Céline Bonacina - JUMP !
C
Cristal Records
In de saxofoonsectie van Rhoda Scott's Lady All Stars kennen we Sophie Alour en Géraldine Laurent, maar Céline Bonacina iets minder.
Haar gloednieuwe album blikt terug op een reeds drukke carrière. Die begon met een eerste album opgenomen op het eiland Réunion, vervolgens nam ze voor het ACT label op met als gast Nguyên Lê. Daarna stapte ze over naar Cristal Records met "Crystal Rain" en "Fly Fly", beide geprezen door de Franse pers. Ze gaat ook op tournee met het duo dat ze met Laurent Dehors vormde.
Dit gloednieuwe album, JUMP !, onthult een nieuw facet van de baritonsaxofonist. Van de negen nummers op het album schreef ze er zes zelf, de andere drie vertrouwde ze toe aan de Amerikaanse en Canadese partners die ze inhuurde om de muzikale sferen op te roepen die haar jeugd sierden, of beter gezegd die door elkaar schudden.
Het tijdperk van de Brecker's Brothers, de Chick Corea Electic Band, Dave Grusin en de GRP company. Het idee om muzikanten van over de Atlantische Oceaan te zoeken is niet zonder relevantie, ook al zijn sommigen zoals Chris Jennings vaste gasten in de Franse scene (partner van Grégory Privat, David Linx op 'Skin in the Game', Nguyên Lê en Joachim Kühn).
Drummer John Hadfield staat ook op het album van Nguyên Lê en geeft het ritme aan in een indrukwekkend aantal projecten.
Rachel Eckroth is o.a. te horen met Donny McCaslin en in samenwerking met Tim Lefebvre.
Het werd dus een heel solide album, waarbij de saxofoniste ons op de hoes vrolijk uitnodigt om de sprong te wagen. Laten we zeggen dat het goed is om terug te zijn in die smooth jazz, die de wortels van jazz op innovatieve wijze mengt met r&b, soul, pop en elektrische geluiden.
Het album opent met het explosieve 'Trust', waarbij de baritonsax de aftrap geeft met een knaller en ons meteen op weg zet naar een energiek stuk muziek waarin de techniek van de saxofonist van begin tot einde verbluffend is.
Net als elk van haar partners: je wordt van het begin tot het einde geboeid door het indrukwekkende drumwerk van John Hadfield, het absoluut nauwkeurige arrangement van Chris Jennings en de constante dialoog die tot stand wordt gebracht door Rachel Eckroth op piano en Fender Rhodes, het geeft een warm gevoel over de gehele lijn. De vocale passages glijden subtiel in dit universum dat, verre van een herhaling van of een eenvoudige hommage aan een muziek die vandaag de dag enigszins is verwaarloosd, hier met originaliteit wordt gerecreëerd.
“My Island Far Away", een laatste knipoog naar haar leven op Réunion, is een prachtige afsluiter van een album dat ons terugbrengt naar een tijdperk zonder vluchtige nostalgie, maar eerder met een nieuwe vitaliteit.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling: Jos Demol)
Een samenwerking JazzMania / Jazz’halo