. ‘Passed away yesterday in a whisper’ noemen ze dat. Het is meteen de handleiding voor wat volgt. Een uitgekiende manier om een geconcentreerde luisterbeurt af te dwingen.
Ondanks verdere titels als ‘Tomorrow’s parties’ of ‘Oblivious to the other dancers’ gaat het trio nooit uit de bol of duiken er geen fundamentele omwentelingen op. Ze houden vast aan een intimistische beleving, zij het met een net iets meer bevlogen insteek en licht neurotische complexiteit. Dus toch wel ergens die ontluikende omkeringsdrang die sterker geaccentueerd wordt. Een puik staaltje van experimenteerdrift binnen de context van het geheel zoals ook in ‘I go about it in my own way’ waarin ze spanning en volume serieus opdrijven.
En dan is er nog het project ‘As We Walk’. De Backer ging wandelen langs de Belgisch kust samen met haar huidige twee muzikanten en in hun zog een kameel en een cameraploeg. Het verband kan je ontdekken tijdens de concerten annex filmvertoningen. Het werd alleszins geen zonnig promofilmpje maar een halve overlevingstocht met medewerking van het gure en grijze Belgische weder. Improviseren in de meest ondankbare omstandigheden. Tijdens het Vossa Jazz festival (Noorwegen) hadden ze vroeger een gelijkaardig luik met de naam Extremjazz.
Andere ploeg, een eigen label (gabbro records) en een licht aangepaste aanpak. Wie zich haast kan nog een optreden meepikken van de huidige tournee en vaststellen wat dit allemaal betekent.
© Georges Tonla Briquet
Musici:
Hanne De Backer: basklarinet, baritonsaxofoon
Andreas Bral: piano, harmonium
Raf Vertessen: drums
