Baptiste Castets Quintet – Patience
B
Fresh Sound Records
Het is een kenmerk van het Fresh Sound New Talent label om ons kennis te laten maken met nieuwe namen in de jazzscene, en de Franse drummer Baptiste Castets maakt deel uit van dit enorme reservoir aan talent.
Hij wordt bijgestaan door Edouard Monnin op piano en Gabriel Midon op contrabas, terwijl Frédéric Borey op saxofoon bekender is van zijn mooie producties 'Wink' en 'Butterflies Trio', die ook op het Spaanse label zijn uitgebracht. Sébastien Llado is een andere muzikant die zijn passie voor muziek heeft gedeeld met mensen als Archie Shepp (en het sublieme 'Attica Blues'), Claude Barthélemy's ONJ, Yael Naïm, Thierry Maillard en vele anderen...
Voor zijn eerste album als leider heeft Baptiste Castets zich omringd met partners wiens luistervaardigheid een van hun belangrijkste kwaliteiten is, en als 'Patience' lang op zich heeft laten wachten, is dat alleen maar om er des te meer van te genieten.
“Rue de Paris” klinkt als een wandeling begeleid door het prachtige geluid van Fred Borey's tenor, een soepele intro van een album dat geen show-off is, maar een die goed aanvoelt. De zachte melodie van “Blake” wordt versterkt door de verweving van trombone en sax met een tederheid die er mag wezen, een sfeer die wordt voortgezet in de overgang naar “Histoire de Mélancolie” waar de contrabas van Gabriel Midon zingt.
De tweeënvijftig seconden van 'Prélude' leiden ons bijna bij de hand naar het gelijknamige titelnummer, het centrale stuk van het album, maar ook een voorwendsel dat door de componist wordt opgeroepen om de omstandigheden in herinnering te brengen die hebben geleid tot de creatie van deze prachtige composities: en we realiseren ons hoe, naast het lijden en de wonden, de lockdown de muzikanten kon leiden naar momenten van intense creatie.
“Patience”, zoals Baptiste Castets uitlegt, werd geboren uit deze vreemde momenten waarop de muzikant in afzondering experimenteerde met geluiden en ideeën, ver van alle drukte. Het resultaat is een meditatieve, smachtende sfeer, perfect gevangen in 'Mille nuits', met de fluwelen knallen van sax en trombone.
Het is een bijna meditatieve plaat die afsluit met een heerlijk 'Adios'.
© Jean-Pierre Goffin (vrije vertaling : Jos Demol)
In samenwerking met JazzMania
