Chasing Penguins – Chasing Penguins
C
Rat Records
Debuutplaat van een supergroep rond de Portugese gitarist André Fernandes en de Brusselse drummer Teun Verbruggen, verschenen bij het Belgische kwaliteitslabel Rat Records.
Teun Verbruggen hoeven we ondertussen hopelijk niet meer voor te stellen. De naam André Fernandes daarentegen klinkt niet meteen zo bekend in de oren maar wie al eens naar een concert gaat of verder leest dan groepsnaam en cd-titel bij een nieuwe release zag hem opduiken naast onder meer Chris Cheek, Dan Weiss, Susana Santos Silva, Jeff Ballard en Alexi Tuomarila. Verbruggen en Fernandes omringden zich met een heus dreamteam uit de Brusselse scene. Of hoe omschrijf je anders een kwintet met naast deze twee ook nog pianist Bram De Looze, saxofonist Steven Delannoye en bassist Nathan Wouters?
Tik op YouTube “chasing penguins” in en je krijgt knotsgekke filmpjes te zien. De muziek op dit debuut is wel van een ander kaliber. De vijf leggen eveneens een kronkelende weg af maar dan met voorbedachte rade en volgens eigen planning.
Een eerste kennismaking gebeurt aan de hand van gitaarriedels die onwillekeurig doen denken aan het werk van Ruben Machtelinckx. Stilaan duiken de eerste schitteringen op onder de vorm van wat elektronische effecten in combinatie met gestileerde saxofoonnoten. De sluier trekt langzaam op om de luisteraar binnen te laten in een wereld van abstracte poëzie. Een inleiding van net geen tien minuten die doet verlangen naar het vervolg.
‘Elon Musk Go’ evolueert stilaan naar een meer concrete constructie met saxofonist en pianist als bezielde voorzetters. Tot een percussieve ondertoon de bovenhand haalt en er sprake is van een lichte stroomversnelling aangedreven door de saxofoon. Dit alles leidt naar een steeds explicietere en meer grimmige dynamiek met Fernandes die een progrockgitaar hanteert. Bekend terrein voor wie vertrouwd is met het oeuvre van Todd Rundgren en Robert Fripp. Die assertieve en broeierige stroom houdt ook verder aan maar wordt telkens uitgekiend ingetoomd. Net voor de afsluiter is er nog een ingetogen moment gedrenkt in een droefgeestige atmosfeer vooraleer tenslotte alle remmen los gaan (‘Free Penguins’). Het lijkt wel of ze opgezogen worden in een deeltjesversneller met totale deconstructie als resultaat. Respect voor De Looze die hier in pure Jozef Dumoulin-stijl uit de bol gaat.
‘Chasing Penguins’ geeft je heel wat stof tot nadenken doordat de vijf de dichotomie tussen poëzie en dramatiek op libertijnse wijze heel scherp stellen.
© Georges Tonla Briquet
Musici:
André Fernandes: gitaar
Bram De Looze: piano, Rhodes
Steven Delannoye: tenorsaxofoon
Nathan Wouters: bas
Teun Verbruggen: drums