Anne Mette Iversen Quartet + 1 – Racing A Butterfly
A
Bju records
De Deense bassist Anne Mette Iversen houdt nog steeds koppig vast aan een pendelschema tussen New York, Berlijn en haar geboorteland. Het levert regelmatig nieuw materiaal op zoals deze ‘Racing A Butterfly’.
Anne Mette Iversen is actief op verschillende vlakken. Zo is de bassist tevens lid van het collectief Brooklyn Jazz Underground en bepaalt ze mee de koers van Brooklyn Jazz Underground Records. Gekoppeld aan haar activiteiten als muzikant leidt dit tot een brede kijk op de jazzscene en gelegenheden om haar persoonlijk netwerk uit te breiden. Dat ze terug te vinden is in diverse groepen is daar een resultaat van. Anne Mette Iversen Quartet + 1 is sinds 2002 een constante in de reeks.
Van bij de eerste noten maakt het vijftal er een gezellige boel van. De twee blazers, pianist, bassist en drummer leven zich eventjes uit om er de stemming in te brengen. Al snel zet Danny Grissett zich schrap achter zijn achtentachtig toetsen voor een solo waarna iedereen zijn kans krijgt, drummer inclusief. Zelfs de titel is aangepast (‘Triangular Waves’).
Vijftig minuten lang houdt het kwintet het vol op die manier de luisteraar genoeg stof mee te geven om te luisteren en te laten bezinken. Hier wordt een spel opgevoerd met verborgen verleiders. Nu eens verwijzen die naar “classic jazz” uit de jaren vijftig waarbij de ritmesectie een bepalende rol speelt en de andere instrumenten melodie en harmonie accentueren (‘Racing A Butterfly’), dan weer begeven ze zich op een uiterst modern pad en wandelen ze rond in een 21e-eeuwse grootstad (‘Cluster’).
Iversen en haar vier kompanen kennen de knepen om klassieke kunstjes op te smukken met hedendaagse weerhaakjes en zo van het ene naar het andere tijdperk te schuiven. Dat gebeurt soms zelfs in eenzelfde nummer (‘Parallel Flying Part 1’). De connecties zijn af en toe wel erg expliciet. Luister maar eens naar ‘Dancing Butterflies’ of ‘Parallel Flying Part 2’. Dave Holland en Bill Evans zijn namen die hier willens nillens opduiken.
Wie niet overtuigd geraakt, gaat sowieso overstag met de laatste track (‘Butterflies Too’), een ballad met Ellis als versierder en Grissett die ad hoc het spel meespeelt. Dit is zeker niet “the next big thing”. Diegenen die daarentegen een klein uurtje akoestische clubjazz met garantie naar waarde schatten, zullen genieten. Ook ideale soundtrack om achter vlinders te huppelen. Dat is trouwens de manier waarop Iversen een deel van haar inspiratie opdeed voor de negen composities op dit album.
© Georges Tonla Briquet
Bezetting:
John Ellis: tenorsax
Peter Dahlgren: trombone
Danny Grissett: piano
Anne Mette Iversen: bas
Otis Brown III: drums
www.annemetteiversen.com
www.bjurecords.com
