Bambostic - DJ’s Nightmare
B
Jazzhousemusik JHM252
Zou het een grap kunnen zijn, een ode aan Earl Bostic door Jan Klare en Co? Al van bij het openingsnummer duikt die vraag op. ‘Up There In Orbit’ start verschroeiend, buitenaards… maar voor je het goed en wel beseft, zit je vingerknippend mee te wiegen op iets wat een leuke blues blijkt te zijn. Van dan af gaat het holderdebolder van passages die de altsax in al zijn glorie laten schitteren (‘Moon Is Low’) tot de gekende Bostic licks (‘DJ’s Nightmare’).
Earl Bostic neemt een bijzondere plaats in de jazzgeschiedenis in. Hij was, als zeer bedreven jazzmuzikant, één van de eersten die crossover muziek maakten. Hij had instant succes met een aantal jukebox hits, singeltjes die aan de format ‘minder dan drie minuten’ voldeden. Toen het grote publiek de jazz verliet, trachtte Earl Bostic hen als een rattenvanger van Hamelen terug te halen, niet met bop, maar met rhythm & blues en dansmuziek gebracht met de technische bravoure van een jazzmuzikant. Minder bekend bij het grotere publiek is de invloed die Earl Bostic uitoefende op John Coltrane en Eric Dolphy.
Waar Earl Bostic een aantal clichés tot zijn handelsmerk maakte, bekijkt Jan Klare ze meer dan 50 jaar later door een speelse bril. Alexander Morsey op bas en Michael Griener op drums vormen een fijne ritmesectie, maar de opvallendste rol in dit departement is weggelegd voor organist Kai Weiner die zijn orgel laat klinken zoals het in de jaren 50 en 60 net niet zou geklonken hebben.
Bambostic maakte met ‘DJ’s Nightmare’ een cd, waarbij cliché’s welig om de hoek loeren, maar ook een eigen weg gaan, zodat ze plots fris en origineel klinken. Liefhebbers van Jan Klare en andere vrije vogels vragen zich vermoedelijk af hoe het komt dat die muziek van Bostic hen nu plots kan bekoren. En liefhebbers van Earl Bostic zullen blij zijn om al die leuke liedjes te horen, maar vragen zich ongetwijfeld ook af hoe het nu komt dat ze zo eigenaardig klinken.
Misschien slaagt Bambostic wel waar Earl Bostic faalde: op twee paarden wedden en twee keer winnen.
Tekst © Iwein Van Malderen
Dit artikel verschijnt ook op draaiomjeoren.com
Musici:
Jan Klare, sax
Kai Weiner, hammond orgel
Alexander Morsey, contrabas
Michael Griener, drums