Benjamin Sauzereau Remorque – Un
B
W.E.R.F. Records
Benjamin Sauzereau is niet alleen een veelzijdig gitarist maar tevens een zeer productief componist. Meestal belandt zijn werk bij een van de vele groepen waarin hij speelt zoals Dear Uncle Lennie, Book Of Air, Warm Bad, Synestet, Fur en Les Chroniques de l’Inutile. Toch bleef er nog een hoop oudere en recentere nummers over die hij wilde delen met een publiek. Bij W.E.R.F. Records boden ze een oplossing. Er komt een meervoudige verzamelbox uit verspreid over een nog onbepaalde periode. De verschillende delen met onderscheiden thema’s en bezettingen worden met mondjesmaat uitgebracht. Het eerste verscheen zopas met de veelzeggende titel ‘UN’.
“Het idee rijpte al lang om al dat onuitgegeven materiaal op een of andere manier te groeperen en uit te brengen,” verduidelijkt Sauzereau. Uiteindelijk ging hij selecteren volgens welbepaalde criteria. Zo is de rode draad op ‘Un’ het instrumentarium van een snarenkwartet met Sauzereau op gitaar en verder violiste Amèle Metlini, altvioliste Ananta Roosens en celliste Annemie Osborne. Allemaal muzikanten met wie hij in het verleden reeds samenwerkte en van wie hij wist welk hun geliefkoosde actieterrein was. Mooi meegenomen want de opname had plaats op een enkele dag. Zelfs de twee gastmuzikanten, pianist Dorian Dumont en toetsenist Camille-Alban Spreng, pasten in dit kader.
Als groepsnaam kwam Remorque uit de bus, verwijzend naar de concepten die in Sauzereau zijn hoofd rondzweefden en die hij maar niet kon loslaten. De gitarist benadrukt dat het eindresultaat een geheel zal vormen en dat het geen losstaande hoofdstukken zullen zijn. Net zoals de wagons van een trein met Sauzerau als hoofdmachinist.
De stopplaatsen of titels met meestal surrealistische inslag, zijn ook weer typerend. Enkele voorbeelden: ‘The second goalkeeper’s psyche’, ‘Angelo ou la signification des choses’, ‘Inesatta precisione’ of nog ‘L’étrange solitude sans précédent de Michael Collins, là-haut’. Allemaal verwijzingen naar persoonlijke belevenissen en indrukken maar Sauzereau laat de luisteraar vrij eigen verhalen te bedenken. Ze moeten vooral, net als de muziek, de vonk betekenen om een of andere emotie op te roepen.
‘Un’ bevat zo veertien soundtracks voor denkbeeldige scenario’s en taferelen. De basisaanknopingspunten zijn te vinden in de schemerzone tussen klassiek, jazz en filmmuziek met het oeuvre van Eleni Karaindrou als extra lichtpunt. In elk nummer verschuiven de relaties van de vier snareninstrumenten waardoor de accenten voortdurend heen en weer pendelen tussen een zuivere melodie, lichtvoetige spielereien en fijnzinnig experiment op kamerniveau. Kortom, het universum van Sauzereau met wederom nieuwe elementen en invalshoeken.
De aangepaste hoescollage is van Patricia Gelise, die ook het artwork van de volgende releases zal verzorgen opdat het opzet van een groot geheel verzekerd wordt. ‘Un’ wordt hoofdzakelijk digitaal uitgebracht. Enkel bij W.E.R.F. Records en Benjamin Sauzereau kan een cd aangekocht worden wegens het bewust ontbreken van distributie.
© Georges Tonla Briquet
Musici:
Benjamin Sauzereau: gitaar
Amèle Metini: viool
Ananta Roosens: altviool
Annemie Osborne: cello
+
Dorian Dumont: piano
Camille-Alban Spreng: toetsen
