Dave Ballou - Quadrants for solo trumpet
D
pfMentum CD113
Dave Ballou is niet de meest opvallende figuur onder trompettisten, maar hij speelt al sedert de jaren ’90 met respectabele muzikanten en gezelschappen mee. Hij kan referenties voorleggen in de klassieke muziek zowel als in de jazzwereld. In een rondje name dropping passen net zo goed grote componisten als kleppers en opkomend talent in de vrije muziek: Bach, Mark Murphy, Andrew Hill, Dave Liebman, John Hollenbeck, Tony Malaby, Michael Formanek, Davin Gray, Mario Pavone en ga zo maar door.
Met een warm hart voor hoe een trompettist als Nate Wooley zijn gang gaat, hoeft het niet te verbazen dat ook Ballou zijn weg zoekt als muzikant alleen met zijn instrument en zonder liedjes, los van standards of bestaande composities.
© daveballou.com
Na een verzameling kortere improvisaties die uitkwam bij Clean Feed, verscheen van trompettist Dave Ballou “Quadrants for solo trumpet”. Daaraan begon hij met als parameter een zandloper met een looptijd van 15 minuten en de bedoeling om vier keer een kwartier te improviseren. Na de eerste twee merkte hij dat zijn focus op vier noten had gelegen. Hij koos ervoor om zich op dezelfde toonhoogten te richten voor de volgende twee. Het resultaat is er naar: naast een onmiskenbare samenhang valt op dat de improviserende musicus zijn tijd neemt.
Een en ander maakt dat het bij momenten lijkt dat je een professioneel trompettist beluistert die oefeningen voor zichzelf speelt, voor een portfolio of voor educatieve doeleinden. Je hoort hem met niet meer dan een trompet, een bugel, een piccolotrompet en dempers in meestal heel geleidelijke bewegingen patronen bedenken, ontplooien en verder borduren.
Hij speelt zeer beheerst met luchtstromen die hij in ronde noten blaast of in dunne slierten perst alsof hij dunne draden produceert. Hij is voorzichtig met schakeringen en overgangen, maar verwerkt er hier en daar welgemikte, krachtige lijnen en accenten in.
De hoes van het album nodigt een beetje uit om het te vergelijken met een schilder die binnen een vastgelegde, korte tijdsduur vier doekjes schilderde in hetzelfde formaat en met hetzelfde beperkte setje kleuren.
Wie houdt van opwinding in vrije improvisatie voelt zich wellicht beter bediend met de Clean Feed-cd dan met de veelal trage ontwikkelingen in deze vier lange Quadrants. Gaat het hier minder snel uiteenlopende kanten uit, dan staat daar tegenover dat de kalende trompettist zeer fijne stappen zet in zijn parcours als improvisator. Hij put - op een manier die complementair is aan de aanpak op zijn vorige solo-cd - uit het brede vocabularium dat hij doorheen de jaren opbouwde en blijft uitdiepen.
© Danny De Bock
http://daveballou.com/
