Camille-Alban Spreng/Benjamin Sauzereau/Marco Giongrandi – Dear Uncle Lennie

C

Yolk

Het internationale trio rond de Zwitserse pianist Camille-Alban Spreng met verder nog de Franse gitarist Benjamin Sauzereau en de Italiaanse banjospeler Marco Giongrandi brengt met ‘Dear Uncle Lennie’ een heus kampvuurplaatje uit.

Camille-Alban Spreng is duidelijk iemand die houdt van vele muziekjes. Alleen al met de groep ODIL scheert hij langs de boorden van postrock, jazz, pop en muziektheater. Samen met Vitja Pauwels, Lennart Heyndels, Sam Comerford en Théo Lanau exploreert hij onder de naam Mobilhome eveneens diverse actieterreinen waar stijlgrenzen vervagen. Voor zijn nieuw trio, met als uitvalsbasis Brussel, koos hij als compagnons Benjamin Sauzereau (Les Chroniques de l’Inutile, Easy Pieces, Book of Air, Warm Bad) en Marco Giongrandi (Warm Bad, Kettle of Kites, Soares).

Bijna elke volwassene denkt wel eens met nostalgie terug aan die ene oom die zo goed verhalen kon oprakelen uit zijn eigen jeugdjaren. Dat sommigen hiervan pure verzinsels waren, stoorde zelfs niet. Bij Camille-Alban Spreng was dat oom Lennie. De hoesfoto van drie mannen rond een kampvuur onder een glinsterende sterrenhemel weerspiegelt dan ook perfect de inhoud van het album. Achttien korte instrumentale kroniekjes met titels die soms langer duren om uit te spreken dan het liedje duurt. Enkele voorbeelden: ‘Horses in stables relating battlefield stories’, ‘Le sourire d’Oscar ne cache pas sa profonde incompréhension du monde’, ‘Monks singing holy songs in the wild countryside’ of nog ‘Après un court moment d’inattention’, Oscar réalise que tout est perdu’. Genoeg stof om elke luisteraar zijn/haar fantasie op hol te laten slaan.

Uitgangsprinicipe voor de vormgeving was dat van de haikustructuur met versregels van vijf, zeven en vijf lettergrepen. Om dit te realiseren gaat het trio heel sober maar vooral stemmig aan het werk. Ze hanteren een heterogene speelstijl zonder schokkende actiemomenten of exuberante uitspattingen. Slechts een enkele keer kan Sauzereau het niet laten om met zijn elektrische gitaar toch eens alle opgekropte energie de vrije loop te geven (‘Small box mechanism’). In een tweede versie van hetzelfde nummer ontpopt hij zich als een bluesman die zijn gevoelens uit aan de hand van een aparte slidetechniek.

‘Dear Uncle Lennie’ omvat een verzameling meeslepende luisterliedjes voor jong en oud. Raadselachtige visioenen die boeien van de eerste tot de laatste noot met echo’s van zowel Eleni Karaindrou als uit de catalogus van Aspen Edities.

© Georges Tonla Briquet

Musici:

Marco Giongrandi: banjo
Benjamin Sauzereau: gitaar
Camille-Alban Spreng: piano

Live 2022:

14.11, Klankhaven (Antwerpen)
19.11, Kultkom (Eupen)
24.11, Grimbergen
27.11, SMOG (Vorst)
06.12, Witzli Poetzli (Antwerpen)
18.12, Gent

www.camillealbanspreng.com/Dear-Uncle-Lennie
www.yolkrecords.com